Spondyloarthropathieën: symptomen en diagnose

Spondyloarthropathieën zijn aan artritis gerelateerde aandoeningen. Vandaag zal je ontdekken wat deze diagnose inhoudt, de symptomen ervan en de verschillende behandelingsopties.

In het algemeen verwijzen spondyloarthropathieën naar aan inflammatoire artritis gerelateerde ziekten. We kunnen echter verschillende pathologieën identificeren die tot de groep van spondyloarthropathieën behoren.

Ze hebben allemaal vrij gemeenschappelijke symptomen. De symptomen die je hieronder zult gaan ontdekken, kunnen we daarom groeperen binnen het begrip van spondyloarthropathieën.

Wat zijn spondyloarthropathieën?

Zoals het artikel ‘Pathogenese van seronegatieve spondyloarthropathieën’ (Spaanse link) stelt, vormen ze een groep binnen inflammatoire artritis. Als de diagnose seronegatief is, betekent dit dat het geen impact heeft op de perifere en atlanto-axiale gewrichten, enteritis en extra-articulaire gewrichten.

Maar welke ziekten vallen eigenlijk onder de groep van spondyloarthropathieën? Dit is iets dat in het artikel ‘Spondyloarthropathieën. Bruikbaarheid van classificatiecriteria’  bespreekt (Spaanse link). Laten we eens kijken over welke ziekten het hier gaat.

• Spondylitis ankylopoetica. Een chronische reumatische aandoening.
• Artritis psoriatica. Een chronische ontsteking van de perifere gewrichten, wervelkolom en entheses, gecombineerd met de aanwezigheid van psoriasis.
• Juveniele spondyloartritis. Hetzelfde als hierboven, maar dit treft jonge patiënten.
• Reactieve artritis. Een gewrichtsontsteking die optreedt als gevolg van een infectie.
• Enteropatische artritis. Geassocieerd met de ziekte van Crohn en inflammatoire colitis ulcerosa (UC).

De groep spondyloarthropathieën omvat ook ongedifferentieerde spondyloartritis. Hoewel het verwijst naar een groep patiënten met kenmerken waardoor artsen deze ziekte vermoeden, laten de diagnostische criteria ze niet toe om in de voorgaande groepen te worden ingedeeld.

Symptomatologie

Nu je weet welke ziekten in de groep van spondyloarthropathieën zitten, zullen we de symptomen delen die kenmerkend zijn voor deze groep. Ondanks het feit dat, zoals we hierboven hebben uitgelegd, er verschillende gerelateerde ziekten zijn, vertonen ze meestal de symptomen die we hieronder zullen noemen:

• Pijn in de onderrug. Meestal is dit het belangrijkste waarschuwingssignaal dat er iets mis is.
• Pijn en zwelling. Dit komt voor in de armen en benen. Toch is het geen veelvoorkomend symptoom.
• Spinale fusie. Het is een gevolg van spondylitis ankylopoetica, die lage rugpijn veroorzaakt.

Dit zijn enkele van de symptomen. Zoals we hierboven vermeldden, kan psoriasis of de ziekte van Crohn echter ook voorkomen, wat kan worden geassocieerd met spondyloarthropathieën. Het is belangrijk om naar de dokter te gaan als je je ongemakkelijk voelt. Op deze manier kan hij of zij de juiste tests aanvragen en een diagnose stellen.

Diagnose

Zodra je je arts bezoekt vanwege een van de symptomen die we hierboven hebben uitgelegd, zal hij of zij om een reeks tests vragen. Ten eerste wordt er naar je medische geschiedenis gekeken, gevolgd door een lichamelijk onderzoek. Als dit niet genoeg is, zijn er nog andere opties:

• Röntgenfoto. Dit stelt de arts in staat om de veranderingen te zien die zich in de gewrichten hebben voorgedaan. Als de veranderingen echter nog erg recent zijn, vallen ze misschien nog niet helemaal op.
• Magnetische resonantie. Hiermee kunnen artsen de vroege tekenen van spondyloarthropathieën detecteren die niet op een röntgenfoto te zien zijn.

Normaal gesproken vragen artsen voordat ze deze tests doen eerst een bloedtest. De reden is dat als de HLA-B27 genetische marker in het bloed wordt gedetecteerd, het waarschijnlijk is dat de patiënt lijdt aan spondyloarthropathie. Er is echter nog steeds een röntgenfoto of MRI nodig om dit te bevestigen.

Hoe worden spondyloarthropathieën behandeld?

Nu je iets meer weet over deze groep aandoeningen, vraag je je vast af wat de behandelingsopties zijn.

Als er sprake is van spinale fusie, is de voor de hand liggende keuze een operatie. In andere gevallen, als de aandoening niet ernstig is, nemen medische professionals voornamelijk hun toevlucht tot:

• Oefeningen die de flexibiliteit en mobiliteit van de gewrichten bevorderen.
• Geneesmiddelen die pijn en ontstekingen helpen verminderen.
• In ernstige gevallen is een totale of gedeeltelijke vervangingsoperatie vereist.

Kortom, een vroege diagnose van een spondyloarthropathie stelt je in staat de nodige maatregelen te nemen om te voorkomen dat je een operatie moet ondergaan. Dit is echter niet altijd gemakkelijk, omdat je de pijn bijvoorbeeld aan een slechte houding kunt toeschrijven.

Dit artikel is bedoeld om mensen bewust te maken van het belang om altijd naar je arts te gaan in plaats van te gaan gissen. Door een vroege behandeling kun je veel problemen in dit soort situatie voorkomen.