Wat je over hantavirus-infecties moet weten

Hantavirus-infecties presenteren zich meestal met koorts, hoofdpijn en algemene spierpijn. Lees er in het volgende artikel meer over.

Door de Covid-pandemie is de hele wereld alert geworden en is er uit angst voor herhaling van deze situatie begonnen om de gebeurtenissen te documenteren. Als gevolg hiervan zijn hantavirus-infecties een steeds populairder onderwerp van onderzoek geworden.

Hantavirussen zijn een familie van virussen die bij verschillende soorten knaagdieren over de hele wereld aanwezig zijn. Hoewel menselijke infecties door dit virus zeldzaam zijn, neemt de incidentie van dit type virus toe en daarom baart dit de bevolking zorgen.

Dit virus is in de urine en uitwerpselen van knaagdieren aanwezig. Om besmet te raken, moet iemand met deze dieren en hun uitwerpselen in contact komen. Deze infectie kan twee soorten syndromen veroorzaken: het longsyndroom en het niersyndroom. In dit artikel leggen we je alles uit wat je over hantavirus-infecties moet weten.

Waar zijn hantavirus-infecties voorgekomen?

Zoals we al zeiden, zijn hantavirus-infecties bij mensen vrij ongewoon. Ze werden voor het eerst in 1993 in de Verenigde Staten vastgesteld. Meestal komen sporadische of geïsoleerde gevallen binnen één land voor.

Dit komt doordat het virus zich voornamelijk door contact met de uitwerpselen van besmette knaagdieren verspreidt. Er zijn meldingen van incidentele uitbraken met overdracht van mens op mens geweest, zoals in Patagonië, Argentinië. Het kan zich inderdaad ook verspreiden door lucht in te ademen die virusdeeltjes bevat.

Er is bewijs dat de aanwezigheid van veel stof in de lucht de overdracht van dit virus bevordert. Zoals we hebben opgemerkt, wordt het hantavirus meestal volgens het klinische syndroom gedifferentieerd dat het produceert.

Het hantavirus dat in de Verenigde Staten voorkwam, veroorzaakte dus het longsyndroom. Deze gevallen traden op in Canada en Amerika. Aan de andere kant was het hantavirus-niersyndroom het belangrijkste type in Europa, China en Korea, hoewel het zich ook naar andere gebieden verspreidde.

Welke symptomen veroorzaakt de infectie?

Mensen met een hantavirus-infectie vertonen meestal veelvoorkomende symptomen, zoals plotselinge koorts en hoofdpijn. Infectie treedt meestal ongeveer 2 weken na contact met het virus op.

Diarree, braken en gegeneraliseerde spierpijn komen ook vaak voor. Symptomen houden meestal 4 tot 5 dagen aan, hoewel er gevallen zijn gedocumenteerd waarbij de symptomen tot 15 dagen aanhielden.

Naast deze symptomen kunnen hantavirus-infecties het longsyndroom of niersyndroom veroorzaken (Engelse link). In het geval van mensen die een longsyndroom ontwikkelen, zijn de symptomen vergelijkbaar met een coronavirusinfectie.

Dat wil zeggen, er is sprake van hoesten en kortademigheid. Het is een ernstige aandoening die in ongeveer de helft van de gevallen tot de dood leidt. Dit gebeurt omdat vocht zich rond de longen ophoopt, wat de longcapaciteit ernstig aantast.

Niersyndroom

Onder mensen die het hantavirus-infectie opliepen en het niersyndroom ontwikkelden, zijn er ook verschillende gradaties van ernst te onderscheiden. Een aantal mensen hebben meestal een milde en bijna asymptomatische infectie doorgemaakt.

Er zijn echter gevallen waarin de symptomen ernstiger worden. Wat er dan gebeurt, is dat de bloeddruk daalt en als gevolg daarvan nierfalen ontstaat. In deze gevallen is het gebruikelijk om bloed in de urine te vinden.

Hoe worden hantavirus-infecties gediagnosticeerd en behandeld?

Om deze infectie te diagnosticeren, is het erg belangrijk om de medische geschiedenis van de patiënt in detail te kennen. De arts moet weten of de patiënt in een gebied is geweest waar veel knaagdieren waren of dat de patiënt in contact met uitwerpselen van knaagdieren is geweest.

Artsen voeren bovendien meestal een bloedtest uit om op de aanwezigheid van het virus te controleren en ook om te zien of er sprake van nier- of longaantasting is. De behandeling zal van de symptomen afhangen.

Over het algemeen vereist een longsyndroom meestal de toediening van extra zuurstof en soms zelfs kunstmatige beademing. Bij het niersyndroom is dialyse soms noodzakelijk. Het hangt echter allemaal af van de ernst van de infectie (Spaanse link) en de medische beslissingen die de arts in dat geval noodzakelijk vindt.