Wat is neuroplasticiteit in de hersenen?
Neuroplasticiteit in de hersenen, ook wel hersenplasticiteit genoemd, is een van de belangrijkste recente ontdekkingen over het menselijk lichaam. Het is het vermogen van de hersenen om te veranderen en zich aan te passen aan nieuwe gedragingen of ervaringen.
Tot voor kort dachten wetenschappers dat neurale circuits alleen tijdens de kindertijd werden gevormd en veranderd. Ze dachten dus dat het onmogelijk was om op volwassen leeftijd te veranderen of nieuwe verbindingen te maken op basis van ervaringen of leren.
Wetenschappers ontdekten echter dat onze hersenneuronen voortdurend kunnen regenereren. Dat doen ze niet alleen anatomisch, maar ze kunnen ook nieuwe verbindingen vormen. Dit concept is algemeen bekend als “neuroplasticiteit.”
Hoewel het eenvoudig lijkt, is dit wat de hersenen laat herstellen van bepaalde verwondingen of aandoeningen. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten over neuroplasticiteit in de hersenen.
Wat is neuroplasticiteit in de hersenen?
In het verleden dachten wetenschappers dat zenuwweefsel alleen vroeg in het leven kon veranderen. Dit betekende dus dat ze dachten dat het onmogelijk was om te herstellen van hersenletsel. De laatste jaren hebben onderzoekers echter ontdekt dat dit niet het geval is.
Neuroplasticiteit is het vermogen van neuronen om te regenereren. Ze doen dit zowel anatomisch als functioneel. Het is een proces dat veel biochemische en metabole reacties met zich meebrengt. Het betekent ook dat het een groot aanpassingsvermogen heeft.
Neuroplasticiteit verwijst naar de manier waarop ons zenuwstelsel nieuwe verbindingen moet vormen. Daarnaast doet het dit als reactie op nieuwe prikkels, informatie, of zelfs om schade in oude verbindingen te genezen.
Wetenschappers begonnen dit te merken in de jaren zestig van de vorige eeuw. Ze besteedden aandacht aan verschillende gevallen van beroertes bij volwassen. Ze ontdekten zelfs dat velen leken te herstellen na verloop van tijd.
Daarna begonnen ze verschillende beeldvormings- en stimulatietests uit te voeren om aan te tonen dat er neuroplasticiteit bestaat. Wetenschappers onderzoeken nog steeds alle aspecten van dit fenomeen.
Misschien ook interessant:
De effecten van ademhaling op je hersenen
Hoe werkt neuroplasticiteit?
De synaps is het gebied waar neuronen met elkaar communiceren. Als we geboren worden, bevinden zich nog maar weinig synapsen per neuron in de hersenschors. Specialisten denken dat er ongeveer 2.500 synapsen zijn. Met de jaren neemt dit aantal echter toe tot bijna 10.000 synapsen per neuron.
Dit gebeurt omdat we tijdens ons groeiproces verschillende gedragingen ervaren en leren. Dit alles zorgt ervoor dat er nieuwe hersenverbindingen worden gevormd en versterkt. Het betekent echter ook dat degenen die je niet gebruikt zullen sterven.
Met neuroplasticiteit in de hersenen kunnen gedurende het hele leven zich nieuwe synapsen vormen of regenereren. Dit gebeurt via verschillende moleculaire en chemische mechanismen. Daarom versterken of verhogen synapsen elke keer dat je nieuwe dingen leert.
De belangrijkste dingen die hier gebeuren zijn:
- De prikkelbaarheid van het neuron wordt hersteld. Dit gebeurt omdat het evenwicht tussen de ionen binnen en buiten de neuronen wordt hersteld.
- Delen van het neuron die beschadigd zijn, regenereren, met name het axon.
- Er is een herstel van circuits die niet actief waren.
Deze reacties zijn zeer gecompliceerd. Het resultaat is echter dat er meer verbindingen in de hersenen zijn.
Ontdek ook:
Ernstige neurocognitieve stoornis (dementie)
Het belang van deze ontdekking
Neuroplasticiteit in de hersenen is vooral belangrijk voor therapie. Door te ontdekken dat dit proces bestaat, ontdekten onderzoekers dat veel hersenletsel daadwerkelijk te behandelen is. Daarom kunnen de hersenen, door het creëren van nieuwe verbindingen, bepaalde functies herstellen.
Onderzoekers bestuderen dit bijvoorbeeld bij mensen met traumatisch letsel. Er zijn echter andere ziekten die artsen met deze kennis kunnen verbeteren, namelijk:
- obsessieve-compulsieve stoornis
- bepaalde soorten schizofrenie
- ADHD
- angst
- depressie
Hopelijk blijven specialisten nog meer leren. Nu we dit weten over de hersenen kan het helpen het verloop van veel meer ziekten in de toekomst te verbeteren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
-
Costandi, M. (2016). Neuroplasticity. MIt Press.
- Virginia Garcés-vieira, M., & Camilo Suárez-escudero, J. (2014). Neuroplasticidad: aspectos bioquímicos y neurofisiológicos Neuroplasticity: Biochemical and neurophysiological aspects. Rev CES Med (Vol. 28).
-
Demarin, V., & MOROVIĆ, S. (2014). Neuroplasticity. Periodicum biologorum, 116(2), 209-211.