Hoe je hoofdluizen kunt herkennen

Het identificeren van luizen is de eerste stap in het bestrijden van een luizenplaag. Omdat ze zo klein zijn, ontsnappen ze gemakkelijk aan het zicht.
Hoe je hoofdluizen kunt herkennen
Leidy Mora Molina

Beoordeeld en goedgekeurd door de verpleegkundige Leidy Mora Molina.

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 07 november, 2022

Het is van essentieel belang om hoofdluizen te kunnen herkennen. Dit is noodzakelijk zowel om te voorkomen dat ze verschijnen als om een besmetting te bestrijden. Hoewel dit laatste erg onaangenaam is, moeten we toch zeggen dat het een veelvoorkomende situatie is.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, vestigen deze beestjes zich niet op het hoofd door een gebrek aan hygiëne. Iedereen kan ze oplopen als hij in contact komt met iemand die ze heeft. Daarom is het zo belangrijk om te leren hoe je hoofdluizen kunt herkennen.

Dit probleem komt veel meer voor bij kinderen. Als ze eenmaal verschijnen, is het niet gemakkelijk om er vanaf te komen.

Hoe herken je hoofdluizen?

Je kunt hoofdluizen herkennen aan jeuk op het hoofd
Veelvuldig hoofdkrabben bij een kind moet je doen vermoeden dat er hoofdluizen zijn.

In principe is de beste manier om hoofdluizen te herkennen te weten hoe ze eruit zien. Het zijn insecten ongeveer zo groot als een sesamzaadje, en variëren in kleur van bruinachtig tot wittig. Ze vliegen of springen niet, maar kruipen.

Luizen hechten zich vast aan de huid van de hoofdhuid. Ze bewegen zich echter ook heel snel, zodat ze gemakkelijk uit het oog te verliezen zijn. Ze hebben 6 poten die eindigen in kleine klauwtjes. De vrouwtjes, die de eitjes leggen, zijn iets omvangrijker dan de mannetjes.

De beste manier om luizen te herkennen is het haar in delen te scheiden en ze met een sterk licht en een vergrootglas op te sporen. Het is niet gemakkelijk, maar met een beetje kennis van zaken lukt het je wel.

Wellicht vind je dit ook een interessant artikel:
Wat is schaamluis en hoe verspreidt het zich?

De levenscyclus van luizen

Het is gebruikelijk dat een luis 8 tot 10 eitjes per dag legt. Deze doen er tussen 7 en 12 dagen over om uit te komen en daaruit komen de jongen, die zo groot zijn als de kop van een speld.

Na een paar dagen zijn deze diertjes klaar om te paren en zo een nieuwe cyclus te beginnen. De levensduur van elke luis is tussen 3 en 4 weken.

Wat zijn neten en hoe kun je ze herkennen?

How to identify head lice.
De vorm van de luizen is kenmerkend, maar je hebt een vergrootglas nodig om ze goed op de hoofdhuid te kunnen zien.

De eitjes van luizen staan bekend onder de naam neten. Neten zijn meestal gemakkelijker te herkennen dan hoofdluizen, want hoofdluizen zijn heel snel en weten zich goed te verstoppen.

Neten zijn ovaalvormig en wit tot gelig van kleur. Ze zitten aan de zijkanten van de haarschachten. Sommige zijn inactief, omdat ze alleen maar omhulsels zijn of omdat ze een dode luis bevatten.

In veel gevallen worden neten aangezien voor roos of korstjes. Het beste kun je een haarlok van de hoofdhuid lichten. Als het roos is, komt het los. Zo niet, dan blijft het aan de haarschacht kleven.

Het is gebruikelijk dat er een groter aantal luizen achter de oren en in de nekstreek zit.

Tekenen van luizen op het hoofd

Een besmetting kan worden opgespoord aan de hand van de effecten die ze op de getroffene veroorzaakt. Daarom is het heel belangrijk om op de volgende tekenen te letten:

  • Een tintelend gevoel op het hoofd
  • Regelmatig jeuken van de hoofdhuid
  • Verhoogde tintelingen en jeuk ‘s nachts, want luizen zijn actiever in het donker
  • Zweertjes op het hoofd door krabben – deze kunnen ernstig geïnfecteerd raken.

Als de bovenstaande tekenen aanwezig zijn, is het het meest raadzaam de hoofdhuid zorgvuldig te controleren om de hoofdluizen te identificeren. Als neten schaars zijn, betekent dat dat er nog geen besmetting (Engelse link) in strikte zin heeft plaatsgevonden.

Hoofdluis voorkomen

Een moeder controleert het haar van haar dochter
Periodieke hoofdcontroles zijn nodig in gezinnen waar ontdekt wordt dat een van de leden besmet is met hoodluis.

Luizen worden het meest verspreid door hoofd-op-hoofd contact. Daarom komen ze het meest voor bij jonge kinderen, want die hebben dit soort contact meestal als ze met andere kinderen spelen.

Ook kan hoofdluis opgedaan worden als het hoofd in contact komt met kleding of voorwerpen waar luizen op zitten, zoals kussens en kussens. Als je weet dat iemand een besmetting heeft, moet je een luizenwerend middel gebruiken. Dit is niet onfeilbaar, maar het kan helpen.

Voor de rest zijn de volgende aanbevelingen (Engelse link) nuttig om besmetting te voorkomen:

  • Vermijd hoofd-op-hoofd contact. Vooral kinderen moet dit geleerd worden.
  • Deel geen persoonlijke voorwerpen, zoals hoeden, kammen, helmen, koptelefoons, haarbanden, en sjaals.
  • Vermijd op banken, bedden, tapijten of kussens te liggen die gebruikt zijn door iemand die luizen heeft.
  • Controleer de hoofden van iedereen in huis nadat je hoofdluizen bij één persoon hebt vastgesteld. Dit moet om de 3 tot 4 dagen gebeuren.
  • Was alle beddengoed en kleding van de besmette persoon in heet water. Doe hetzelfde met verzorgingsproducten, zoals kammen en borstels.
  • Stofzuig tapijten en gestoffeerde meubels in huis en auto.
  • Alle voorwerpen die in contact geweest zijn met de besmette persoon kunnen ook in een zak gedaan worden. Deze moet gedurende 7 dagen verzegeld blijven.

Wees constant in de behandeling

De eerste stap is de luizen opsporen, maar het kan veel tijd kosten om ze te verwijderen. Het beste is een eenvoudige behandeling te gebruiken om deze vervelende kleine beestjes te bestrijden. Het geeft meestal resultaat, hoewel het doorzettingsvermogen vergt.

Het is erg belangrijk om de hoofdhuid en het haar regelmatig en voortdurend te controleren, want soms, als er nog maar een paar neten over zijn, begint het woekeren opnieuw. Om het doeltreffender te bestrijden is het vaak het beste om je haar te laten knippen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Ramonell, R. M., & Sebastián, A. M. (2004). Infestación por piojos en los escolares de los colegios públicos de Palma e intervención educativa (1983–2003). Atención Primaria, 34(1), 60.
  • Hodgson, E. W., & Wille, C. (2021). Piojos en los Humanos.
  • de Pablo Màrquez, Bernat. “Actualización en pediculosis capitis.” Medicina de Familia. SEMERGEN 45.2 (2019): 128-133.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.