Alles over curling, een wintersport
Net als skiën, schaatsen en snowboarden is curling een wintersport. Je kunt deze sport ook beoefenen op speciale kunstijsbanen die ervoor zijn ontworpen. Het vereist weinig kracht maar wel enige vaardigheid, evenals veel teamgeest, precisie en strategie. Dit is een van de redenen waarom het soms ‘schaken op ijs’ wordt genoemd.
Elke vorm van fysieke activiteit tijdens de winter is gunstig, omdat het lichaam door de kou meer calorieën verbrandt. Daarnaast hebben mensen de neiging om tijdens dit seizoen van het jaar meer tijd zittend door te brengen.
Achtergrondinformatie over de geschiedenis van curling
Er is geen overeenstemming over de oorsprong van de naam ‘curling’. De naam van de sport zou gerelateerd kunnen zijn aan het Engelse werkwoord to curl, oftewel ‘krullen’ in het Nederlands. Het werd ook wel het ‘roaring game’ genoemd. De meeste bronnen zijn het erover eens dat het in Schotland is ontstaan.
Hoewel er geen exacte datum van de ontwikkeling van curling is, geloven experts dat het in de 16e eeuw is ontstaan. Deskundigen hebben veel historische artefacten over deze sport gevonden. Bijvoorbeeld een curlingsteen gegraveerd met het jaartal 1511.
Deze sport werd voor het eerst genoemd in een document uit 1540, in enkele aantekeningen in het Latijn geschreven door John McQuhin. Schilderijen van de Vlaamse schilder Pieter Brueghel de Oude tonen taferelen van een gelijksoortige sport.
Vroeger speelden mensen deze sport op een bevroren vijver of meer. In 1716 werd de eerste baan gebouwd, bij de Kilsyth Curling Club in Schotland. De grootte en het gewicht van de stenen varieerden van 1.8 tot 10 kilo.
Curling arriveerde in 1807 in Amerika doordat Schotse emigranten die in deze Canadese stad de Royal Montreal Curling Club oprichtten. In de 20e eeuw werd het een Olympische sport.
Zorg ervoor dat je dit artikel ook leest:
Vijf sporten met meerdere voordelen voor de gezondheid
Gameplay bij curling
De stenen die spelers voor deze sport gebruiken, hebben door de geschiedenis heen diverse ontwikkelingen ondergaan.
Curling is een teamsport die je kunt beoefenen op een vrij smalle rechthoekige ijsbaan. Het is ongeveer 42.5 meter lang en 4.3 meter breed. Twee teams van vier spelers spelen tegen elkaar. Elke speler gooit twee stenen per ronde, wat betekent dat er per ronde acht stenen worden gegooid. Ze kunnen speciale bezems of borstels gebruiken om de baan die de stenen afleggen te wijzigen.
Het principe is vergelijkbaar met dat van bowlen, omdat het de bedoeling is om de stenen zo dicht mogelijk bij het ‘huis’ aan de andere kant van de baan te krijgen. De spelers van elk team gooien in een speciale volgorde, afgewisseld met de spelers van de andere team. Om het spel te winnen, kunnen spelers verschillende soorten worpen maken.
- Draw: leg de steen zo dicht mogelijk bij het huis.
- Take-out: een speciale worp om stenen die dicht bij het huis liggen weg te duwen en uit het spel te verwijderen.
- Guard: de steen zo neerleggen dat ze de stenen van het eigen team beschermen, zodat het andere team ze niet kan raken.
De stenen van een team die het dichtst bij het midden van het huis liggen van worden geteld als ze van een team zijn. Als de steen die als tweede ligt van het andere team is, wordt er slechts één punt gescoord.
Het spel wordt gespeeld in een bepaald aantal ronden of ends. Een wedstrijd kan acht tot tien ronden hebben. Het team met de meeste punten aan het einde daarvan wint. Als de teams aan het eind gelijk staan, moeten de teams een extra ronde spelen.
Dit artikel kan je ook interesseren:
Wat is de beste sport voor je persoonlijkheid?
De teams bij curling
Bij curling wordt zoals gezegd gespeeld met twee teams tegen elkaar. Elk team bestaat uit vier spelers waarbij alle spelers een eigen specifieke rol spelen. We zullen deze rollen hieronder toelichten.
Lead
Dit is de speler die in de eerste beurt gooit. Met andere woorden, ze gooien de eerste en tweede steen. Je zou kunnen zeggen dat hun worp het gemakkelijkst is, omdat er geen andere stenen zijn om je zorgen over te maken.
De rol van de lead is echter erg belangrijk, aangezien de plaats waar de eerste 2 stenen terechtkomen de rest van het spel bepaalt. Zodra de lead klaar is met de worpen, moet hij of zij de teamgenoten helpen door te vegen met de bezem om het glijden van de steen te vergemakkelijken.
Second
Zoals de naam al aangeeft, gooit deze speler het tweede paar stenen. Als zodanig gooien ze de derde en vierde steen. Nadat ze klaar zijn, vegen ze ook om de worpen van de teamgenoten die volgen te sturen.
Vice-skip
Naast het gooien van de vijfde en zesde steen en het vegen van de baan bij de eerste speler, markeren ze de spelen en helpen ze bij het opzetten van de strategie. Deze speler is als de vice-skip van het team. Wanneer het tijd is voor de skip om te gooien, vervult de vice-skip de functies van de aanvoerder en begeleidt hij of zij de teamgenoten die vegen.
Skip
Dit is de aanvoerder en de belangrijkste speler. Over het algemeen zijn dit meestal de meest ervaren spelers. Ze bepalen de strategie met het team en sturen het spel en de vegers. De skip heeft de moeilijkste taak omdat ze de laatste twee stenen moeten gooien. Ze moeten heel voorzichtig zijn en bepalen vaak de uitslag van de wedstrijd.
De uitrusting bij curling
Het huis is het doel waar de spelers de stenen op richten.
- Stenen. Ze wegen ongeveer 5 kilo. Er zijn twee sets van elk acht stenen, beide sets in een andere kleur. Ze zijn gemaakt van massief graniet. Ze hebben een gebogen handvat aan de bovenkant.
- Bezem. Deze wordt gebruikt om het ijsoppervlak op het pad van de steen te vegen, het te helpen bewegen en de snelheid en richting te vergroten.
- Slider. Dit is een speciale zool die de spelers onder hun schoenen plaatsen om ze te helpen glijden op het ijs.
Er zijn geen officiële regels of aanwijzingen met betrekking tot de sliders die de spelers moeten gebruiken. Alleen kampioenschappen vereisen een zekere uniformiteit.
Contra-indicaties bij curling
Curling is bovenal een strategiespel. Sommige studies (Engelse link) beschouwen de besluitvorming zelfs als een zeer belangrijke factor in deze sport. Er is geen leeftijdsgrens of speciale voorwaarde waaraan voldaan moet worden. Het is een sport die iedereen kan beoefenen, want het biedt zowel lichamelijke als psychologische voordelen.
Zoals bij alle sportactiviteiten moeten de spelers echter voorzorgsmaatregelen nemen om blessures te voorkomen. Vallen kan gebeuren omdat het oppervlak glad is. Ook moeten de spelers voorzichtig zijn met de stenen.
Curling is in sommige gevallen gecontra-indiceerd. Als je bijvoorbeeld acute lage rugpijn hebt, kan het bukken om de stenen over het ijs te schuiven de situatie verergeren. Ten slotte kunnen mensen met astma het beste voorzichtig zijn bij het beoefenen van wintersport, omdat de koude lucht een risico voor hen kan vormen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Alcaraz-Ibáñez M, Pérez-Romero A, Aguilar-Parra J, Trigueros R. Deportes de invierno adaptados: salud, diversión y competición sin barreras. En Gallego J, Alcaraz-Ibáñez M, Aguilar-Parra H, Cangas A. IV Congreso internacional de Deporte Inclusivo. Almería: Universidad de Almería, 2015.
- Bradley JL. The sports science of curling: a practical review. J Sports Sci Med. 2009; 8(4): 495-500.
- Drobnic F. Asma y actividad deportiva. Apuntes: Educación física y deportes. 1994; 38(4): 100-103.
- Real Federación Española de Deportes de Hielo [En línea]. España: En el Top 10 mundial de la modalidad mixta de curling; 2020. [Fecha de acceso: 24 de febrero de 2021]. URL disponible en: https://www.rfedh.es/espana-en-el-top-10-mundial-de-la-modalidad-mixta-de-curling/
- Reeser J, Berg R. Self reported injury patterns among competitive curlers in the United States: a preliminary investigation into the epidemiology of curling injuries. British Journal of Sports Medicine. 2004; 38(5): http://dx.doi.org/10.1136/bjsm.2003.010298
- Wieting S, Lamoureux D. Curling in Canada. Sport in Society. 2001; 4(2): 140-156.