Wat is een stressfractuur en hoe ontstaat het?

Een stressfractuur treedt meestal op in de voeten. Het is echter niet eenvoudig om een ​​diagnose te stellen, omdat de breuk zo klein is dat deze vaak niet zichtbaar is op de röntgenfoto's. Helaas wordt het vaak niet behandeld en dit kan vervolgens leiden tot intense en chronische pijn.
Wat is een stressfractuur en hoe ontstaat het?

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 09 augustus, 2022

Een stressfractuur treedt op wanneer er een kleine, incomplete breuk in een bot van het skelet ontstaat die veroorzaakt wordt door iets anders dan een sterke klap. Meestal ontstaat dit letsel door repetitieve bewegingen of door een snelle toename van de hoeveelheid en/of intensiteit van een activiteit.

Dit soort fracturen is niet eenvoudig te diagnosticeren. Daarom vereisen ze een bezoek aan een medisch specialist en aanvullende tests om het te onderscheiden van andere aandoeningen. Dit komt omdat de breuk meestal niet wordt gedetecteerd op een röntgenfoto.

Sporters worden het meest blootgesteld aan stressfracturen. In feite bestaat 2% van de sportblessures dit soort fracturen. Het is vaak behoorlijk pijnlijk en er is ook altijd een risico aanwezig dat de gebroken delen van het bot kunnen verschuiven.

Wat is een stressfractuur?

Röntgenfoto van een stressfractuur

Een stressfractuur is een incomplete breuk die kan optreden als gevolg van de overbelasting door een fysieke activiteit. Wanneer er geen continuïteit in het botweefsel is, is er sprake van een breuk.

De meeste van deze verwondingen ontstaan ​​door een klap of ander trauma. In het geval van een stressfractuur is de oorzaak van het probleem echter vaak alleen zwakte of vermoeidheid:

  • Er is sprake van een zwakte als er tekorten zijn, zoals dat ook het geval is bij osteoporose.
  • Aan de andere kant is er sprake van vermoeidheid als er te veel gebruik gemaakt wordt van de spieren als gevolg van repetitieve of ongewone activiteiten.

Een stressfractuur is eigenlijk een soort splinter of een incomplete scheur van het bot. Het ontstaat als gevolg van herhaald microtrauma of overbelasting, zoals we hierboven reeds aangaven. Bovendien kan een stressfractuur ernstige pijn veroorzaken bij het uitvoeren van bepaalde fysieke activiteiten. Vaak verdwijnen ze wanneer de activiteiten gestopt worden.

Je weet het misschien niet, maar botten bestaan ​​uit gemineraliseerd bindweefsel. Dit is een verbinding die het gemakkelijker maakt om het bot te herstellen wanneer deze wordt blootgesteld aan overbelasting. Het lichaam is namelijk in staat om beschadigd weefsel af te breken en opnieuw op te nemen en het vervolgens weer vorm te geven.

Als de impact echter continu of te plotseling plaatsvindt als gevolg van overbelasting, overschrijdt de schade het vermogen van ons lichaam om het botweefsel aan te vullen. Dit is precies wat er gebeurt als er een stressfractuur is, als gevolg van overbelasting, herhaalde bewegingen of osteoporose.

Soorten stressfracturen

Er zijn twee groepen stressfracturen: die met een laag risico en met een hoog risico. We zullen hieronder nader op deze groepen ingaan. De classificatie is gebaseerd op factoren zoals:

  • het getroffen gebied
  • de aanwezigheid van pseudoartrose
  • het potentieel voor complicaties
  • de genezingstijd
  • de manier waarop de fractuur genas.

Fracturen met laag risico

Deze stressfracturen worden eenvoudig behandeld met de eliminatie van de activiteit die het letsel veroorzaakt. Over het algemeen komen deze stressfracturen voornamelijk voor in:

  • de bovenste ledematen
  • ribben
  • bekken
  • dijbeen
  • scheenbeen
  • lumbale wervels
  • fibula
  • calcaneus

Fracturen met hoog risico

Dit type stressfractuur heeft een aanzienlijk hoger potentieel voor complicaties. Dit komt omdat het vaak te maken heeft met verwondingen van lichaamsdelen zoals:

  • de dijbeenhals
  • tibiale malleolus
  • handwortelbeentje
  • sprongbeen
  • de basis van de middenvoet

Waar ontstaan stressfracturen?

Waar ontstaan stressfracturen

Een stressfractuur kan een groot aantal botten in ons lichaam beïnvloeden die om de een of andere reden herhaaldelijk worden overbelast. Voeten hebben echter het grootste risico om een stressfractuur te ontwikkelen. De meestvoorkomende stressfracturen in voeten zijn onder andere:

  • Breuk van het tweede middenvoetsbeentje. Dit is de meestvoorkomende stressfractuur omdat dit bot is verbonden met de grote teen, die het meest belast wordt tijdens sportieve activiteiten.
  • Breuk van het vijfde middenvoetsbeentje. Deze stressfractuur is typerend voor alle activiteiten die zijdelingse verplaatsingen en sprongen vereisen.
  • Calcaneale fractuur. Dit komt meestal voor bij activiteiten waarbij de primaire ondersteuning op de hiel rust.
  • Astragalus fractuur. Dit is niet zo gebruikelijk en het is niet specifiek voor een bepaalde activiteit of sport. Het is echter een groot ongemak wanneer deze fractuur is ontstaan.
  • Fractuur in de mediale malleolus van de enkel. Dit is typisch voor activiteiten waarbij lange afstandsprongen en/of het lopen van wedstrijden zoals een marathon zijn betrokken.

Daarnaast komt het relatief vaak voor dat een stressfractuur optreedt in andere delen van het lichaam. In het bijzonder kan dit het gebeuren in de fibula, het bekken, de dijbeenhals, de sesamoïdes van de voet (het sesambeen) en de epifyse van de fibula.

Slotopmerkingen

Er zijn stressfracturen die typerend zijn voor elke discipline vanuit het oogpunt van elke sport. Stressfracturen van de middenvoet komen vaker voor bij marathonlopers, voetballers, dansers en volleybalspelers.

Een breuk van de eerste rib komt daarentegen vaker voor bij handballers. Bij golfers is er meestal sprake van een stressfactuur van de onderste ribben. Als je een sport beoefent en pijn opmerkt tijdens bepaalde bewegingen, raadpleeg dan je arts. Een stressfractuur zou de oorzaak kunnen zijn.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Torrengo, F., Paús, V., & Cédola, J. (2010). Fracturas por estrés en deportistas. Rev la Asoc argentina Traumatol del Deport, 18-23.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.