Wat is een aromantisch persoon en hoe worden ze gekarakteriseerd?
“Ik kan me niet voorstellen hoe je zonder liefde kunt leven,” “romantisch zijn is wat een relatie kruidt”… dit zijn enkele van de zinnen waarmee een aromanticus dagelijks te maken krijgt.
In een wereld waar romantiek overschat wordt, worden aromantici bestempeld als “koud,” “robots” of “grillig.” Is dit waar? Natuurlijk niet.
Aromantisch zijn heeft niets te maken met eigenzinnigheid of tegen het systeem ingaan. Het is een geaardheid (Engelse link), even geldig als elke andere. Laten we eens kijken.
Wat betekent het om aromantisch te zijn?
Deskundigen over dit onderwerp vermelden dat aromantisch zijn een geaardheid is, maar dan niet verwezen naar seksuele, maar juist in relatie tot een romantische geaardheid. Het heeft niets te maken met het weigeren van het geven van bloemen of het hand in hand lopen in het maanlicht. Dat kan een aspect zijn, maar het is niet essentieel.
De aromantische persoon is iemand die daar gewoon geen belangstelling voor heeft. Iemand die geen behoefte of verlangen voelt om een romantische relatie met een ander of andere mensen te hebben. Ze zijn niet gemotiveerd om dat soort verbinding of band met anderen aan te gaan.
Terugkomend op het vorige voorbeeld is het belangrijk in gedachten te houden dat het feit van het vieren van Valentijnsdag of het geven van chocolaatjes een sociale en culturele constructie is die gebruikt wordt om gebaren als “romantisch” te categoriseren. Ze zijn echter niet direct verbonden met “aromantisme.”
Dit kent een spectrum van mogelijkheden; waaronder “demiromantische” mensen, die romantisch met elkaar omgaan zolang er een eerdere band is, en “grijze aromantische” mensen, die zich aangetrokken kunnen voelen als bepaalde voorwaarden aanwezig zijn.
Zijn aromantisch en aseksueel hetzelfde?
Nee, ze zijn niet hetzelfde. Zoals we besproken hebben, zijn beide termen oriëntaties, maar de ene is romantisch en de andere seksueel. Een aseksueel persoon ervaart geen seksuele aantrekkingskracht. Op dit punt zal onderscheid gemaakt moeten worden met andere situaties zoals onthouding. Dat laatste is een keuze, terwijl aseksualiteit dat niet is. Er is eenvoudigweg geen seksuele aantrekking.
Vanuit het activisme claimen veel mensen beide termen en benadrukken dat ze meer zichtbaarheid moeten krijgen. Ze zeggen dat ze sociaal “gestraft” worden, alleen maar omdat ze niet geïnteresseerd zijn in een leven van romantische komedie of omdat ze niet passen in een maatschappij die ze “seksocentrisch” noemen.
Ook in het geval van aseksualiteit krijgen ze bijna altijd te maken met pathologiserende opmerkingen als “daar zal toch wel een medicijn voor zijn.” Hypoactieve seksuele verlangensstoornis is een van de classificaties die aseksualiteit “ziek maken”.
Ten slotte, in verband met aseksualiteit, sinds 2001 in het Netwerk voor Educatie en Zichtbaarheid van Aseksualiteit (AVEN) sinds 2001 (Engelse link) gewerkt aan de positieve zichtbaarheid ervan. Daar kun je informatie, ervaringen en hulpmiddelen vinden.
Lees hier meer:
Dwangmatig seksueel gedrag
Hoe ziet een aromantische relatie eruit?
Afhankelijk van het soort relatie kan het zijn als alle andere. Tussen vrienden kan het er bijvoorbeeld een zijn van genegenheid, liefde, luisteren of wederkerigheid. Dat maakt ze echter niet romantisch.
Het is heel gebruikelijk om te horen dat aromantische mensen zo zijn omdat ze problemen hebben met socialiseren. Dit is echter niet waar. Een aromantisch iemand kan vrienden hebben en een leuk persoon zijn. Over het wel of niet hebben van een partner, en hoe het soort relatie zal zijn, maken ze afspraken met hun partner.
Aan de andere kant is er ook de “squish,” dat is een soort verliefdheid zonder romantiek of seks. Het verlangen is om een intense relatie met een ander te hebben. Bijvoorbeeld wanneer een aromantisch persoon een affectieve aantrekkingskracht voelt die sterker is dan die van een vriendschap.
Verduidelijkingen over aromantische mensen
Het is duidelijk dat als er een begrip ontstaat, er ook een bijbehorende mythe ontstaat. Hier volgen enkele verduidelijkingen op basis van de meest voorkomende verwarringen of verkeerde overtuigingen.
Aromantisch zijn betekent niet dat je een koud persoon bent
Vaak wordt gedacht dat aromantische mensen geen gevoelens ervaren, dat ze “hard als een rots” zijn, dat ze door niets geraakt worden. Dit is allemaal onjuist.
Niet geïnteresseerd zijn in een romantische relatie betekent niet dat ze geen gevoelens kunnen hebben of geen liefde kunnen voelen voor andere mensen, bijvoorbeeld hun vrienden, liefde tussen broers en zussen, etc.
Vermijd het verwarren van aromantisch zijn met de mythen van de romantische liefde
Lange tijd is ons geleerd dat alle mensen een betere helft hebben, dat het alleen mogelijk is om liefde te voelen voor één persoon, dat liefde alles kan, naast andere ideeën.
Dit zijn de zogenaamde mythen van de romantische liefde die in veel gevallen verantwoordelijk zijn voor frustraties in relaties. Wat er gebeurt is dat we de aandacht verliezen voor het idee dat liefde een band is, iets dat dagelijks wordt opgebouwd en waar inspanning voor nodig is.
Door deze mythen wordt liefde geëvalueerd in termen van romantiek, terwijl het primordiale in elke liefdesband zorg en respect is. Als een stel of een relatie niet past bij dit ideaal van “roze liefde”, gaan veel mensen zich daarom ongemakkelijk voelen en oordelen alleen op basis van fantasie.
Lees ook dit artikel:
Volwassenen die nooit een partner hebben gehad: Is dit normaal?
Kun je aromantisch zijn en van liefdesverhalen houden?
Ja, beide gevallen zijn niet onverenigbaar, want je kunt van het romantische genre in entertainment houden. Ook betekent aromantisch zijn dat je niet geïnteresseerd bent in het aangaan van een romantische band met iemand. Het betekent niet dat je niet naar je vriendin kunt luisteren als ze over de hare vertelt. Je projecteert jezelf alleen niet op dat verhaal.
Is een aromantisch persoon zo omdat hij jeugdtrauma’s heeft?
Dit is absoluut onjuist. Er is geen verband tussen een gelukkige jeugd en al dan niet aromantisch zijn. Het is een verklaring gebaseerd op een mythe, vergelijkbaar met de mythe die een tijdlang over homoseksualiteit werd gehouden, dat homoseksuele mensen in hun jeugd misbruik hadden geleden.
Uit respect moeten we heel voorzichtig zijn met dergelijke mythes, omdat ze beledigend zijn en verkeerde informatie en vooroordelen in de hand werken.
Bovendien valideert het slechts één manier van liefhebben of je aangetrokken voelen tot andere mensen, terwijl er in werkelijkheid meerdere manieren zijn om relaties, seksualiteit en liefde te beleven.
Aromantiek bestaat en is natuurlijk
Een leven lang hebben we doorgebracht met het luisteren naar korsetuitleg over de beste manier om lief te hebben, hoe relaties te hebben, casual en non-casual seks en talloze andere onderwerpen.
Velen van hen hebben ons naar de enige haven geleid, ontevredenheid omdat we niet weten welk etiket we moeten gebruiken, zelfonderdrukking voor een definitie, proberen te voldoen aan normatieve parameters over relaties, onder andere.
Homo, lesbisch, biseksueel, panseksueel, aseksueel, aromantisch, homoromantisch, heteroromantisch. Het doet er niet toe. Er zijn talloze seksueel-affectieve oriëntaties en ze zijn allemaal even geldig en verdienen respect en hun eigen plaats in de samenleving.
Geen van hen stoort of kwetst. Het belangrijkste is om voor mensen te zorgen en ze hun vrijheid van meningsuiting te gunnen. Hoewel concepten, dat wat een naam heeft, helpen om situaties te verduidelijken, kunnen deze niet functioneren als banden.
Misschien is het in sommige aspecten tijd om minder te theoretiseren over wat je bent en wat je niet bent, en sommige dingen wat meer te laten stromen. Tenminste, zolang dat gebeurt in een omgeving van duidelijkheid, respect en affectieve verantwoordelijkheid tussen de betrokken partijen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Botell, Miguel & Bermúdez, Marieta. (2015). Asexualidad: la cuarta dimensión sexual. Revista Cubana de Medicina General Integral. 31.
- Moral de la Rubia, José (2011). Orientación sexual en adolescentes y jóvenes mexicanos de 12 a 29 años de edad. Psicología desde el Caribe, (27),112-135.[fecha de Consulta 9 de Junio de 2021]. ISSN: 0123-417X. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=21320708006.