Warmte en kou: essentieel bij sportblessures

Het gebruik van warmte en kou om sportblessures te behandelen is een veelgebruikte optie. Weet je welke je moet toepassen, afhankelijk van het fysieke probleem? Wij helpen je deze vraag te beantwoorden.
Warmte en kou: essentieel bij sportblessures

Laatste update: 18 november, 2021

Het beoefenen van om het even welke fysieke activiteit brengt het risico van onvoorziene sportblessures met zich mee. Wanneer dit gebeurt, beginnen we ons vaak af te vragen hoe we er eigenlijk mee moeten omgaan. Hoewel de toepassing van warmte en kou bij sportblessures alom wordt aanbevolen, zijn er toch enkele leemten in onze kennis die moeten worden opgevuld.

Wanneer wordt warmte of kou aanbevolen? Hoe worden ze toegepast? Wat zijn de voordelen? Welke contacttijd wordt aanbevolen? Elk van deze vragen zal worden beantwoord als je verder leest. Lees dus verder om te leren hoe je je blessures effectief kunt behandelen!

Kou voor sportblessures

Een coldpack op een enkel

Kou wordt gebruikt om spier- en skeletaandoeningen te behandelen. We gebruiken lokale cryotherapie om ontstekingen, letsels veroorzaakt door trauma en spierverrekkingen tegen te gaan. Het gebruik van ijs is aan te raden bij de volgende aandoeningen:

De manier waarop kou werkt, is via vasoconstrictie. Dat wil zeggen, het vernauwen van de bloedvaten. Op deze manier wordt namelijk de bloedtoevoer naar het gebied verminderd. Dit helpt op zijn beurt om ontstekingen in korte tijd te verminderen.

Voordelen

De voordelen van kou voor verwondingen zijn de verlichting van pijn als gevolg van trauma en vermindering van zwelling. Daarnaast helpt het bij het minimalisering van spierkrampen.

Hoe pas je het toe?

Specialisten raden aan om kou toe te passen door middel van een gelpack of een stuk ijs gewikkeld in een doek die direct contact van het ijs met de huid vermijdt. De gebruiksduur varieert van 10 tot 30 minuten. Het proces moet ook niet continu zijn, maar herhaald worden in cycli van 2 uur.

Daarentegen raden artsen koude niet aan als therapeutische behandeling in onder andere de volgende gevallen:

  • open wonden.
  • mensen die lijden aan sympathische disfunctie.
  • mensen met het fenomeen van Raynaud.
  • neoplasma’s.

Warmte bij sportblessures

Warmte tegen pijn in de vorm van stenen

We hebben hierboven uitgelegd wanneer je er voor moet kiezen om te koelen. Dus nu is de vraag wanneer het gepast is om de temperatuur van de behandeling te verhogen.

In wezen is het gebruik van warmte vooral gericht op spierblessures (contracturen) en gewrichtsklachten. Bovendien wordt de toepassing ervan in de behandeling essentieel wanneer de sporter chronische pijn ervaart.

De invloed van warmtetherapie ligt in de verwijding van de bloedvaten. Deze voorwaarde creëert een grotere doorbloeding, waardoor meer voedingsstoffen en zuurstof naar het getroffen gebied stromen.

Voordelen

De voordelen van warmte die op een gewetensvolle manier wordt toegepast om de hierboven genoemde kwalen aan te pakken, zijn legio. Denk hierbij onder andere aan:

  • het ontspannen van de spieren.
  • de vermindering van spier- en gewrichtspijn.
  • verhoogde prestaties van zachte weefsels.
  • verlaging van de bloeddruk.
  • verhoogde mobiliteit in het gebied van de blessure, als gevolg van verbeterde elasticiteit van pezen, spieren en gewrichten.

Hoe pas je het toe?

Warmtekompressen, bubbelbaden, warme doeken, warmtelampen en ultrasone therapie zijn de meest gebruikelijke elementen om warmte over te brengen naar het gebied van de blessure.

Het herstelproces moet beginnen met warmtetherapie tussen 48 en 72 uur na het optreden van het fysieke probleem. Na de beginfase wordt de gekozen behandeling (niet continu) gedurende een periode van 10 tot 30 minuten toegepast.

Net als bij koudetherapie zijn er situaties waarin warmte beter kan worden vermeden. Tot de omstandigheden waarin wij je afraden voor deze behandeling te kiezen, behoren onder andere:

Warmte en kou voor blessures (wisselbaden)

Het aanbrengen van koude compressen op het been

Tot nu toe hebben we gekeken naar het bredere spectrum voor het gebruik van warmte en kou bij blessures. De twee verschillende soorten behandelingen zijn echter niet altijd onverenigbaar. Zo kan er in bepaalde situaties gekozen worden voor het nemen van ‘wisselbaden’.

Deze therapie is gebaseerd op de afwisseling van warmte en kou om bepaalde verwondingen en trauma’s te behandelen. Hierdoor bevorder je vaatverwijding en vaatvernauwing om de plaatselijke circulatie te verbeteren, vooral in de extremiteiten.

De temperatuur van zowel het koude als het warme water moet vóór de onderdompeling zorgvuldig worden geregeld, aangezien de doeltreffendheid van het proces hiervan afhangt. Daarom moet warm water tussen 38 en 44 ℃ zijn. Koud water tussen 10 en 20 ℃ zijn. Specialisten gebruiken het ook regelmatig bij tendinopathieën en verstuikingen.

Slotoverwegingen over warmte en kou bij sportblessures

Tot slot moet je altijd onthouden dat warmte en kou voor de behandeling van blessures een aanvulling zijn op andere methoden die het herstel bespoedigen. Bovendien zullen de oefeningen die de fysiotherapeut aanbeveelt, net als de massages, uiteindelijk zorgen voor een totale revalidatie.

Ten slotte is het van cruciaal belang de keuze van koudeherapie, warmtetherapie of wisselbaden aan een specialist over te laten, om schadelijke handelingen te vermijden die op lange termijn verdere problemen kunnen veroorzaken.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Van der Bekerom M, Struijs P, Blankevoort L, Van Dijk C y Kerkhoffs G. ¿Cuál es la evidencia de la terapia de reposo, hielo, compresión y elevación en el tratamiento de los esguinces de tobillo en adultos? J Athl Train. 2012.
  • Thorsson O. Kylbehandling av idrottsskador. En aktuell litteraturöversikt [Cold therapy of athletic injuries. Current literature review]. Lakartidningen. 2001 Mar 28;98(13):1512-3. Swedish. PMID: 11330146.
  • Fisucus K, Kaminski T y Power M. Cambios en el flujo sanguíneo de la parte inferior de la pierna durante la terapia de agua caliente-fría y de contraste. Arch Phys Med Rehabil. 2005.
  • Cochrane J. Una revisión de la inmersión alterna en agua fría y caliente para la recuperación del atleta. Fisioterapia en el deporte. 2004.
  • Malanga GA, Yan N, Stark J. Mechanisms and efficacy of heat and cold therapies for musculoskeletal injury. Postgrad Med. 2015 Jan;127(1):57-65. doi: 10.1080/00325481.2015.992719. Epub 2014 Dec 15. PMID: 25526231.
  • Llor J. Evidencia científica de la hidroterapia, balneoterapia, termoterapia, crioterapia y talasoterapia. Medicina naturista. 2008. Disponible en: https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2574514.
  • Andrade J, Costa S, Facó S, Magalhães A, Silva A, Minghini B et al. LA INFLUENCIA DE LA TERMOTERAPIA EN LA GANANCIA DE FLEXIBILIDAD DE LOS MÚSCULOS ISQUIOTIBIANOS. Rev Bras Med Esporte [Internet]. 2016. Disponible en: http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1517-86922016000300227&lng=en.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.