Scoliose bij kinderen: alles dat je moet weten

Scoliose bij kinderen is niet een veelvoorkomend probleem, maar het is wel een aandoening waaraan de nodige aandacht moet worden besteed. Hoe herken je het? Hoe behandel je het? In dit artikel vertellen we je alles dat je moet weten.

Scoliose bij kinderen is een ernstig probleem dat moet worden behandeld zodra een arts de diagnose heeft gesteld. Deze naam wordt gebruikt voor afwijkingen en vervormingen van de wervelkolom die optreden bij minderjarigen. Deze afwijking kan verschillende gradaties van ernst en beperkingen hebben.

Over het algemeen verergert scoliose bij kinderen naarmate ze meer groeien. Een misleidend aspect van deze situatie is dat kinderen en adolescenten dit probleem meestal heel goed verdragen. Als je het echter niet tijdig behandelt en bepaalde oefeningen doet, kan het later zeer complexe behandelingen vereisen.

De meest voorkomende vorm van scoliose bij kinderen wordt ‘idiopathische scoliose’ genoemd. Dit komt voor bij 4 op de 1.000 mensen. Van die gevallen zal ongeveer 1% ernstig zijn en een langdurige behandeling vereisen. Kinderen moeten ten minste één maal per jaar een orthopedisch consult ondergaan, vooral als ze de puberteit bereiken.

Wat is scoliose bij kinderen?

Scoliose bij kinderen wordt gedefinieerd als een probleem met de kromming van de wervelkolom die bij kinderen optreedt. In feite heeft de kolom altijd een kromming, maar deze is meer uitgesproken bij sommige kinderen en kan eruitzien als de letter C of S . Deze afwijking veroorzaakt soms pijn en ademhalingsmoeilijkheden.

Wanneer een kind aan scoliose lijdt, vergroeit de wervelkolom naar één kant. Dit probleem kan ertoe leiden dat botten draaien of roteren. Als dit gebeurt, kan de ene schouder of de ene kant van de heup hoger zijn dan de andere. De verschillende soorten scoliose bij minderjarigen die over het algemeen worden aangetroffen zijn:

• Scoliose bij kinderen. Dit komt voor bij kinderen jonger dan 3 jaar en kan een geboorteafwijking of aangeboren afwijking zijn. Het wordt echter soms veroorzaakt door andere aandoeningen of door onbekende oorzaken.
• Adolescente idiopathische scoliose. Dit is de meestvoorkomende vorm en komt voor bij kinderen ouder dan 10 jaar. De oorzaak is onbekend.
• Juveniele scoliose. Deze vorm komt voor bij kinderen tussen de 3 en 10 jaar oud en is de zeldzaamste vorm van allemaal.

Oorzaken en risicofactoren

In de meeste gevallen is de oorzaak van scoliose bij kinderen onbekend. We weten echter dat het meisjes vaker treft dan jongens. Op basis van de oorzaak kan scoliose als volgt worden geclassificeerd:

• Congenitale scoliose. Dit treedt op tijdens de zwangerschap en omvat verschillende afwijkingen, zoals de afwezigheid van wervels, misvormingen of een onvolledige ontwikkeling.
• Idiopathisch. In dit geval weten artsen niet waarom scoliose optreedt.
• Neuromusculair. Dit is een gevolg van bepaalde neurologische aandoeningen zoals spierdystrofie, hersenverlamming, spina bifida, mergtumoren, neurofibromatose of paralytische aandoeningen.
• Overigen. In enkele gevallen is scoliose bij kinderen het gevolg van infecties, verwondingen, tumoren, benen van verschillende lengtes of genetische ziekten.

Symptomen en diagnose van scoliose bij kinderen

Elk kind kan de symptomen van scoliose anders ervaren. Toch treden in veel gevallen bepaalde symptomen op. De meestvoorkomende oorzaken zijn:

• Het hoofd bevindt zich niet in het midden, in vergelijking met de rest van het lichaam.
• De armen hangen anders als het kind staat.
• Een van de schouders of een van de heupen is hoger dan de andere.
• Als het kind naar voren leunt, lijkt het ene deel van de rug hoger dan het andere.

In de meeste gevallen veroorzaakt scoliose geen pijn of andere soortgelijke symptomen. Artsen stellen de diagnose normaal gesproken op basis van klinische observatie en laten ter controle vaak een MRI of computertomografie (CT) uitvoeren.

Behandeling

De behandeling van scoliose bij kinderen hangt af van de leeftijd, de groeifase van het kind, de oorzaak van het probleem, de ernst van de kromming en de algehele gezondheid van het kind. Artsen houden ook rekening met hun tolerantie voor de beschikbare medicijnen en therapieën.

Als de kromming licht is of als het kind bijna de puberteit nadert, doen ze meestal gewoon een follow-up om te controleren of de situatie niet verslechtert.

Als de situatie verslechtert of wanneer de kromming groter is, schrijven artsen vaak het gebruik van een korset voor. Het dragen hiervan voorkomt dat de kromming toeneemt.

Als de kromming erg uitgesproken is, kunnen ze een operatie uitvoeren om een correctie van de wervelkolom uit te voeren. Als je een ernstig geval niet behandelt, kan dit onder andere leiden tot verminderde longcapaciteit en de ontwikkeling van longaandoeningen. Daarom is het een aandoening die zorgvuldige aandacht verdient.