Ongeordend eten en eetstoornissen: wat is het verschil?

Ongeordend eten en eetstoornissen zijn twee verschillende dingen, maar beide met gevaarlijke gevolgen voor de gezondheid. We vertellen je in dit artikel over hun verschillen.
Ongeordend eten en eetstoornissen: wat is het verschil?
Maria Patricia Pinero Corredor

Geschreven en geverifieerd door de diëtist Maria Patricia Pinero Corredor.

Laatste update: 05 november, 2022

Eetgedrag is meerdimensionaal en heeft vele mogelijke oorzaken. De sociaal-culturele factor is een tweesnijdend zwaard geworden, omdat die gericht is op de “schoonheidsmythe” (Spaanse link). Door een gezonde levensstijl te bevorderen, worden in de maatschappij bepaalde lichaamsnormen afgedwongen. Dit beïnvloedt gedrag, en kan ook problemen zoals ongeordend eten of eetstoornissen veroorzaken.

Maar wat is dat? Eigenlijk zijn het twee verschillende begrippen. De obsessie en de eisen om een fitte levensstijl te leiden, te voldoen aan de modieuze dieettrends, en calorieën te tellen – naast andere clichés – kunnen een risico zijn voor geestelijke, emotionele en lichamelijke gezondheidsproblemen. Zo is het mogelijk om van een eetprobleem over te gaan naar een pathologisch probleem.

Geordend eten is geen eetstoornis. Het is echter geen normaal gedrag en brengt risico’s met zich mee. Hier laten we je zien hoe je de waarschuwingssignalen van ongeordend eten kunt herkennen en geven we je enkele tips hoe je ermee om kunt gaan.

De kenmerken van ongeordend eten

Volgens het Center for Young Women’s Health (Engelse link) wordt de term “ongeordend eten” beschrijvend gebruikt. Het wordt niet gebruikt om een eetstoornis te diagnosticeren. Wel kunnen iemands gedragingen en patronen hem of haar in gevaar brengen voor het ontwikkelen van een ongeordende eetstoornis.

Van ongeordend eten is sprake als maaltijden gegeten worden om andere redenen dan honger en voeding. In feite geeft een overzicht (Engelse link) enkele voorbeelden, zoals de volgende situaties:

  • Verveeld of gestrest eten.
  • Maaltijden overslaan.
  • Emotioneel eten.
  • Overslaan van belangrijke voedselgroepen.
  • Elke dag hetzelfde eten.

Hetzelfde overzicht legt uit dat er een dunne lijn is tussen ongeordend eten en een eetstoornis. Obsessief gedrag over hoeveelheden en soorten voedsel kan leiden tot eetbuienstoornis. Het kan ook gebeuren als de persoon extreem en restrictief wordt met diëten, wat kan leiden tot anorexia nervosa.

Met andere woorden, ongeordend eten groepeert ongezond eet- en lichaamsgedrag om af te vallen of de gezondheid te bevorderen. Als deze situatie in de loop van de tijd volgehouden wordt, loopt iemand het risico om ziektes te ontwikkelen. Daarnaast kunnen er problemen met zijn of haar gevoel van eigenwaarde ontstaan.

We denken dat je het misschien leuk vindt om te lezen:
Je emoties wegeten, waarom doe je dat?

Veelvoorkomende symptomen van ongeordend eten

Vrouw op weegschaal met allemaal lekkernijen
Als er niet tijdig ingegrepen wordt, kan ongeordend eten uitgroeien tot een eetstoornis.

Ongeordend eten kan de gezondheid ernstige schade toebrengen. Daarom legt het tijdschrift Psicologia y salud  (Spaanse link) legt het uit dat je je bewust moet zijn van waarschuwingssignalen waardoor je ze kunt herkennen. Dit omvat het volgende:

  • Constante gewichtsschommelingen.
  • Langdurig jojo-diëten.
  • Extreem rigide diëten en oefeningen.
  • Obsessies over het lichaam, lichaamsbeweging en voedsel.
  • Angst over je zelfbeeld.
  • Dwangmatig of emotioneel gedrag.
  • Schuld- of schaamtegevoelens wanneer je je niet aan een dieet of beweegplan kunt houden.
  • Gebruik van compenserende maatregelen, zoals voedselbeperking, extreme lichaamsbeweging, vasten, en zelfs laxeermiddelen.
  • Maaltijden overslaan.
  • Het krijgen van spijsverteringsproblemen.
  • Eetbuien.
  • Het tellen van calorieën.
  • Problemen met een laag gevoel van eigenwaarde.
  • Vermijden van sociale afspraken waar eten bij komt kijken.

Hoe je ongeordend eten van eetstoornissen kunt onderscheiden

Phillipa Hay en Jane Morris (Spaanse link) benadrukken in hun hoofdstuk over eetstoornissen dat het belangrijkste verschil tussen ongeordend eten en eetstoornissen is of de symptomen en ervaringen van de persoon voldoen aan de diagnostische criteria voor een eetstoornis.

Als iemand zegt: “Ik heb problemen met eten,” dan beschrijven ze hun gedrag met eten, maar zonder een definitieve diagnose. Als ze echter aan bepaalde criteria voldoen, kan het geclassificeerd worden als een niet anders gespecificeerde eetstoornis. Het is echter ook mogelijk dat de symptomen niet extreem genoeg zijn om als eetstoornis gediagnosticeerd te worden.

In een artikel dat gedeeld wordt in Eating, and Weight Disorders  (Engelse link) staat dat een individu met eetstoornis gelijkaardig gedrag vertoont als mensen met een eetstoornis. De symptomen zijn echter minder frequent en minder ernstig.

Intussen stelde een groep specialisten via The American Journal of Clinical Nutrition  (Engelse link) vast dat als ongeordend eten niet tijdig wordt aangepakt en behandeld, het kan uitgroeien tot anorexia nervosa, een eetbuistoornis, of boulimia. Deze ziekten kunnen zich bij elke patiënt anders presenteren en bovendien levenslange gevolgen hebben.

Mogelijke gezondheidseffecten

Hoewel het in het begin misschien onopgemerkt blijft, heeft ongeordend eten negatieve gevolgen voor zowel je lichamelijke als je geestelijke gezondheid. Vele ervan zijn zelfs levenslange gevolgen. Laten we de belangrijkste effecten eens bekijken.

Veelvoorkomende eetstoornissen

Eetstoornissen veroorzaken zeven dagen per week, 24 uur per dag obsessieve gedachten over eten. De persoon denkt alleen maar aan calorieën, aan lichaamsbeweging, aan het plannen van maaltijden, of doet aan eetbuien of purgeren. Als gevolg daarvan is er een verhoogd risico op de volgende ernstige eetstoornissen:

  • Anorexia nervosa. Een overzichtsartikel (Engelse link) van de Cambridge Universiteit beschrijft deze term als een eetstoornis die geclassificeerd wordt door de nadelige verandering in lichaamsbeeld en -vorm. Er zijn verschillende soorten. Restrictieve anorexia is wanneer voedsel beperkt wordt om gewicht te verliezen of gewichtstoename te voorkomen.
  • Andere soorten zijn eetbuien en purgeren door laxeermiddelen, diuretica, opgewekt braken, of extreme lichaamsbeweging.
  • Boulimia nervosa. Een ander literatuuroverzicht (Engelse link) beschrijft boulimia als een ernstige eetstoornis die gekenmerkt wordt door het eten van buitensporige hoeveelheden voedsel in korte tijd, d.w.z. eetbuien. Dit wordt gevolgd door schuldgevoel en schaamte, vaak resulterend in zelfopgewekt braken, laxeermiddelen misbruik, en extreme lichaamsbeweging.

Misschien vind je dit artikel interessant:
Alles over de verschillende soorten boulimia

Andere soorten eetstoornissen die verwant zijn aan boulimia en anorexia

Eetstoornissen

Choate en Gintner (Engelse link) stellen dat anorexia en boulimia veel gemeen hebben. Dat komt omdat beide stoornissen gepaard gaan met eetbuien en purgeren. Deze auteurs hebben ervoor gekozen eetbuien en purgeren te beschouwen als een subtype van eetstoornissen.

Eetbuienstoornis

Dit subtype van de stoornis komt het meeste voor, omdat het zowel bij anorexia als bij boulimia voorkomt.

Een recent artikel (Engelse link)legt uit dat eetbuien en purgeren gekenmerkt worden door episodes van hevig eten, gevolgd door zelf opgewekt braken, misbruik van diuretica, laxeermiddelen, of overmatige lichaamsbeweging. Bij eetbuien verliest iemand de controle tijdens het eten.

Zelfopgewekt braken

Dit soort braken is een vorm van zuiveringsgedrag. Het omvat ook overmatige lichaamsbeweging en misbruik van laxeermiddelen en diuretica. Het wordt vaak gevolgd door episodes van “uit de hand gelopen” eetbuien (Engelse link). Bovendien eten mensen die zichzelf laten braken vaak veel en snel, ongeacht of ze vol zitten. Het is belangrijk om met professionele hulp in te grijpen.

Andere gezondheidsproblemen

Een groep artsen (Engelse link) ontdekte dat andere gevolgen van ongeordend eten een verhoogd risico op zwaarlijvigheid, botverlies, maag- en darmstoornissen, lage hartslag en lage bloeddruk zijn. Daarnaast kunnen ook een verstoring van het water- en elektrolyten evenwicht, depressie, sociaal isolement en verhoogde angst optreden.

Hoe eetstoornissen te corrigeren

Gelukkig zijn er hulpmiddelen die kunnen helpen ongeordend eten onder controle te houden voordat een eetstoornis ontstaat. Het tijdschrift Farmacologie & therapeutica (Engelse link) legt uit hoe je deze stoornissen kunt voorkomen en verhelpen. Hieronder volgen enkele aanbevelingen om eetproblemen te corrigeren.

Accepteer je lichaam zoals het is

Bekritiseer jezelf niet als je in de spiegel kijkt. Bekijk je lichaam als een voertuig dat je in staat stelt je dag door te komen. Vervang negatieve interne dialoog door positieve uitspraken. Erken alle verbazingwekkende dingen die je lichaam kan doen.

Vermijd crashdiëten

Het is aan te bevelen om met mate een gezonde manier van eten aan te nemen. Zo voorkom je gevoelens van ontbering die vervolgens weer kunnen leiden tot eetbuien.

Doe de weegschaal weg

Het gebruik van een weegschaal kan obsessief worden en tot extreme afslankpatronen leiden. Gooi dus de weegschaal de deur uit en ervaar hoe je je voelt over je lichaam en hoe je kleren passen. Onthoud: wees vriendelijk voor jezelf en vergelijk jezelf niet met anderen.

Maak een gezond bewegingsplan

Je moet bedenken hoe vaak je beweegt en een doel stellen. In plaats van het als een opoffering te zien om af te vallen, moet je er plezier aan beleven.

Zoek professionele hulp

Als je eetgedrag ernstig is, zoek dan professionele hulp. Een diëtiste met ervaring in eetstoornisbegeleiding of een psychotherapeut kan je helpen gezonder eten te oefenen. Ook kunnen ze je helpen om onder ogen te zien wat je in het begin tot dit ongezonde gedrag gebracht kan hebben.

Idealiter is er een multidisciplinair behandelteam dat je helpt alle triggers aan te pakken. Dit team moet vervolgens nauw samenwerken om je te helpen gezondheidsdoelen te bereiken. Er is een goede kans om ongeordend eten te overwinnen met tijdige en passende interventie.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Toledo-Morales, P. & Sánchez-García, J.M. (2006). Trastornos de la  conducta alimentaria en el contexto escolar. En M.J. Gómez & P. Toledo-Morales (Coord.), Educación para la salud: la promoción de  estilos de vida saludables en la escuela, (pp. 80-100). Sevilla: @prende-iea. ISBN: 978-84-690-1076-1.
  • Center for Young Women´s Health.Trastornos Alimenticios: Información General. Disponible en: https://youngwomenshealth.org/2001/06/29/desordenes-de-la-alimentacion/#:~:text=Alimentaci%C3%B3n%20desordenada%20es%20un%20t%C3%A9rmino,de%20desarrollar%20un%20trastorno%20alimenticio.
  • Reyna María Cruz Bojórquez, María Luisa Ávila Escalante, María de la Cruz Cortés Sobrino Rosalía Vázquez Arévalo, Juan Manuel Mancilla Díaz. Restricción alimentaria y conductas de riesgo de trastornos alimentarios en estudiantes de Nutrición. Psicología y Salud. 2008, 18, 2, pp. 189-198.
  • Marie Galmiche, Pierre Déchelotte, Grégory Lambert, Marie Pierre Tavolacci, Prevalence of eating disorders over the 2000–2018 period: a systematic literature review, The American Journal of Clinical Nutrition, Volume 109, Issue 5, May 2019, Pages 1402–1413, https://doi.org/10.1093/ajcn/nqy342
  • M Yannakoulia , A L Matalas, N Yiannakouris, C Papoutsakis, M Passos, D Klimis-Zacas. Disordered eating attitudes: an emerging health problem among Mediterranean adolescents. Eat Weight Disord, 2004 Jun;9(2):126-33. doi: 10.1007/BF03325056.
  • Jamie-Lee Pennesi, Tracey D. Wade, A systematic review of the existing models of disordered eating: Do they inform the development of effective interventions?, Clinical Psychology Review, 2016, Volume 43, Pages 175-192, https://doi.org/10.1016/j.cpr.2015.12.004.
  • Brockmeyer, T., Friederich, H., & Schmidt, U. (2018). Advances in the treatment of anorexia nervosa: A review of established and emerging interventions. Psychological Medicine, 48(8), 1228-1256. doi:10.1017/S0033291717002604
  • Savani Bartholdy  , Peter Musiat, Iain C Campbell, Ulrike Schmidt. The potential of neurofeedback in the treatment of eating disorders: a review of the literature. Eur Eat Disord Rev, 2013 Nov;21(6):456-63.
  • Choate, L. H., & Gintner, G. G. (2016). Feeding and eating disorders. In B. Flamez & C. J. Sheperis (Eds.), Diagnosing and treating children and adolescents: A guide for mental health professionals (pp. 315–339).
  • Serra, R., Di Nicolantonio, C., Di Febo, R. et al. The transition from restrictive anorexia nervosa to binging and purging: a systematic review and meta-analysis. Eat Weight Disord (2021). https://doi.org/10.1007/s40519-021-01226-0
  • Dooley-Hash S. (2021) Acute Care of Eating Disorders. In: Zun L.S., Nordstrom K., Wilson M.P. (eds) Behavioral Emergencies for Healthcare Providers. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-52520-0_19
  • Himmerich H, Kan C, Au K, Treasure J. Pharmacological treatment of eating disorders, comorbid mental health problems, malnutrition and physical health consequences. Pharmacology & Therapeutics. Published online August 2020. doi:10.1016/j.pharmthera.2020.107667
  • Hubertus Himmerich, Carol Kan, Katie Au, Janet Treasure, Pharmacological treatment of eating disorders, comorbid mental health problems, malnutrition and physical health consequences, Pharmacology & Therapeutics, Volume 217, 2021, 107667, ISSN 0163-7258, https://doi.org/10.1016/j.pharmthera.2020.107667. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0163725820301972)
  • Sergio Melotto, Clinical pharmacology of eating and not eating, Current Opinion in Pharmacology, Volume 14, 2014, Pages 1-5, ISSN 1471-4892, https://doi.org/10.1016/j.coph.2013.09.015. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1471489213001884

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.