Het Nutri-Score systeem: een groeiende trend in Europa

Het Nutri-Score systeem is een manier om de voedingswaarden van voedingsmiddelen beter zichtbaar te maken. Verschillende landen in Europa hebben dit voedseletiketteringssysteem aanbevolen, waaronder Frankrijk, Duitsland, België, Nederland en Spanje.

De Franse instantie voor volksgezondheid heeft het Nutri-Score systeem voor voedingsetiketten ontwikkeld. Dit systeem maakt het voor de consument gemakkelijker om voedingsetiketten op voedingsmiddelen te begrijpen.

Het is gebaseerd op een classificatie die met een verkeerslicht te vergelijken is. Met andere woorden, goede voedingskwaliteiten verschijnen in groen, terwijl slechte voedingskwaliteiten in rood verschijnen.

Autoriteiten in Duitsland, België, Nederland en Spanje hebben dit Nutri-Score systeem ook aanbevolen, evenals de Europese Commissie en de Wereldgezondheidsorganisatie.

Hoe werkt het Nutri-Score systeem?

Nutri-Score is een voedseletiketteringssysteem (Spaanse link) voor de voorkant van verpakkingen waar het duidelijk zichtbaar is voor consumenten. Het classificeert voedingsmiddelen in vijf verschillende categorieën. Van A tot en met E op basis van hun voedingswaarde.

Deze categorieën of scores, worden door verschillende kleuren weergegeven, vergelijkbaar met die op een verkeerslicht. Categorie A, die donkergroen van kleur is, is de hoogste voedingswaarde. Daarnaast is categorie E, die rood van kleur is, de laagste score.

Nutri-Score kent een score op basis van de voedingskwaliteit van elke 100 gram of 100 ml aan voedingsmiddelen toe. Componenten die als ‘ongunstig’ worden beschouwd, krijgen punten op een schaal van één tot tien. Tegelijkertijd is er een puntensysteem van nul tot vijf op gunstige componenten van toepassing.

• De heilzame componenten zijn onder andere eiwitten, vezels en vitamines. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan deze componenten, krijgen een groene of gele score (A, B en C). Aan deze kant van de schaal kunnen we bijvoorbeeld groenten en fruit vinden.
• Ongunstige componenten zijn onder andere enkelvoudige suikers, verzadigde vetten, natrium en totale calorieën. Voedingsmiddelen die een hoog percentage van deze componenten bevatten, krijgen een oranje of rode score (D en E). De meest typische voorbeelden zijn industrieel gebak en zoute snacks.

Het algoritme van het Nutri-Score systeem

Deze punten op de Nutri-score kaart dienen om de uiteindelijke voedingswaarde van voedingsmiddelen met behulp van het volgende algoritme te berekenen:

• Ten eerste passen experts de ongunstige punten toe, rekening houdend met totale calorieën, suiker, vet en natrium.
• Vervolgens tellen ze al deze ongunstige punten bij elkaar op.
• Daarna berekenen ze de gunstige punten aan de hand van het percentage aanwezige groenten en fruit en de hoeveelheid vezels en eiwitten.
• Vervolgens tellen ze alle gunstige punten bij elkaar op.
• Ten slotte trekken ze de ongunstige punten van de gunstige punten af.

De volgende afbeelding toont het algoritme dat experts gebruiken om voedingsscores toe te wijzen.

• -15 tot -1: Donkergroen
• 0-2: Groen
• 3-10: Geel
• 11-18: Oranje
• 19-40: Rood

Het puntensysteem voor dranken en zuivere vetten en oliën is enigszins verschillend om beter aan hun nutritionele eigenschappen aan te passen. Het systeem voor het verkrijgen van het eindresultaat is echter hetzelfde.

De voordelen van het Nutri-Score systeem

• Het Nutri-Score systeem maakt het gemakkelijker om ultrabewerkte voedingsmiddelen te detecteren die rijk aan suikers en verzadigde vetten zijn.
• Het stelt consumenten in staat om met betrekking tot het voedsel dat ze kopen en eten bewustere beslissingen te nemen. Dat komt doordat het kleurcodesysteem gemakkelijk te begrijpen is.
• De Nutri-Score van elk voedingsmiddel moet op de voorkant van de verpakking staan. Op die manier is het gemakkelijk te zien en onmogelijk om te proberen te verbergen.

De nadelen van het systeem

• Het systeem kan voor verwarring zorgen als het om de geschiktheid van bepaalde producten gaat. Zo krijgt extra vierge olijfolie, naast natuurlijk en gezond, een lage score vanwege het vetgehalte.
• Algoritme-scores zijn afhankelijk van de samenstelling van voedingsmiddelen, zonder het consumententype of de behoeften van elke consument te beoordelen.
• Het systeem kan ertoe leiden dat consumenten ‘verkeerslichten’ tussen verschillende voedselgroepen met elkaar vergelijken. De juiste manier om te vergelijken is echter alleen tussen voedingsmiddelen die in dezelfde voedselgroep zitten. We kunnen bijvoorbeeld de ene yoghurt met een andere yoghurt vergelijken of de ene graansoort met een andere graansoort. We kunnen de score op een bakje yoghurt echter niet met de score op een doos ontbijtgranen vergelijken.
• Het Nutri-Score systeem is alleen op verpakte producten van toepassing. Een donut van een bakkerij heeft daarom geen score, maar dat betekent niet dat hij gezonder is dan een verpakte donut uit de supermarkt! Tegelijkertijd missen groenten en fruit deze labels ook, maar dat maakt ze niet minder gezond.

Conclusies

Het doel van Nutri-Score is om consumenten aan te moedigen gezondere producten te kiezen en zo een gezondere levensstijl te bevorderen. Ondanks de beperkingen hebben verschillende onderzoeken aangetoond dat het Nutri-Score systeem een nuttig hulpmiddel voor bewustwording over voeding is (Spaanse link).

Zelfs mensen die niet veel over voeding en gezondheid weten, kiezen producten met een hogere voedingswaarde wanneer ze de Nutri-Score als gids gebruiken.

Het feit dat het Nutri-Score systeem mensen helpt betere voedingsbeslissingen te nemen, zal dus de eetgewoonten en de gezondheid van consumenten in het algemeen helpen verbeteren.