Wat je moet weten over hypoparathyreoïdie
In het artikel van vandaag vertellen we je alles wat je moet weten over hypoparathyreoïdie, een endocriene aandoening die een onbalans in de schildklier veroorzaakt. Deze aandoening zorgt ervoor dat de schildklier heel weinig PTH (bijschildklierhormoon) aanmaakt.
Als gevolg nemen de calciumspiegels af, terwijl tegelijkertijd de fosforgehaltes hoger worden dan normaal. Hoewel hypoparathyreoïdie kan verschijnen als een geïsoleerde pathologie, kan het soms in verband worden gebracht met een ander type ziekte.
In tegenstelling tot andere soorten schildklieraandoeningen die relatief veel voorkomen, wordt hypoparathyreoïdie als zeldzaam beschouwd.
Ondanks het feit dat het niet met dezelfde frequentie voorkomt als andere schildklieraandoeningen, maakt de ernst van de complicaties die kunnen optreden na het diagnosticeren van hypoparathyreoïdie het aanpakken van deze aandoening essentieel, gezien het belang ervan.
Wat je moet weten over hypoparathyreoïdie: de oorzaken
Het artikel Pijlers voor het adequaat benaderen en behandelen van patiënten met hypoparathyreoïdie worden enkele oorzaken van deze endocriene aandoening genoemd. In 75% van de gevallen treedt de aandoening op na een chirurgische ingreep. Dit is de meestvoorkomende oorzaak, maar er zijn andere:
- Auto-immuun: hypoparathyreoïdie kan optreden als gevolg van de toepassing van immunotherapie om een bepaalde ziekte te behandelen, zoals bijvoorbeeld kanker.
- Functioneel: een verhoogd of onvoldoende magnesiumgehalte in het bloed kan ook leiden tot hypoparathyreoïdie.
- Vernietiging door straling: als gevolg van de behandeling hypothyreoïdie die bestaat uit het gebruik van radioactief jodium.
- Metastase: de reproductie van kankercellen, met name van borstkankercellen.
Naast deze oorzaken zijn er nog andere waarbij verschillende syndromen (DiGeorge-syndroom, HDR-syndroom, enz.) of aandoeningen (mitochondriaal onbekend gen) betrokken kunnen zijn.
We mogen ook die omstandigheden niet vergeten waarin hypoparathyreoïdie in geïsoleerde gevallen voorkomt. Denk bijvoorbeeld aan onder andere PTH- of CaSR-mutaties.
Mogelijke complicaties
Nu we hebben gekeken naar wat kan leiden tot een diagnose van hypoparathyreoïdie, is het tijd om het te hebben over de complicaties die kunnen optreden.
Onder deze complicaties kunnen we beginnen met degenen die minder ernstig zijn. Bijvoorbeeld de aanwezigheid van een zeer droge huid die schilferig wordt, krampen in de spieren en een tintelend gevoel in de ledematen.
In andere gevallen kunnen patiënten menstruaties krijgen die pijnlijker zijn dan normaal. Tegelijkertijd kunnen ze broze vingernagels, droog en broos haar en vaak buikpijn hebben. Deze symptomen kunnen echter verergeren tot het punt waarop de volgende complicaties optreden:
- Convulsies
- Cataract
- Calciumafzettingen in weefsel
- Een verminderde staat van bewustzijn
In sommige gevallen kan hypoparathyreoïdie leiden tot dementie. We kunnen een dergelijk geval zien in het artikel Ideopathische hypoparathyreoïdie en dementie (Spaanse link).
Volgens verschillende onderzoeken en tests zou behandeling met vitamine D echter kunnen helpen om de aandoening te herstellen. Dit is echter alleen mogelijk als er geen hypocalciëmie heeft plaatsgevonden, wat betekent dat het belangrijk is om zo snel mogelijk een diagnose van hypoparathyreoïdie te stellen.
Lees ook eens:
Rabarber voor een gezonde schildklier
Wat je moet weten over de preventie van hypoparathyreoïdie
Momenteel is er niets dat ons in staat stelt de kansen op het ontwikkelen van deze pathologie te belemmeren of te verkleinen. We kunnen echter bepaalde maatregelen in de praktijk brengen die ons kunnen helpen dit probleem op te lossen, zodat het zo snel mogelijk verdwijnt.
Als je bijvoorbeeld net een schildklieroperatie of een operatie aan je nek hebt ondergaan, let dan op de mogelijke symptomen van hypoparathyreoïdie. Als je tintelingen in je handen of voeten ervaart of een van de andere milde symptomen die we noemden, moet je je arts hiervan op de hoogte stellen.
Daarna kun je snel met de behandeling beginnen om te voorkomen dat hypoparathyreoïdie zich ontwikkelt en ernstiger wordt.
Het is belangrijk om symptomen niet te negeren of te onderschatten, simpelweg omdat ze mild lijken. Iets dat we moeten onthouden over deze pathologie is dat complicaties geleidelijk optreden. Als we ze niet behandelen, worden ze steeds ernstiger.
Ook interessant om te lezen:
Wat is het schildklierstimulerend hormoon (TSH)?
Let op!
Dus, als je onlangs een nek- of schildklieroperatie hebt ondergaan, let dan op. Als je een van de bovengenoemde symptomen ervaart, raadpleeg dan zo snel mogelijk je arts.
Het is belangrijk om snel te handelen, zodat artsen een juiste diagnose stellen die hypoparathyreoïdie bevestigt of uitsluit. Waarom? Omdat zodra het ons begint te beïnvloeden, het staar in onze ogen kan veroorzaken, evenals kalkafzettingen in ons weefsel.
Dit omvat hersenweefsel, dat kan leiden tot stuiptrekkingen en flauwvallen. Dit is erg moeilijk om weer terug te draaien. Daarom is de beste manier om de complicaties die kunnen ontstaan door deze pathologie te voorkomen, door het vroegtijdig te behandelen. Ken jij iemand bij wie deze aandoening is vastgesteld?
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Albalate Ramón, M., de Sequera Ortiz, P., & Rodríguez Portillo, M. (2012). Trastornos del calcio, el fósforo y el magnesio. Nefrología, 7(1), 0.
- Barquero Melchor, H., Delgado Rodríguez, M. J., & Juantá Castro, J. (2015). Hipocalcemia e hipoparatiroidismo post-tiroidectomía.
- Crespo Valadés, E., Blanco Jarava, A., & Malmierca Corral, M.. (2007). Calcificaciones cerebrales en hipoparatiroidismo idiopático crónico. Anales de Medicina Interna, 24(2), 102-103. Recuperado en 16 de marzo de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0212-71992007000200015&lng=es&tlng=es.
- Prieto, Jimena, Magalhaes, Germán, Pessolano, Miguel, Quintana, Eduardo, Pereyra, Delia, & Llorens, Mario. (2009). Crisis paratiroidea hipercalcémica. Archivos de Medicina Interna, 31(2-3), 81-84. Recuperado en 16 de marzo de 2019, de http://www.scielo.edu.uy/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1688-423X2009000200007&lng=es&tlng=es.
- Rodríguez, A. (1957). Un probable caso de hipoparatiroidismo idiopático. Revista de la Facultad de Medicina, 25(9-12), 476-497.