Wat is de neuropathologische autopsietechniek?

Een neuropathologische autopsietechniek omvat twee hoofdfasen. De eerste is een craniale autopsie en de tweede is een spinale autospie. In het eerste verwijderen artsen de hersenen en in het tweede het ruggenmerg om hun onderzoek uit te voeren.

De neuropathologische autopsietechniek is een procedure die specialisten uitvoeren om mogelijke verwondingen aan het zenuwstelsel te identificeren die mogelijk tot de dood van iemand hebben geleid. Deze verwondingen kunnen dan primair of secundair zijn.

Primaire verwondingen zijn verwondingen die overeenkomen met een fundamenteel dat rechtstreeks tot de dood leidt. Daarentegen zijn verwondingen van secundaire aard verwondingen die een rol spelen bij een andere fundamentele pathologie die in het lichaam aanwezig is.

De neuropathologische autopsietechniek omvat extractieprocessen van het zenuwstelsel of het nemen van monsters. Dit zijn gereguleerde procedures die variëren qua hoeveelheid en locatie, afhankelijk van of de verwondingen primair of secundair zijn.

De macroscopische neuropathologische autopsietechniek omvat twee hoofdfasen namelijk: een craniale autopsie en een spinale autopsie. Bij de craniale autopsie extraheren en bestuderen artsen de hersenen.

Op dezelfde manier extraheren ze bij de spinale autopsie het ruggenmerg, de spinale wortels en de posterieure lymfeklieren. We zullen deze interessante procedure in dit artikel nader bekijken.

De stappen die bij de neuropathologische autopsietechniek betrokken zijn

In het ideale geval vindt de extractie van de hersenen binnen 24 uur na het overlijden van het individu plaats. Over het algemeen zijn degenen die de procedure uitvoeren een patholoog, een technicus en een assistent. De stappen die bij de extractie van de hersenen moeten worden gevolgd zijn de volgende.

De extractie van de hersenen

• De experts plaatsen het lichaam in rugligging op de autopsietafel. Een hoofdsteun moet de nek en het achterhoofd ondersteunen en de schedel omhoog brengen en het hanteren vergemakkelijken.
• Professionals gebruiken daarna een chirurgisch mes om een incisie van de ene oorschelp naar de andere te maken. De diepte moet het beenvlies bereiken of, met andere woorden, bijna tot op het bot.
• Ze scheiden vervolgens de periostale huidflappen en trekken ze weg van de incisie en naar buiten. Ze leggen daarbij de schedel bloot.
• De volgende stap is het zagen met een cirkelzaag. De snede begint aan het voorste deel van de schedel en draait dan helemaal rond tot het beginpunt wordt bereikt. Deze snede mag niet verder gaan dan de dura mater.
• Vervolgens wordt de bovenste longitudinale sinus van voren naar achteren geopend. De professionals verwijderen vervolgens een klein deel van de dura mater en snijden het lateraal. Daardoor blijven de hersenen open liggen.
• Wat volgt is de scheiding van de frontale palen. Ze doen dit vaak met de wijsvingers, waarbij ze zachtjes trekken. Hierna gaan de artsen verder met het doorsnijden van het optische chiasma en de resterende delen van de hersenzenuwen (Engelse link). De hersenen zijn nu vrij.
• Hierna volgt het snijden van de twee zijden van het cerebellaire tentorium of tentorium cerebelli met een scalpel.
• Een van de professionals verwijdert vervolgens de hersenen, het cerebellum en de hersenstam en snijdt vervolgens de medulla oblongata door. Deze snede is erg laag om zo een compleet monster van deze structuur te verkrijgen. De hersenen zijn dan helemaal los.
• Ten slotte doorbreken de professionals het anterieure clinoïdeproces met een beitel. Hierna verwijden ze de sella turcica met hun handen en halen ze de hypofyse eruit met een scalpel en een klem.

De behandeling van de hersenen bij de neuropathologische autopsietechniek

Nadat de hersenen zijn geëxtraheerd, is het tijd om ze op een weegschaal te wegen en dan aan een koord te hangen van de schedelbasis naar de hersenstam. Ten slotte laten ze de hersenen in 10% formaldehyde drijven (Spaanse link).

Ze moeten vervolgens de bak hermetisch sluiten en labelen. Normaal gesproken blijven de hersenen twee weken in de formaldehyde, behalve in gevallen van vermoedelijke prionziekte. Als dat het geval is, dan wordt deze termijn op zijn minst een maand verlengd.

Als deze periode voorbij is, dan zal het externe macroscopische onderzoek plaatsvinden. De eerste stap is om de hersenen 24 uur in water schoon te spoelen. Vervolgens moet palpatie en inspectie plaatsvinden. De volgende stap is dan het uitvoeren van de coronale sneden en het nemen van monsters voor het daarop volgende microscopische onderzoek.

De spinale autopsie

Het andere grote deel van de neuropathologische autopsietechniek is spinale autopsie. De eerste stap hier is om met behulp van een interne en externe benadering het wervelkanaal te extraheren. Eenmaal vrij, bereidt de professional het voor op de daaropvolgende palpatie en inspectie van beide zijden.

Hierna volgt het nemen van monsters het wervelkanaal. Hierbij worden dan transversale sneden gemaakt van elke drie tot vier centimeter. In het geval van een specifieke spinale pathologie zijn representatieve monsters van de laesie nodig. De monsters moeten van de cervicale, dorsale en lumbale gebieden afkomstig zijn en indien mogelijk ook van het heiligbeen.

Al met al zijn dit slechts enkele van de verbazingwekkende processen die experts kunnen toepassen om meer over de doodsoorzaak te weten te komen en om toekomstige medische behandelingen te verbeteren.