Een infuuspomp: hoe te gebruiken en patiëntenzorg

Een infuuspomp is een onderdeel van het systeem dat geneesmiddelen rechtstreeks in de bloedbaan van de patiënt toedient. Lees er hier alles over!
Een infuuspomp: hoe te gebruiken en patiëntenzorg
Alejandro Duarte

Beoordeeld en goedgekeurd door de biotechnoloog Alejandro Duarte.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 23 november, 2022

Een infuuspomp is een onderdeel van het systeem dat gebruikt wordt om een medicijn in de bloedbaan van de patiënt te brengen. Dankzij infuuspompen kan het medische team eenvoudig verschillende producten toedienen.

Soorten infuuspompen

Over het algemeen zijn er twee hoofdtypen infuuspompen, waarvan het tweede systeem ongetwijfeld het meest gebruikt wordt. In de rest van dit artikel verwijzen we alleen naar dit type infuuspomp.

Een epidurale infuuspomp

Dit is een systeem voor het intrathecaal toedienen van geneesmiddelen. Dit betekent dat het medicijn het hersenvocht bereikt dat het ruggenmerg omringt. Een voorbeeld is een epidurale verdoving die sommige vrouwen tijdens de bevalling krijgen.

Het vereist vaak dure materialen en is niet zo makkelijk in het gebruik. Het werkt echter in bepaalde gevallen wel het beste. Daarom gebruiken artsen het vaak voor terminaal zieke patiënten of patiënten die veel pijn lijden.

Een intraveneuze infuuspomp

Aan de andere kant zorgt een intraveneuze infuuspomp de geneesmiddelen ervoor dat medicatie en/of vocht rechtstreeks in de bloedbaan van de patiënt wordt ingebracht. Het is in wezen hetzelfde systeem als een gewoon infuus, maar het heeft zeer interessante functies die het ervan onderscheiden.

  • Het kan bijvoorbeeld zeer kleine hoeveelheden toedienen.
  • Een ander voordeel is dat het gemakkelijk te programmeren is, wat betekent dat de patiënt de toediening op het juiste moment ontvangt.
  • Men kan ook extra medicatie via dit systeem toevoegen.

Hoe werkt een infuuspomp?

Arts bereidt behandelingsplan voor

In bepaalde klinische gevallen nemen artsen de toevlucht tot dit apparaat om iets toe te dienen. Met behulp van een infuuspomp is men dus in staat om de benodigde stof in het gewenste tempo in de bloedbaan van de patiënt te brengen. Een infuuspomp kan geneesmiddelen zowel continu als met tussenpozen toedienen.

Er zijn als het ware twee hoofdsoorten toedieningen die gebruikt kunnen worden.

  • Aan de ene kant kunnen enterale toedieningen worden gebruikt. Dit noemt men de orale weg, dus via de mond en de maag. Denk hierbij bijvoorbeeld aan sondevoeding, die via een slangetje door de neus naar de maag wordt geleid.
  • Aan de andere kant kunnen artsen hun toevlucht nemen tot parenterale infusen. Hierbij wordt de gewenste stof rechtstreeks in de bloedbaan gebracht.

Op deze manier besparen verpleegkundigen tijd en energie bij het regelen van de overdracht van deze vloeistoffen. In het verleden moesten ze namelijk frequent een aantal zaken controleren zoals:

  • de positie van de patiënt
  • de katheter
  • de duur van de procedure
  • enzovoort

Dankzij infuuspompen kunnen ze een grotere dosisnauwkeurigheid bereiken en kan de patiënt vrijer bewegen (binnen bepaalde grenzen). Ook verminderen deze pompen mogelijke risico’s of complicaties.

Er zijn verschillende soorten ambulante infuuspompen. Ze verschillen afhankelijk van hun capaciteit en het type programmering dat ze nodig hebben.

Patiëntenzorg

Dokter en patiënt in gesprek

Indien de patiënt de infuuspomp zelf mag bedienen zal het medische team uitleggen hoe de infuuspomp moet worden gebruikt. Het team zal ook een reeks aanbevelingen delen die de patiënt moet volgen tijdens de behandeling met dit apparaat. Doorgaans zijn deze apparaten eenvoudig te programmeren. Desondanks moet de patiënt een specialist raadplegen als hij vragen heeft.

Soms gebruikt men een automatische programmering dat met een wachtwoord is beveiligd. Op deze manier kunnen patiënten die gedesoriënteerd of verward kunnen raken niet onverhoopt de snelheid van toedienen veranderen.

Specialisten moeten er bij een ambulante pomp ook voor zorgen dat de batterijen op tijd verwisseld worden, zodat het apparaat nooit uit kan gaan. Tijdens een ziekenhuisopname is de pomp eigenlijk altijd aangesloten via een stekker. Mocht er een stroomstoring zijn dan neemt de accu het automatisch over.

Bij sommige klinische gevallen kan het zijn dat het medische team de initiële dosering van een bepaald medicijn moet toedienen. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer er met behulp van een naald medicatie bijgespoten moet worden.

Tot slot moet de arts de patiënt ook adviseren over de levensstijl die hij tijdens het toedienen van een infuus moet aannemen. Hij moet hierbij denken aan zaken zoals:


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bomba de infusión. (s.f.). En Wikipedia. Recuperado el 14 de diciembre de 2018 de https://es.wikipedia.org/wiki/Bomba_de_infusi%C3%B3n
  • Santos Ramos, B.; Guerrero Aznar, M.D. (1994). «13. Bombas de infusión». Administración de medicamentos: teoría y práctica. Ediciones Díaz de Santos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.