Oorzaken en behandeling van een slaapstoornis

Een slaapstoornis kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, zowel primair als secundair. Tegenwoordig zijn er verschillende effectieve maatregelen om het te behandelen.

Vandaag gaan we het over de oorzaken en behandeling van een slaapstoornis hebben. Een slaapstoornis is wanneer je niet in slaap kunt vallen of in slaap kunt blijven. Mensen die aan deze aandoening lijden, hebben een onderbroken slaap van lage kwaliteit, wat hun dagelijks leven verstoort.

Deze aandoening kan zich uiten door moeilijk in slaap te vallen, in slaap te kunnen blijven of vroeg wakker te worden. Afhankelijk van hoe lang het probleem duurt, kan het onderverdeeld worden in:

• Acute slapeloosheid, als het minder dan 4 weken duurt.
• Subacuut, als het 4 tot 6 maanden duurt.
• Chronisch, als het langer duurt dan 6 maanden.

We hebben het over slapeloosheid als iemand niet in slaap kan vallen of als zijn slaap onrustig is, maar weten we echt precies wat slaap is en wat de slaap kan beïnvloeden?

Slaap

Wat is het?

Terwijl je slaapt, ervaar je verschillende fasen van meer of minder hersenactiviteit. Slaap is een fysiologische toestand van je lichaam die door je pijnappelklier gereguleerd wordt, die zich aan de basis van de hersenen bevindt en melatonine produceert. Zowel de aanmaak als de afgifte van deze stof neemt ‘s nachts toe en wordt gedurende de dag verminderd.

Deze variaties in de concentratie van melatonine zijn verantwoordelijk voor het reguleren van je circadiane ritme van slaap en waakzaamheid, dat zich aan het schema van de zon aanpast.

Slaap kan gedurende je hele leven in kwantiteit en kwaliteit variëren, net als bij veel andere fysiologische processen in je lichaam. De variatie kan onder meer afhangen van leeftijd, gezondheid of fysiologische veranderingen.

Tijdens je slaapuren verandert de hersenactiviteit en deze veranderingen worden in een wisselend patroon met verschillende elektrische golven weerspiegeld die met een elektro-encefalogram kunnen worden gemeten. Tijdens de slaap kun je bovendien onderscheid tussen twee goed gedifferentieerde activiteiten maken.

• Snelle of hoogfrequente activiteit: dit wordt REM-slaap genoemd en wordt door snelle bewegingen van de ogen gekenmerkt.
• Langzame activiteit: deze wordt door laagfrequente golven op het elektro-encefalogram gekenmerkt.

Wanneer iemand slaapt, dan zijn er korte ontwaken die normaal gesproken met fysieke bewegingen gepaard gaan wanneer ze van de fase van langzame activiteit naar de fase van snelle activiteit gaan en vice versa.

Oorzaken van een slaapstoornis

Oorzaken

Veranderingen in gewoontes kunnen je slaap ernstig beïnvloeden en je fysieke en mentale prestaties beïnvloeden. Een slaapstoornis kan door veel dingen veroorzaakt worden en deze kunnen als primaire oorzaken en secundaire oorzaken worden geclassificeerd, afhankelijk van waar ze vandaan komen.

Primaire oorzaken

De belangrijkste oorzaken zijn die die met het handhaven van een goede slaaphygiëne of met enkele psychologische aspecten te maken hebben. Onder deze oorzaken kunnen we fysiologische veranderingen noemen, zoals veroudering en veranderingen in levensstijl, aangezien constant veranderende schema’s veranderingen in je circadiane ritme kunnen veroorzaken.

Onder de primaire oorzaken verstaan we bovendien de effecten van bepaalde medicijnen, aangezien er enkele zijn, zoals antihypertensiva, anticholinergica of hormonen, die je slaap kunnen beïnvloeden.

Secundaire oorzaken

Wat secundaire oorzaken betreft, dit zijn oorzaken die uit een aandoening bij de patiënt of omgevingsfactoren voortkomen. Onder de ziekten die slapeloosheid kunnen veroorzaken, bevinden zich onder andere:

• Cardiovasculaire aandoeningen zoals coronaire insufficiëntie.
• Longziekten zoals apneu of chronische obstructieve longziekte (COPD).
• Eetstoornissen.

Aan de andere kant kunnen omgevingsfactoren ervoor zorgen dat deze aandoening zich ontwikkelt, zoals extreme temperaturen, wijzigingen in het schema of uitstapjes.

Symptomen

Mensen met slapeloosheid hebben moeite om regelmatig in slaap te blijven of ze worden tijdens het slapen vaak wakker. De symptomen van een slapeloosheidsstoornis zijn gemakkelijk op te sporen. Dit komt, omdat het de patiënt zelf is die merkt dat het moeilijk is om in slaap te vallen of in slaap te blijven.

Je zult het gebrek aan slaap de hele dag opmerken. Je voelt je moe en zwak. In extreme gevallen kun je je bovendien traag voelen bij het verwerken van informatie, geïrriteerd raken en je kunt je depressief gaan voelen.

Wat is de behandeling van een slaapstoornis?

Voordat je je toevlucht tot een medicinale behandeling voor een slaapstoornis neemt, raden we je aan om een aantal stappen te volgen om je slaaphygiëne te verbeteren:

• Maak een slaapschema.
• Beperk je slaaptijd tot tussen de 7,5 en 8 uur.
• Gebruik geen stoffen die je zenuwstelsel stimuleren.
• Vermijd het om overdag een dutje te doen.
• Beweeg, maar niet aan het einde van de dag, want het geeft je overtollige energie.
• Vermijd stimulerende activiteiten vlak voor het slapengaan.
• Baad in water op lichaamstemperatuur voordat je naar bed gaat.
• Zorg voor een regelmatig eetschema en vermijd het eten van veel voedsel vlak voor het slapengaan.
• Doe ontspanningsoefeningen voordat je gaat slapen.
• Houd je slaapkamertemperatuur comfortabel.

Als je je slaapstoornis met deze maatregelen niet kunt genezen, dan moet je het met een behandeling van slaapmedicijnen behandelen. Als dit de eerste keer is dat je aan slapeloosheid lijdt, dan raden we je aan om bijvoorbeeld valeriaan te nemen. Zoals altijd moet je je arts raadplegen voordat je met medicatie begint.