Wat is T-DM1 en waar is het voor?

18-20% van de uitgezaaide borstkankers zijn HER2 +. Met andere woorden, ze hebben een overexpressie van het HER2-oncogen. Experts ontwikkelden voor dit soort tumoren een nieuw medicijn T-DM1 genaamd. In dit artikel leer je er alles over.

Beoordeeld en goedgekeurd door de apotheker Franciele Rohor de Souza.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 22 december, 2022

T-DM1 is een nieuw, uniek en selectief antilichaamconjugaat voor antilichamen dat door het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) is goedgekeurd voor de behandeling van gevorderde HER2-positieve borstkanker.

HER2 is het eiwit ‘epidermale groeifactorreceptor 2’ dat de groei van kankercellen bevordert. Je kunt het op de markt als Kadcyla vinden. T-DM1 bestaat uit twee verbindingen. De eerste is het bekende geneesmiddel trastuzumab, een antilichaam tegen HER2.

Het andere bestanddeel is een cytotoxisch antimicrotubule-molecuul: DM1. Cytotoxisch antimicrotubule verwijst naar het vermogen om de synthese van microtubuli in celdeling te blokkeren, een mechanisme dat we hieronder gedetailleerd zullen bespreken.

De werkzaamheid van T-DM1

18-20% van de uitgezaaide borstkankers is HER2-positief. Met andere woorden, ze hebben een overexpressie van het HER2-oncogen. Vóór de ontwikkeling van specifieke anti-HER2-therapieën was de prognose van patiënten met HER2-positieve tumoren significant slechter dan de rest.

Een oncogeen is een gen dat, vanwege zijn vermogen om mutatie of transformatie teweeg te brengen, tot de vorming van kanker in een cel leidt. Met de ontwikkeling van trastuzumab, goedgekeurd in 2000, werd de slechte prognose van HER2-positieve borstkanker in vergelijking met HER2-negatief echter tegengegaan.

In 2014 werd een tweede anti-HER2-medicijn op de markt gebracht: pertuzumab. Dit laatste medicijn verlengt de algehele overleving verder bij de eerstelijnsbehandeling van geavanceerde HER2-positieve borstkanker.

De tweedelijnsbehandeling van gevorderde HER2-positieve borstkanker was de enige die tot nu toe is goedgekeurd, namelijk een combinatie van chemotherapie met capecitabine plus lapatinib, een tyrosinekinaseremmer van HER2 / EGFR.

In een registratieonderzoek genaamd EMILIA (Spaanse link) werd de behandeling met T-DM1 vergeleken met de behandeling met lapatinib plus capecitabine bij patiënten met dit type borstkanker die eerder met trastuzumab en een taxaan waren behandeld.

De resultaten van deze studie toonden een toename van de progressievrije overleving, een toename van de algehele overleving en een profiel van beter te verdragen bijwerkingen en een significante vertraging van de symptomen tot progressie naar behandeling met T-DM1.

Hoe T-DM1 zijn effect op het lichaam uitoefent

Zoals we hierboven vermeldden, is T-DM1 de combinatie van twee geneesmiddelen: trastuzumab en DM1. T-DM1 combineert de werkingsmechanismen van deze twee medicijnen:

• Net als trastuzumab kan T-DM1 HER2 binden en de groei van tumorcellen blokkeren die deze groeifactor tot overexpressie brengen.
• Het heeft ook het werkingsmechanisme van DM1, en daarom kan het zich aan tubuline binden.

Aangezien het tubuline remt, laat het de kankercellen zich niet delen, wat uiteindelijk celdood door apoptose veroorzaakt. De resultaten van in vitro cytotoxiciteitstesten laten zien dat DM1 20 tot 200 keer krachtiger is dan vinca-taxanen en alkaloïden.

De bijwerkingen van T-DM1

We verstaan onder bijwerkingen ongewenste en onbedoelde gebeurtenissen die een patiënt kan verwachten wanneer hij met de behandeling van een medicijn begint. In dit opzicht zijn de meest gemelde bijwerkingen misselijkheid, vermoeidheid en hoofdpijn.Meer dan 25% van de patiënten leed eraan.

Deskundigen evalueerden dus de veiligheid van T-DM1 (Spaane link) bij in totaal 1871 patiënten met borstkanker in verschillende klinische onderzoeken. Ze ontdekten dat de meestvoorkomende ernstige reacties de volgende waren:

• Bloedingen.
• Kortademigheid.
• Pijn in botten en spieren.
• Buikpijn.
• Trombocytopenie.
• Braken.

Conclusie

De door studies gerapporteerde gegevens tonen dus aan dat T-DM1 een zeer belangrijke vooruitgang is bij de behandeling van vergevorderde HER2-positieve borstkanker. Het veroorzaakt namelijk een overlevingsverbetering bij patiënten die eerder trastuzumab gebruikten.

Ondanks deze vooruitgang is HER2-positieve kanker echter nog steeds ongeneeslijk. Het is dus noodzakelijk om nieuwe, beter te verdragen en effectievere behandelingen te vinden. Het is daarom essentieel om actief onderzoek naar borstkanker te blijven doen.