Anoscopie: een overzicht van de procedure

Anoscopie is een techniek die wordt gebruikt voor het visualiseren van de structuren waaruit de anus bestaat. Het is vooral handig om erachter te komen of er bijvoorbeeld kloven, aambeien of andere aandoeningen zijn.

Anoscopie is een techniek om in de sluitspier van een mens te kijken. Een arts kan ook het kanaal en zelfs het buitenste deel van het rectum (het laatste deel van de dikke darm) onderzoeken. Dit wordt gedaan zodat experts dit deel van het spijsverteringskanaal kunnen bestuderen.

Ze hebben in ieder geval een anoscoop nodig om deze methode uit te voeren. De procedure bestaat uit een flexibele dunne buis die in de sluitspier van een persoon gebracht wordt. Dit instrument bevat een halogeenlamp die het gebied verlicht voor goed zicht. Ze kunnen ook een glasvezelkabel bevestigen omdat deze een beter zicht op de rectale wanden biedt.

In sommige klinische gevallen zal de corresponderende arts ook een chemische verbinding op deze wanden aanbrengen. Vervolgens verlicht de arts het gebied met een fluoriscerende lamp waarmee hij alle door ziekte getroffen gebieden kan identificeren. Dit staat bekend als anoscopie met hoge resolutie.

Artsen gebruiken deze procedure voor andere doeleinden, zoals biopsieën en voor het plaatsen van elastische bandligaturen. De belangrijkste functie is echter voor het diagnosticeren van rectale tumoren en andere soortgelijke pathologieën.

Anoscopie: de procedure

Ten eerste zal de deskundige een patiënt informeren over de noodzaak om deze procedure te ondergaan. Maar voordat hij of zij dat doet, moet de patiënt onder andere eventuele allergieën en medicijnen die hij of zij gebruikt, melden. De arts kan ook een klysma of een laxeermiddel aanbevelen om het rectale kanaal schoon te maken, zodat er beter naar gekeken kan worden.

Zodra de patiënt in positie is, zal een arts de status van de sluitspier controleren. Hij controleert meestal het externe gebied om te zoeken of er eventuele laesies aanwezig zijn.

Vervolgens maakt de arts het gebied schoon en plaatst hij voorzichtig de anoscoop. Over het algemeen gebruikt men geen anesthesie omdat de ingreep niet heel pijnlijk is.

Een biopsie kan bij patiënten een klein ongemak en een bloeding veroorzaken. Dit is echter slechts tijdelijk. De bloeding verdwijnt meestal binnen enkele dagen. Zo kan een patiënt meestal zonder grote complicaties naar huis terugkeren.

Tot slot kan de arts de resultaten van de anoscopie direct na deze visualisatietechniek onthullen. Zoals je kunt zien, is dit een goede manier voor een arts om de oorzaak van eventuele problemen die het rectumkanaal kunnen aantasten te identificeren.

Vervolgens plant hij een volgend bezoek als hij nog een biopsie moet uitvoeren. Op deze manier kan hij enkele weken na de ingreep definitieve resultaten behalen.

Voor wie is een anoscopie?

Zoals we hierboven al zeiden, stelt een anoscopie een arts in staat om de binnenkant van het rectum van een patiënt te visualiseren. Ze doen het dus als een patiënt klaagt over ongemak op dit gebied. De meestvoorkomende aandoeningen waarvoor deze techniek zeer nuttig is, zijn:

• Poliepen
• Abcessen
• Kanker
• Humaan papillomavirus (HPV)
• Eventuele wonden
• Scheurtjes die ongemak en bloedingen veroorzaken
• Aambeien (kan leiden tot ongemak en bloedingen). Deze methode wordt alleen gebruik als ze van buitenaf niet zichtbaar zijn

Een specialist kan een anoscopie gebruiken als hij een biopsie van het gebied nodig heeft. Hij kan het ook gebruiken om een elastische bandligatuur te plaatsen om aambeien te behandelen.

Er zijn echter verschillende medische aandoeningen waarbij het geen goed idee is om een anoscopie voor te schrijven, zoals bij een hemorroïdale crisis of tijdens de ontwikkeling van een infectie.

Om te overwegen

Tot slot, een patiënt kan ernstige pijn en bloedingen ervaren, en ook koorts, koude rillingen en zelfs een infectie als de arts tijdens de procedure een fout maakt.

Een patiënt moet dus zo snel mogelijk een arts raadplegen als hij een van de bovengenoemde symptomen ervaart. Vermijd zelfmedicatie of andere maatregelen, tenzij vooraf goedgekeurd door je arts.