Wat zijn de symptomen van een uveïtis?
Een uveïtis is een vorm van oogontsteking. Het tast de middelste laag weefsel aan de binnenkant van het oog aan, de uvea. Deze oculaire pathologie kan in één of beide ogen voorkomen. De symptomen van een uveïtis verschijnen meestal plotseling en worden snel erger. Het komt het meest voor bij mensen tussen de 20 en 50 jaar, maar kan ook bij kinderen voorkomen.
Een uveïtis kan ernstig zijn en tot permanent verlies van het gezichtsvermogen leiden. Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn dus belangrijk om complicaties door een uveïtis te voorkomen.
Tegelijkertijd hebben mensen met veranderingen in bepaalde genen meer kans op een uveïtis. Een recente studie vond bovendien een significant verband tussen uveïtis en roken.
Soorten uveïtis
Voordat we verder gaan om een uveïtis te bespreken is het handig om iets meer over het oog zelf te leren. De uvea is de middelste weefsellaag in de oogwand. Deze bestaat onder andere uit een:
- Iris
- Straalvormig lichaam
- Vaatvlies – gelegen tussen het netvlies, in de binnenste laag van de oogwand en de sclera, het buitenste witte deel van de oogwand.
De uvea zorgt namelijk voor de doorbloeding van de diepe lagen van het netvlies. Het type uveïtis dat je hebt, hangt dus af van welke delen van het oog er ontstoken zijn:
- Iritis: beïnvloedt het voorste deel van het oog en is ook het meestvoorkomende type.
- Cyclitis: beïnvloedt het straalvormig lichaam.
- Choroiditis en retinitis (Engelse link): invloed op de achterkant van het oog.
- Diffuse uveïtis: omvat de ontsteking van alle lagen van de uvea.
Bij elk van deze aandoeningen kan een ontsteking in het geleiachtige materiaal in het midden van het oog (glasvocht) optreden. Er kunnen bovendien ontstekingscellen naar binnen dringen.
Er is bovendien een andere classificatie van uveïtis volgens het gebied van de uvea dat het beïnvloedt. In ernstige gevallen betreft het zelfs alle lagen van het oog.
Voorkant
Uvea-ontsteking treedt op nabij de voorkant van het oog. Het begint plotseling en de symptomen kunnen tot 8 weken aanhouden. Een aantal varianten van anterieure uveïtis zijn constant, terwijl andere verdwijnen en terugkeren.
Intermediair
De zwelling van de uvea vindt plaats nabij het centrale deel van het oog. De symptomen kunnen enkele weken tot vele jaren aanhouden. Ook kan deze variant cyclisch zijn, soms met schommelingen in ernst.
Achterkant
De ontsteking van de uvea bevindt zich aan de achterkant van het oog. In dit geval kunnen de symptomen dan geleidelijk optreden en gedurende vele jaren aanhouden.
Misschien ook interessant om te lezen:
Wat je over de soorten glaucoom moet weten
Symptomen en complicaties van een uveïtis
Een uveïtis kan verschillende tekenen, symptomen en kenmerken veroorzaken. Enkele van de kenmerken en symptomen die een uveïtis omvatten zijn onder andere:
- Rood oog
- Oogpijn
- Gevoeligheid voor licht
- Wazig zicht
- Donkere vlekken die in het gezichtsveld zweven (drijvers)
- Verminderd zicht
De symptomen van een uveïtis kunnen plotseling optreden of snel verergeren, hoewel de symptomen in een aantal gevallen geleidelijk aan op kunnen treden. Naast deze symptomen kan uveïtis, indien onbehandeld, bepaalde complicaties veroorzaken, bijvoorbeeld:
- Glaucoom
- Cataractletsel
- Letsel aan de oogzenuw
- Loslating van het netvlies
- Blijvend verlies van gezichtsvermogen
- Oorzaken van uveïtis
- Oogdruppels
In ongeveer de helft van alle gevallen is de specifieke oorzaak van de uveïtis niet duidelijk. In gevallen waarin de oorzaak identificeerbaar is, kan dit onder andere het volgende inhouden:
- Auto-immuunziekte, zoals sarcoïdose of ziekte van Bechterew.
- Letsel of oogoperatie.
- Ontstekingsaandoening, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa.
- Een infectie, zoals kattenkrabziekte, gordelroos, syfilis, toxoplasmose, tuberculose, de ziekte van Lyme of het West-Nijlvirus.
- Kanker die de ogen aantast, zoals lymfoom.
Diagnose en behandeling van uveïtis
Aangezien een uveïtis vaak met andere ziekten of aandoeningen wordt geassocieerd, kan een aantal diagnostische tests nodig zijn. Deze kunnen bijvoorbeeld een lichamelijk onderzoek, bloed- of huidtesten, oogvloeistofanalyse en beeldvormende tests omvatten.
De behandeling moet onmiddellijk plaatsvinden om problemen op de lange termijn te voorkomen. Oogartsen behandelen een uveïtis vaak met medicatie in de vorm van oogdruppels die ontstekingen verminderen. Ze kunnen ook oogdruppels gebruiken die de pupil verwijden om pijn en zwelling te verminderen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
-
Martínez-Berriotxoa, A., Fonollosa, A., & Artaraz, J. (2012). Aproximación diagnóstica a las uveítis. Revista Clinica Espanola. https://doi.org/10.1016/j.rce.2011.12.004
-
Benítez, J. M., Castillo, D., Díaz-Valle, D., Pato, E., López Abad, C., Alejandre, N., & Benítez, J. M. (2008). Enfermedades articulares y uveítis Articular diseases and uveitis. An. Sist. Sanit. Navar.
-
Álvarez-Mon Soto, M., Albarrán, F., Gorroño, M., & Pérez Gómez, A. (2017). Uveítis: etiopatogenia, diagnóstico y tratamiento. Medicine (Spain). https://doi.org/10.1016/j.med.2017.02.013