De glycemische index van honing en diabetes
Diabetici vragen zich vaak af wat de glycemische index van honing is en of ze het kunnen gebruiken als een natuurlijke zoetstof. Ze willen weten of ze kunnen profiteren van de medicinale eigenschappen.
Verhoogt deze stof bijvoorbeeld de bloedsuikerspiegel? Kunnen diabetici het gebruiken in plaats van suiker? Het artikel van vandaag geeft antwoord op een aantal van deze vragen, dus blijf lezen.
Het concept van de glycemische index (GI) verscheen ongeveer 30 jaar geleden. De wetenschap gebruikt het om voedingsmiddelen die koolhydraten bevatten te classificeren op basis van de snelheid waarmee ze de bloedglucose verhogen.
Wetenschappers zetten de waarden van elk voedingsmiddel in een tabel om ze te vergelijken. Ze gebruiken glucose hiervoor als referentie. Dit komt omdat het een glycemische index van 100 heeft. De rest classificeren ze in een bereik tussen 0 en 100.
- De lage glycemische index (lager dan 55) is de waarde van een aanzienlijke reeks zuivelproducten, fruit, groenten, peulvruchten en bepaalde soorten pasta.
- De gemiddelde glycemische index (tussen 55 en 69) is de waarde voor rijst, brood en bepaalde ontbijtgranen.
- De hoge glycemische index (meer dan 70) is voor witte bloem en aardappelen, dit is de waarde voor de meeste bakkersproducten.
De glycemische index van honing
Honing bestaat voor het grootste deel uit koolhydraten (80%) en water. Deze bevatten glucose en fructose in grotere hoeveelheden. De verhouding tussen de ene soort suiker en de andere is afhankelijk van de variëteit van de honing die we meten.
In het algemeen zijn bloemensoorten vaker aanwezig in fructose en hebben ze dus een lagere GI. De glycemische index van honing ligt rond de 61, hoewel deze ongeveer 3 punten kan schommelen – naar boven of naar beneden.
Zoals je kunt zien, maakt het soort honing en de glucose-fructose percentage een verschil in de waarde. Daarom plaatst deze index honing binnen de voedingsmiddelen in de middelste groep.
Gezondheid en dieet
Veel experts en voedingsdeskundigen pleiten al lang voor een dieet dat gebaseerd is op de glycemische index van voedingsmiddelen. De voedingsmiddelen in de groep met de laagste GI moeten in overvloed aanwezig zijn. De voedingsmiddelen in de hoogste groep moeten worden vermeden of beperkt.
Voedingsdeskundigen pleiten voor dit soort diëten omdat de mens alleen die met een lagere GI langzaam kan verteren en absorberen. Deze leiden dus tot lagere of langere glucosepieken.
Waarom is dit wenselijk? Dit is omdat mensen met diabetes bijvoorbeeld moeite hebben met het effectief verwerken van suikers. In deze gevallen helpt een goede glycemische controle het begin van complicaties in verband met de ziekte te vertragen, zoals:
- nierschade
- zenuwschade
- verhoogd risico op hart- en vaatziekten
Daarnaast is er wetenschappelijk bewijs (link in het Engels) dat diëten met voedingsmiddelen met een lage glycemische index verbonden zijn met de volgende voordelen:
- LDL-cholesterolverlaging
- gewichtsverlies
- minder risico op bepaalde vormen van kanker
- vermindert het risico op hartaandoeningen
Lees ook het volgende artikel:
Simpele suikers: wat is de functie van glucose?
De glycemische index heeft enkele nadelen
Als je slechts naar één voedingsstof kijkt (bijvoorbeeld de glycemische index) is dat meestal geen goede strategie in de voedingswetenschap. Dit komt omdat de focus op slechts enkele van de attributen ons ertoe brengt om de waarde in zijn geheel te negeren.
Dit zijn enkele dingen om te overwegen als het gaat om de glycemische index:
- De waarden van elk voedingsmiddel zijn verschillend volgens de studies die je raadpleegt.
- Niet alle mensen reageren op dezelfde manier op alle voedingsmiddelen, omdat de insulinegevoeligheid van persoon tot persoon verschilt.
- We eten zelden geïsoleerd voedsel. We mengen het meestal in dezelfde maaltijd, en de glycemische index die verschijnt bij het analyseren van het geïsoleerde voedsel is gewijzigd. Zo regelt de aanwezigheid van vetten of eiwitten de absorptie van glucose en de daaropvolgende stijging in het bloed.
- Als we ten slotte alleen naar deze indicator kijken, om voedsel op te nemen of te elimineren, houden we geen rekening meer met andere belangrijke aspecten zoals de voedingsdichtheid, mogelijke probiotische effecten en het verzadigingsvermogen.
Wat geeft de glycemische index van honing aan?
De voedings- en therapeutische waarde van honing is al duizenden jaren bekend. Zijn nutritionele samenstelling omvat antioxidanten, fenolen, organische zuren en sporen van vitaminen en mineralen.
Op dit moment wordt honing gebruikt als een natuurlijke zoetstof voor remedies die in verband worden gebracht met de natuurlijke geneeskunde.
Er is wetenschappelijk bewijs (link in het Engels) dat suggereert dat een kleine hoeveelheid honing goed kan zijn voor de gezondheid van een persoon. Zonder in detail te treden, kunnen we de eigenschappen ervan als volgt samenvatten:
- Honing heeft een antioxiderend vermogen.
- Het leidt tot een vermindering van de analytische indicatoren van de ontsteking.
- Het bevordert de cardiovasculaire gezondheid door het verbeteren van het cholesterolgehalte in het bloed, het verminderen van de triglyceriden en het licht verminderen van het lichaamsvet.
- Sommige antibacteriële effecten kunnen positief zijn, in gevallen van gastro-enteritis of Helicobacter pylori.
Misschien ook interessant:
Hoe verwerkt je lichaam glucose?
Je moet dagelijks echter niet te veel honing eten, alleen vanwege de eigenschappen en het feit dat het in het medium glycemische index ligt.
Het is zeker een betere optie dan geraffineerde suiker en kunstmatige zoetstoffen, maar hou er rekening mee dat overtollige suikers ook op lange termijn tot gezondheidsproblemen kunnen leiden. Overschrijd dus niet de aanbevolen hoeveelheid van 30 ml per dag.
Andere voordeelindicatoren
Tot slot is een glycemische index een meetinstrument om de respons van de bloedglucosespiegels na het eten van koolhydratenrijk voedsel te classificeren. Honing is daar één van en bestaat in principe uit twee soorten suikers:
- glucose
- fructose
Tot slot heeft honing een medium glycemische index, wat een beter alternatief voor het zoeten van je favoriete gerechten en dranken zou kunnen vertegenwoordigen. Je moet echter rekening houden met de problemen die gepaard gaan met een hoge inname van suikers in aanvulling op het gebruik van deze index als een indicator.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Barclay A.W. et al. Glycemic Index, Glycemic Load, and Chronic Disease Risk–A Meta-Analysis of Observational Studies. American Journal of Clinical Nutrition. Marzo 2008. 87(3); :627-37.
- Brand-Miller J.C, et al. Glycemic index, postprandial glycemia, and the shape of the curve in healthy subjects: analysis of a database of more than 1000 foods. The American Journal of Clinical Nutrition. Enero 2009 89(1): 97-105.
- Deibert P. et al. Glycaemic and insulinaemic properties of some German honey varieties. Setiembre 2009. European Journal of Clinical Nutrition. 64;762-764.
- Nur Zuliani R. et al. A Review on the Protective Effects of Honey against Metabolic Syndrome. Nutrients. Agosto 2018. 10(8):1009.
- Venn B. J, et al. Glycemic Index and Glycemic Load: Measurement Issues and Their Effect on Diet-Disease Relationships. European Journal of Clinical Nutrition.Diciembre 2007. 61Supple 1: S122-31.
- Visweswara R.P. et al. Honey, Propolis, and Royal Jelly: A Comprehensive Review of Their Biological Actions and Health Benefits. Oxidative Medicine and Cellular Longevity. Julio 2017. 26
- Yahoobi N. et al. Natural Honey and Cardiovascular Risk Factors; Effects on Blood Glucose, Cholesterol, Triacylglycerole, CRP, and Body Weight Compared With Sucrose. Scientific World Journal. Abril 2008. 20; 8:463-9.
- Radulian G, Rusu E, Dragomir A, Posea M. Metabolic effects of low glycaemic index diets. Nutr J. 2009;8:5. Published 2009 Jan 29. doi:10.1186/1475-2891-8-5