Enalapril: kenmerken, toepassingen en bijwerkingen

De belangrijkste bijwerkingen van enalapril, en van de ACE-remmers in het algemeen, is een aanhoudende droge hoest die resistent is tegen hoestwerende middelen.

Enalapril is een ACE-remmer van het angiotensine-converterende enzym. Het wordt gebruikt voor de behandeling van hypertensie en sommige vormen van chronisch hartfalen.

De cardiovasculaire effecten van ACE-remmers zijn complex en zeer heilzaam, zowel op korte als op lange termijn. Onder de effecten kunnen we onder andere de volgende noemen:

• Een verlaging van de bloeddruk
• Een vermindering van cardiale hypertrofie
• Afname van arteriële hermodellering

Wat de nieren betreft, veroorzaken ze een toename van de renale bloedstroom en een matig langetermijneffect van diurese en natriurese.

In principe is de klinische werkzaamheid van enalapril vergelijkbaar met die van de rest van de ACE-remmers. De verschillen liggen in de diversiteit van de farmacologische potentie en de verschillende farmacokinetische kenmerken ervan.

Het effect van enalapril op het lichaam

Het belangrijkste effect is de vermindering van de productie van angiotensine-converterend enzym 2 door remming van het ACE-enzym.

Dit molecuul werkt als een krachtige perifere vasoconstrictor en stimuleet de aldosteronsecretie door de bijnier, waardoor het bloedvolume toeneemt. Daarom interfereren enalapril, en ook de andere ACE-remmers, in dit proces van het renine-angiotensinesysteem.

Bovendien verstoren ze negatieve feedbackprocessen, zodat ze op de lange termijn de concentraties van angiotensine 1 toenemen. Tot slot, aangezien de laatste niet kan worden omgezet in angiotensine 2 vanwege het remmende omzettingsenzym, leidt het metabolisme ervan om naar de productie van angiotensine-1,7.

Wat gebeurt er met enalapril in het lichaam?

Farmacokinetiek omvat de processen van absorptie, distributie, metabolisme en eliminatie die het geneesmiddel na toediening doorloopt. In dit opzicht is enalapril bedoeld voor orale toediening en indien nodig, intravasculair. We zullen ons echter concentreren op de orale toediening, aangezien dit de meestvoorkomende is.

Na toediening kunnen maximale plasmaconcentraties na één uur worden waargenomen. Er is een opname van 60% die niet wordt beïnvloed door de aanwezigheid van voedsel in de maag.

Zodra het is geabsorbeerd, hydroliseert enalapril tot een andere verbinding, enalaprilaat genaamd, de echte ACE-remmer. Daarom is enalapril een profylactisch middel van enalaprilaat, het molecuul dat daadwerkelijk de antihypertensieve werking heeft.

De uitscheidingsroute van enalapril is voornamelijk renaal. Dit eliminatieproces is in grote mate een actief principe. Dit is zodat de verwijdering ervan afneemt in het geval dat een patiënt aan nierfalen lijdt.

Bijwerkingen en contra-indicaties

De belangrijkste bijwerking van dit medicijn, en in het algemeen van de ACE-remmers, is de productie van aanhoudende droge hoest die resistent is tegen hoestwerende middelen.

Enalapril stimuleert de C-vezels die de prikkels doorgeven aan het middelpunt van de hoest. Bovendien veroorzaakt de ophoping van angiotensine 1 vasoconstrictie wat hoesten veroorzaakt. Deze bijwerking verdwijnt vier dagen na stopzetting van de behandeling.

De volgende bijwerkingen kunnen ook optreden:

• Angio-oedeem versterkt door de kinine, waardoor de behandeling opgeschort moet worden.
• Hypotensie, een vorm van vaatverwijding zonder reflextachycardie.
• Hyperkaliëmie is het gevolg van een verminderde afgifte van aldosteron.
• Acuut nierfalen in patiënten met chronisch hartfalen.
• Neutropenie bij patiënten met nierinsufficiëntie.

Naast al deze bijwerkingen kan de patiënt nog andere effecten ondervinden die hier niet worden genoemd. Al deze reacties komen echter weinig voor.

Zwangere vrouwen mogen enalapril niet gebruiken, omdat het de foetus beïnvloedt. Ook patiënten die allergisch zijn voor een bestanddeel van het medicijn mogen het niet gebruiken.

Interacties

Enalapril kan een wisselwerking hebben met andere geneesmiddelen (Spaanse link) en kan hun effect of dat van het andere medicijn versterken of verminderen. De toediening ervan met bijvoorbeeld NSAID’s vermindert het hypotensieve effect, aangezien de NSAID’s de synthese van prostaglandines verminderen.

Een andere interactie kan optreden bij toediening met antacida. Dit komt doordat de laatste de absorptie van enalapril vermindert. Om deze interactie te voorkomen, raden professionals aan om ze ten minste twee uur uit elkaar in te nemen.

Tot slot heeft het ook een wisselwerking met kaliumsparende diuretica. Hun gezamenlijke toediening verergert de hyperkaliëmie van enalapril.

Conclusie

Enalapril is een medicijn op recept dat is geïndiceerd voor de behandeling van hypertensie. Om complicaties te voorkomen, moet je je arts hierover informeren als je ook andere medicatie gebruikt terwijl hij of zij enalapril voorschrijft.