Een urineweginfectie bij kinderen

Urineweginfecties kunnen ernstig zijn en leiden tot andere aandoeningen of ziekten. Daarom is het essentieel om de symptomen te begrijpen en naar de huisarts te gaan zodra ze zich voordoen.
Een urineweginfectie bij kinderen

Geschreven door Virginia Martínez

Laatste update: 23 augustus, 2022

Een urineweginfectie bij kinderen komt vaak voor. Meestal komen deze infecties voor wanneer bacteriën de urinewegen, de blaas en/of de nieren binnendringen.

Het is noodzakelijk om naar een huisarts te bezoeken om zo snel mogelijk met de behandeling te beginnen als er symptomen zijn. In dit artikel wordt precies beschreven wat urineweginfecties zijn en hoe ze worden behandeld.

Een urineweginfectie bij kinderen

Urineweginfecties zijn het gevolg van de aanwezigheid of verspreiding van micro-organismen in de urinewegen. Een urineweginfectie zonder symptomen is echter een ander type infectie dat asymptomatische bacteriurie wordt genoemd (Engelse link).

Over het algemeen worden urineweginfecties onderscheiden door de plaats waar de infectie zich bevindt. De meestvoorkomende bacteriën die zich ontwikkelen tot urineweginfecties bij kinderen zijn:

  • Proteus
  • Klebsiella
  • Enterobacteriën
  • Streptokokken
  • Stafylokokken

Bij pasgeborenen komen ze ook vaak voor door onder andere Listeria monocytogenes en Enterococcus.

Helaas komt een urineweginfectie bij kinderen vaak voor en kunnen ze steeds opnieuw terugkomen. In feite kunnen ze op lange termijn complicaties ontwikkelen. Daarom is het zeer belangrijk om een kinderarts te zien en zo snel mogelijk met de behandeling te beginnen om te voorkomen dat de urineweginfectie zich ontwikkelt tot iets ernstigs of langdurigs.

Symptomen

Een moeder geeft haar kind een kus

Meestal variëren de symptomen afhankelijk van de leeftijd van het kind. Het is eigenlijk moeilijker om de symptomen bij pasgeborenen of kinderen jonger dan zes maanden op te sporen. Veelvoorkomende symptomen zijn koorts (meestal hoger dan 37°C) en pijn bij het plassen.

Enkele van de meestvoorkomende symptomen zijn onder andere:

  • pijn, jeuk, of brandend gevoel bij het plassen
  • koorts
  • pijn rond de blaas
  • stinkende, troebele urine die zelfs bloed kan bevatten
  • irritatie
  • braken
  • algemeen ongemak
  • rillingen
  • een constante behoefte om te plassen, zelfs als er maar een kleine hoeveelheid urine is

In het geval van acute pyelomelitis, wanneer de infectie de nieren bereikt, zijn de symptomen meestal ernstiger. Er kunnen andere symptomen ontstaan, bijvoorbeeld:

  • ernstige gevallen van koorts
  • vermoeidheid
  • niet willen of kunnen eten
  • braken

Complicaties

Ook vormen urineweginfecties enkele risico’s en hebben ze enkele mogelijke complicaties. Een aantal daarvan zijn:

  • problemen met de urinewegen (bijvoorbeeld verstoppingen van de urinewegen of de plasbuis)
  • nierafwijkingen of complicaties
  • vesicoureterale reflux, een aandoening die ervoor zorgt dat de urine naar de nieren en urineleiders stroomt

Hoe stellen artsen een diagnose van een urineweginfectie bij kinderen?

De arts voert een lichamelijk onderzoek uit en voert ook een urineanalyse of urinekweek uit. Over het algemeen zal de analyse de specialist in staat stellen om het type infectie te bepalen en de beste behandeling te kiezen.

Hoe de arts beslist om de urine voor de analyse op te halen, hangt af van de leeftijd van het kind. Bij oudere kinderen zal de arts het kind gewoon vragen om te plassen in een gesteriliseerde container. Bij jongere kinderen die nog luiers dragen, zal de arts meestal een katheter gebruiken om het monster te verkrijgen.

Hoe worden urineweginfecties bij kinderen behandeld?

Een urinetest in een laboratorium

Urineweginfecties worden behandeld met antibiotica. Soms kan de arts na afloop van de behandeling vragen om een nieuwe urinetest om te bevestigen dat de infectie volledig is uitgeroeid. Dit zorgt ervoor dat de infectie zich niet meer voordoet of zich naar andere delen van het lichaam verspreidt.

In de ernstigste gevallen van urineweginfecties kan het kind in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. Dit is met name het geval als hij of zij minder dan zes maanden oud is als de infectie de nier heeft aangetast, of als het kind uitgedroogd is.

Tips voor ouders

  • Wanneer de eerste symptomen zich voordoen, moet het kind onmiddellijk naar de huisarts voor de juiste diagnose.
  • Volg na de diagnose de instructies en aanbevelingen van de arts op en dien de antibiotica toe volgens het advies van de arts.
  • Houd de frequentie waarmee het kind plast in de gaten. Als ze oud genoeg zijn om te praten, vraag hen dan hoe ze zich voelen en of ze pijn voelen bij het plassen.
  • Laat het kind veel water drinken. Vermijd dat ze frisdrank, thee of andere dranken drinken. Ze moeten goed gehydrateerd zijn om de infectie uit hun systeem te helpen spoelen.
  • Om een urineweginfectie te voorkomen bij kinderen die nog steeds luiers dragen, moet je ervoor zorgen dat ze regelmatig worden verschoond om de urinewegen van het kind hygiënisch en schoon te houden.
  • Bij oudere kinderen die al zelf naar de badkamer gaan, zorg er dan voor dat ze de juiste hygiëneregels en -gewoonten leren. We moeten bijvoorbeeld meisjes leren om zichzelf altijd van voor naar achter schoon te vegen, zodat bacteriën uit het rectale gebied niet in de urinebuis terechtkomen.
  • Kies ook voor katoenen ondergoed en vermijd synthetische materialen die transpiratie moeilijk maken.

Tot slot zijn urineweginfecties meestal mild en kunnen makkelijk worden behandeld met antibiotica. Toch moet je bij vragen altijd je kinderarts raadplegen voor de beste optie of advies. Vergeet ook niet om goede hygiënische gewoontes bij kinderen in een vroeg stadium bij te brengen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.