De verschillen tussen karate en taekwondo

Karate en taekwondo zijn twee vechtsporten die veel dingen gemeen hebben, maar eigenlijk heel verschillend zijn. Het artikel van vandaag vertelt je er meer over.
De verschillen tussen karate en taekwondo
Eva María Rodríguez

Geschreven en geverifieerd door de fitness- en yoga-instructeur Eva María Rodríguez.

Laatste update: 09 augustus, 2022

Karate en taekwondo zijn twee veel beoefende vechtsporten die op het eerste gezicht moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. Ze zijn zeker vergelijkbaar, maar ze zijn niet hetzelfde.

Beide disciplines zijn inderdaad in Japan ontstaan en leggen de nadruk op zelfdiscipline en een hoge gedragscode. Ze delen bovendien de competitieve kant. Taekwondo is echter een oude vechtstijl, terwijl karate als discipline pas een paar honderd jaar geleden op is gekomen.

Het is van het Chinese kungfu afgeleid. Onthoud dat de specifieke houdingen en bewegingen tussen taekwondo en karate aanzienlijk verschillen, ondanks de overeenkomsten.

Oorsprong en geschiedenis

Taekwondo is een Koreaanse krijgskunst die door de nadruk op overhead trappen, springende en draaiende trappen en snelle traptechnieken wordt gekenmerkt. Het bestaat al meer dan 2.000 jaar.

In de begindagen was deze techniek een ongewapende krijgskunst voor de verdediging en mensen kenden het als Subak (Spaanse link). Taekkyeon was de stijl die er de oorzaak van was. Er waren destijds drie rivaliserende koninkrijken in Korea die hun mannen in ongewapende gevechten trainden.

De Japanners verboden echter Koreaanse vechtsporten toen ze Korea aan het begin van de 20e eeuw binnenvielen, hoewel een aantal groepen ze in het geheim bleven beoefenen. De stijlen vertakten zich bovendien om verschillende redenen. Later, op een conferentie in 1955, gingen ze samen in een uniforme vorm van lesgeven.

Laten we er als curiositeit op wijzen dat Tae ‘vernietigen met de voeten’ betekent, Kwon betekent ‘slaan of vernietigen met de hand’ en ‘do’ betekent ‘weg’. Taekwondo vertaalt zich dus in zoiets als ‘de weg van de voet en de vuist’.

Ter vergelijking, karate is honderden jaren geleden op de Ryūkyū-eilanden in Japan ontstaan, die we tegenwoordig als Okinawa kennen. Het kwam uit het Chinese kungfu voort.

De oorsprong gaat terug tot het moment waarop Japan Okinawa in 1600 met geweld bezette en al zijn wapens in beslag nam. De lokale bevolking vocht met hun blote handen en voeten, omdat ze niets anders hadden.

Wat de betekenis ervan betreft, betekent karate ‘lege hand’. De term houdt waarschijnlijk verband met de oorsprong van de discipline, als een systeem van zelfverdediging gebaseerd op het effectieve gebruik van het ongewapende lichaam.

Vechtstijl en technieken

Karate-oefening

Karate is een krijgskunst gebaseerd op stoten, trappen, knie- of elleboogstoten en openhandtechnieken. Deze discipline omvat ook blokkeringstechnieken, zoals parries en een aantal projecties (takedowns). De bewegingen zijn scherp en lineair.

Taekwondo daarentegen legt de nadruk op traptechnieken. De training is echter compleet en omvat het leren van stoten, open handslagen, takedowns, worpen en gezamenlijke vergrendelingen.

Merk op dat de traditionele startstijl in taekwondo met de armen bij elkaar is, terwijl het in karate bestaat uit recht tegen de romp, handen net onder de taille en een buiging uitgevoerd door de romp naar beneden te buigen terwijl de blik op de tegenstander gericht blijft.

Verschillen tussen karate en taekwondo in competitie

De verschillen tussen karate en taekwondo zijn tijdens wedstrijden met het blote oog zichtbaar. De laatste vereist een helm en een borstbeschermer, terwijl er in de eerste helemaal geen bescherming is.

Verder waren beide vechtsporten vroeger een Olympische sport, maar karate zal niet meer als zodanig op de Olympische Spelen van 2024 in Parijs aanwezig zijn.

Stoten en trappen verdienen hetzelfde aantal punten in traditionele karatetoernooien, dus deelnemers zullen hetzelfde aantal van beide zetten doen. Mensen verdienen in Taekwondo echter meer punten voor trappen dan voor stoten.

Gemeenschappelijke kenmerken van karate en taekwondo

Karate en taekwondo zijn verschillend, maar de twee vechtsporten hebben ook enkele overeenkomsten. De meest relevante overeenkomsten tussen de twee zijn onder andere:

  • Ze worden in een dojo gegeven.
  • Beide disciplines vereisen vergelijkbare uniformen, over het algemeen wit en licht katoen om mobiliteit en flexibiliteit te vergemakkelijken
  • Ze hebben allebei traditionele regels.
  • Beide disciplines leggen ook de nadruk op respect voor docenten en leeftijdsgenoten.
  • De technieken die in zowel taekwondo als karate worden gebruikt, maken deel uit van een reeks gechoreografeerde vormen die in het laatste als kata bekend staan en als Poomsae in het eerste.
  • Beide disciplines faciliteren de ontwikkeling van vaardigheden en kwaliteiten, zoals geduld, zelfdiscipline en zelfvertrouwen.

De bijzondere kenmerken van deze vechtsporten

Kind deelt een trap uit

Na deze informatie te hebben geanalyseerd, kun je nu zien dat de verschillen tussen karate en taekwondo vrij duidelijk zijn, vooral op televisie. Het is echter waarschijnlijk niet zo eenvoudig om ze op te merken als je ze in een actiefilm ziet.

Toch is het interessant om de kenmerken van elk van deze vechtsporten te kennen, evenals hun gemeenschappelijke punten. Tot slot, voor het geval je je afvraagt of Bruce Lee karate of taekwando beoefende, is het juiste antwoord: Bruce Lee beoefende Wing chun gung fu en creëerde uiteindelijk zijn eigen vechtstijl: Jun fan gung fu!


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Ojeda-Aravena, Alex, and Jairo Azócar-Gallardo. “Comparacion de la composición corporal y el rendimiento físico entre practicantes jovenes de karate deportivo vs. Karate tradicional.” Revista Horizonte Ciencias de la Actividad Física 11.1 (2020): 1-12.
  • Zhu, Hua, Wei Li, and Daria Jankowicz-Pytel. “Whose karate? Language and cultural learning in a multilingual karate club in London.” Applied Linguistics 41.1 (2020): 52-83.
  • Cardozo, Luis Alberto, et al. “Aspectos fisiológicos de deportistas elite de taekwondo: Una revisión narrativa.” Revista Española de Educación Física y Deportes 418 (2017): 35-46.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.