Selena Gomez onthult nieuwe details over haar lichamelijke en geestelijke gezondheid
Na 6 jaar filmen is de documentaire van Selena Gomez uitgebracht op Apple Tv+ en brengt interessante onthullingen aan het licht over de gezondheid van de zangeres en actrice. In een intieme blik dompelt dit audiovisuele verslag ons onder in weinig bekende aspecten van haar leven.
Hoewel het merendeel van het publiek het verhaal van haar relatie met Justin Bieber en de vaak besproken tournee-annulering in 2016 herkent, hebben we nu uitleg uit de eerste hand. Op slechts 30-jarige leeftijd en met een stellaire carrière heeft de Texaanse te maken gehad met enorme roem en moeilijk te beheersen ziekten.
In de documentaire Mijn geest & ik duiken we in haar verdriet over haar bipolaire stoornis. Verschillende behandelingen werkten niet en haar ups en downs waren zo berucht dat haar kracht haar vaak in de steek liet.
Hoe is de documentaire van Selena Gomez gefilmd?
Alek Keshishian was de regisseur van deze intensieve 6-jarige follow-up van Selena. Geboren in Libanon en opgeleid aan Harvard, had de filmmaker al met de zangeres samengewerkt aan verschillende muziekvideoprojecten.
Velen herinneren zich hem misschien van een documentaire over Madonna uit 1991. Getiteld Truth or Dare in het Engels, werd het in het Spaans op de markt gebracht als A la cama con Madonna. Het format is dan ook typerend voor haar verhalen.
My mind & I begint in 2016. Selena Gomez is aan het repeteren voor de Revival-tournee en heeft al de diagnose systemische lupus erythematosus gekregen.
De druk van het omgaan met de lichamelijke ziekte plus enkele psychische klachten breekt haar op. Als ze het breekpunt bereikt, moet ze haar optredens opschorten en wat tijd nemen om zich terug te trekken uit de maalstroom die haar achtervolgt.
Haar shows worden opgeschort vanwege de geestelijke gezondheidscrisis. De officiële communiqués spreken over de progressie van lupus en het gebrek aan kracht om de reizen te maken. De waarheid lijkt een mengsel te zijn van situaties en omstandigheden die voor elk mens, beroemdheid of anoniem, een buitensporige last zouden zijn.
In het proces dat in de Selena Gomez-documentaire wordt geobserveerd, dienen de onthullingen over het mentale labyrint van de zangeres om de druk waaronder ze leefde en de ups en downs van haar gezondheidstoestand beter te begrijpen. Uiterlijk worden schokkende concerten gezien, maar in de film huilt ze in de kleedkamer na de laatste optredens voor ze tijdelijk stopte in 2016.
“De druk is overweldigend.”
-Selena Gomez-
Selena Gomez en haar bipolaire stoornis
De documentaire van Selena Gomez is een intieme kijk op de bipolaire stoornis. Bipolaire stoornis is, door de naam zelf, een psychische aandoening waarbij iemand extreme stemmingswisselingen afwisselt. Het gaat van een merkbare depressie naar manische opwinding.
Als de depressieve (Engelse link) periode optreedt, is de patiënt verdrietig, kan zich niet concentreren, stopt met eten, verliest daardoor gewicht, voelt zich energieloos en er kunnen zelfmoordgedachten opkomen. Selena merkt in de film op dat ze geen zelfmoordplannen had. Ze hoorde echter wel stemmen die suggereerden dat het beter was dat ze niet bestond.
Deze auditieve hallucinaties leiden tot een foutieve diagnose van psychose, die later werd gecorrigeerd tot bipolaire stoornis. Met andere woorden, bovenop haar lichamelijke toestand (lupus) heeft ze nu ook te maken met een ernstige psychische stoornis.
Dit komt omdat, naast de depressieve periode, ook de manische fase (Engelse link) van de bipolaire stoornis niet gezond is. Patiënten gaan tot het uiterste door nauwelijks te slapen, doen de ene activiteit na de andere, geven buitensporig veel geld uit, en handelen vaak roekeloos of gebruiken bedwelmende middelen, zoals drugs.
We denken dat je dit artikel misschien ook leuk vindt om te lezen:
Lezen verandert de hersenen en komt de geestelijke gezondheid ten goede
Extreme vermoeidheid
De actrice kon op een zeer hoog punt in haar carrière bijna geen enkele activiteit meer doen. Haar dagen bracht ze liggend door en wilde zelfs niet eten.
“Soms bracht ik weken in bed door, tot het punt dat zelfs het aflopen van de trap me buiten adem bracht.”
-Selena Gomez, in Rolling Stone-
Haar vrienden bezochten haar en probeerden haar op te vrolijken. Ze vond echter geen zin in deze steun. Ze zouden haar eten brengen om haar te dwingen. Maar ondanks het ondersteunende sociale netwerk was er geen manier om haar geest te ondersteunen.
Deze zich verspreidende vermoeidheid die de dagelijkse handelingen beperkt, is voor iedereen een zware last om te dragen. Het wordt deels verklaard door de depressieve toestand. Het effect van lupus mag hierbij echter niet over het hoofd gezien worden.
Lupus
Systemische lupus erythematosus of SLE is een auto-immuunziekte waarbij bepaalde antilichamen de eigen weefsels van de patiënt aanvallen. De symptomen zijn veelomvattend en hebben bijna altijd betrekking op het fysieke vlak, hoewel er onderzoek (Engelse link) is dat getuigt van het effect van de ziekte op de geestelijke gezondheid.
“Ik ontdekte dat angst, paniekaanvallen en depressie bijwerkingen van lupus kunnen zijn, en dat kan zijn eigen uitdagingen met zich meebrengen.”
-Selena Gomez-
Met depressieve episodes, het innemen van medicijnen in merkbare hoeveelheden, de stress van blootstelling aan het publiek, en antilichamen die hun ding doen, is vermoeidheid onvermijdelijk.
En dan hebben we het niet over een vermoeidheid die eenvoudigweg kan worden opgelost door te slapen. Patiënten met het probleem melden een soort onmetelijk gewicht dat hen tegen het bed of de stoel drukt en hen niet laat zijn.
Vind je dit artikel leuk? Misschien vind je dit artikel ook leuk om te lezen:
Waarom vieren we Wereld Lupus Dag?
Onthullingen van Selena Gomez over lupus
Een van de meest dramatische momenten van Selena Gomez is de niertransplantatie geweest die ze nodig had. Lupus heeft de eigenschap om het nierweefsel aan te tasten.
Deze aanval van antilichamen genereert een ontsteking die zeer ernstig kan zijn. Dat doet het in zo’n mate, dat het zich ontwikkelt tot nierfalen en de enige oplossing een transplantatie is.
Selena Gomez kreeg in 2017 een nier van haar vriendin Francia Raísa. De documentaire lijkt dit feit echter uit te sluiten en er wordt bijna niet gesproken over de donor in de 6 jaar durende reis die gefilmd is. Dit is iets wat de aandacht van veel fans trok.
De vriendschap van de twee jonge vrouwen was berucht en erkend in zowel een intieme als publieke omgeving. Het was zelfs zo bekend dat toen Selena de Billboard Woman of the Year award ontving, haar woorden gericht waren aan Raísa.
“Ik denk dat deze gewonnen had moeten worden door Francia voor het redden van mijn leven.”
-Selena Gómez, bij de Billboard awards-
Naast de discussie en de geruchten maakt de transplantatie duidelijk dat het leven van de zangeres gepaard gaat met de herhaalde inname van medicijnen. Dit omvat psychotrope medicijnen voor een bipolaire stoornis en een reeks medicijnen om de lupus onder controle te houden. Daarnaast slikt ze pillen om de kans op afstoting van het transplantaat te verminderen.
Een blik vooruit
De documentaire van Selena Gomez onthult, zoals verwacht, intieme kwesties. Met de stress van het zijn van een wereldster zijn de afwezigheden, angsten en gevaren van zo’n leven altijd aanwezig.
Op een gegeven moment in de film heeft ze het erover dat ze zich een product voelt. Platenlabels en televisieproductiemaatschappijen gebruiken haar, stellen eisen aan haar, en de grens tussen publiek en privé is vervaagd.
In dit spel, waarvan sommigen zullen aannemen dat het typerend is voor de audiovisuele industrie, is de bipolaire stoornis zowel een metafoor als iets belangrijks om over na te denken.
We vinden de extase van het podium en de manie, maar ook de eenzaamheid van het einde van concerten en de depressie. Er zijn ook energievolle woorden in interviews en extreme vermoeidheid in de intimiteit van haar huis.
Selena Gomez heeft haar worstelingen altijd willen uitdragen als een pad van zelfkennis en eigenwaarde dat andere vrouwen kunnen volgen. De documentaire over haar laatste 6 jaar wijst over het einde in die richting. Het gaat over leven met lichamelijke en geestelijke ziekte, niet alleen over overleven.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Carvalho, Andre F., Joseph Firth, and Eduard Vieta. “Bipolar disorder.” New England Journal of Medicine 383.1 (2020): 58-66.
- Tondo, Leonardo, Gustavo H Vazquez, and Ross J Baldessarini. “Depression and mania in bipolar disorder.” Current neuropharmacology 15.3 (2017): 353-358.
- Zhang, Lijuan, et al. “Prevalence of depression and anxiety in systemic lupus erythematosus: a systematic review and meta-analysis.” BMC psychiatry 17.1 (2017): 1-14.