Wat is longtuberculose en wat zijn de symptomen?

Tegenwoordig zijn er de middelen om longtuberculose te genezen, zolang het op tijd wordt ontdekt en behandeld. Anders kan deze ziekte ernstige complicaties veroorzaken en zelfs tot de dood leiden.

Longtuberculose was in het begin van de 20e eeuw een zeer ernstig probleem voor de volksgezondheid. In feite stierf naar schatting 1 op de 7 mensen eraan (Spaanse link). Dankzij de ontwikkeling van bepaalde medicijnen is de ziekte sinds de jaren veertig onder controle.

Er treden echter van tijd tot tijd uitbraken van de infectie op. Longtuberculose blijft een probleem, vooral vanwege de opkomst van een variëteit die multiresistent wordt genoemd en die moeilijk te behandelen is.

Wat is longtuberculose?

Longtuberculose is een ziekte die door een bacterie wordt veroorzaakt die Mycobacterium tuberculosis wordt genoemd. In de meeste gevallen vestigt dit micro-organisme zich in de longen. Het kan echter ook andere organen aantasten, zoals de hersenen en de nieren, evenals structuren van de wervelkolom.

Een belangrijk aspect is dat de ziekte van longtuberculose en de latente infectie verschillend zijn (Spaanse link). De eerste is de conventionele pathologie. De tweede is een aandoening waarbij de bacterie in het lichaam aanwezig is, maar de pathologie niet als zodanig veroorzaakt. Het is alsof hij slaapt.

De meeste mensen die de bacterie inademen, hebben een immuunsysteem dat het kan bestrijden en als gevolg daarvan kan voorkomen dat het zich vermenigvuldigt. Het micro-organisme is er echter nog steeds, ook al zijn er geen tekenen.

Deze bacteriën kunnen vele jaren of een heel leven inactief blijven. Als het immuunsysteem echter zwak wordt, dan worden ze actief, vermenigvuldigen ze zich en veroorzaken ze de mogelijk fatale ziekte van longtuberculose.

Oorzaken van longtuberculose

Longtuberculose, veroorzaakt door bacteriën, is een besmettelijke ziekte. Dit betekent dat een geïnfecteerde persoon het naar iemand anders kan verspreiden die de infectie niet heeft. Als de infectie latent is, dan is er geen verspreiding.

Overdracht vindt plaats via waterdruppels van hoesten of niezen van iemand met de ziekte. Veel mensen herstellen zonder ernstig ziek te worden van longtuberculose. In een aantal gevallen wordt de infectie echter pas een paar weken nadat deze zich heeft voorgedaan, opnieuw geactiveerd.

Risicofactoren

Een aantal mensen loopt een groter risico op het ontwikkelen van longtuberculose dan andere mensen. Dit zijn onder andere de volgende groepen met mensen (Spaanse link):

• Baby’s: jonger dan 2 jaar.
• Ouderen: personen ouder dan 60 jaar.
• Verzwakt immuunsysteem: hetzij door ziekten zoals HIV en diabetes, hetzij door het nemen van medicijnen of chemotherapie.

Het risico op longtuberculose neemt toe als iemand aan ondervoeding lijdt, in onhygiënische omstandigheden leeft of in contact met geïnfecteerde mensen komt. Uitbraken komen ook vaker voor in gemeenschappen waar meer hiv-patiënten, daklozen (Engelse link) of resistente stammen zijn.

Factoren die geen risico opleveren

Zoals we al zeiden, verspreidt iemand met de latente infectie de ziekte niet naar anderen (Spaanse link). Op dezelfde manier verspreidt tuberculose zich niet door contacten zoals handen schudden of persoonlijke spullen delen (tandenborstel, bestek, enz.).

Het verspreidt zich ook niet door eten of drinken te delen, te kussen, hetzelfde toilet te gebruiken of door met het beddengoed van een besmet persoon in contact te komen. Het is niet nodig om oppervlakken te desinfecteren die iemand met longtuberculose heeft aangeraakt.

Symptomen van longtuberculose

Het meest conventionele symptoom van longtuberculose is een ernstige hoest die drie weken of langer kan duren. Deze hoest gaat meestal met bloederig sputum gepaard. De getroffen persoon voelt veel ongemak en heeft de volgende symptomen:

• Pijn op de borst.
• Zwakte of vermoeidheid met gebrek aan eetlust, leidend tot gewichtsverlies.
• Koorts en koude rillingen met nachtelijk zweten.
• Piepende ademhaling op de borst en ademhalingsmoeilijkheden.

Een aantal mensen met longtuberculose hebben in de gevorderde stadia (Spaanse link) ook zogenaamde trommelstokvingers. Deze hebben een verwijdende, trommelstok vorm en een verandering in de hoek van de nagelgroei.

Het is ook gebruikelijk om gevoelige of gezwollen lymfeklieren in de hals en andere delen van het lichaam te hebben. Op dezelfde manier kan er pleurale effusie zijn, dat wil zeggen vocht rond de long. In een aantal gevallen treden er complicaties op, zoals leverontsteking, bruine of oranje tranen en urine, huiduitslag en veranderingen in het gezichtsvermogen.

Vroege detectie verbetert de prognose

Patiënten met de latente infectie hebben geen symptomen of voelen geen ongemak. Een huidtest of bloedtest laat zien dat ze positief voor tbc zijn als ze om een andere reden getest worden. Zelfs als er geen symptomen zijn, dan is het belangrijk om de behandeling te starten om progressie van de aandoening te voorkomen (Spaanse link).

Wanneer de detectie en behandeling van longtuberculose in een vroeg stadium plaatsvindt, dan is de prognose uitstekend. Symptomen verdwijnen meestal binnen twee tot drie weken. Het niet goed behandelen van de ziekte kan echter fatale gevolgen hebben.