Kenmerken van Ipratropiumbromide

Artsen schrijven Ipratropiumbromide gewoonlijk voor voor de behandeling van omkeerbare bronchospasmen (astma) geassocieerd met chronische obstructieve longziekte (COPD).

Ipratropiumbromide is een werkzame stof die behoort tot de groep van geneesmiddelen die zijn gelabeld als anticholinergische bronchodilatoren (link in het Engels) voor inhalatie. Ze ontspannen de spieren van de bronchiën en vergemakkelijken de doorgang van lucht. Zo helpen ze iemand weer normaal te ademen.

Artsen schrijven dit medicijn voor voor de behandeling van bronchospasmen geassocieerd met chronische obstructieve longziekte (COPD). Bij gebruik samen met geïnhaleerde β2-agonisten, schrijven artsen ze ook voor voor de behandeling van acute en chronische astma.

Hoe werkt het?

Ipratropiumbromide is een competitieve antagonist van muscarinerge acetylcholinereceptoren. Het heeft een krachtig effect op bronchiale receptoren, zowel intraveneus als door inhalatie. Het veroorzaakt echter geen tachycardie. Bovendien heft het de bronchoconstrictie op die wordt veroorzaakt door geïnhaleerde cholinerge agonisten.

Aanbevolen doses Ipratropiumbromide

De dosis moet zich aanpassen aan de individuele behoeften van een patiënt en zij mogen herhaalde doses toedienen tot ze stabiliseren. Alleen een arts mag echter de tijdsintervallen tussen doses bepalen.

Je mag de aanbevolen dagelijkse dosis dus niet overschrijden bij acute of onderhoudsbehandelingen. Er mag een combinatie zijn van Ipratropiumbromide met kortwerkende bèta-2-adrenerge agonisten in dezelfde verstuiver.

Je moet de oplossing zo snel mogelijk na het mengen gebruiken en eventuele resten weggooien. Er zijn ook verschillende soorten vernevelaars op de markt om dit medicijn toe te dienen.

Contra-indicaties en voorzorgsmaatregelen

Ipratropiumbromide wordt niet aanbevolen als je er allergisch voor bent of als je allergisch bent voor andere soortgelijke stoffen, zoals atropine of derivaten daarvan. Je mag het ook niet gebruiken in gevallen van acute hoest-, naar adem snakkende en bronchospasme-aanvallen die een snelle reactie vereisen.

Voorzichtigheid is ook geboden bij het gebruik van anticholinergica bij patiënten met smalhoekglaucoom, prostaathyperplasie of blaasobstructie. Bovendien moet men speciale aandacht besteden aan patiënten met cystische fibrose, omdat deze mogelijk gevoeliger zijn voor gastro-intestinale motiliteitsstoornissen.

Bij wijze van uitzondering zijn er ook overgevoeligheidsreacties onmiddellijk na toediening van ipratropiumbromide geregistreerd. Deze reacties manifesteren zich als:

• netelroos
• angio-oedeem
• uitslag
• bronchospasme
• orofaryngeaal oedeem
• anafylaxie

Onjuist gebruik van ipratropiumbromide-spray kan de ogen binnendringen en kan vervolgens leiden tot oogcomplicaties zoals:

• Mydriasis
• Verhoogde intra-oculaire druk
• Smalhoekglaucoom
• Oogpijn of ongemak
• Wazig zicht

Hoe gebruik je de Ipratropiumbromide-inhalator?

Je moet leren dit medicijn op de juiste manier te gebruiken als je een behandeling moet ondergaan. In het bijzonder moet je voorkomen dat je het in je ogen krijgt.

Volg deze stappen wanneer je het gebruikt:

• Verwijder eerst de beschermkap
• Haal diep adem
• Knijp vervolgens met je lippen stevig in het mondstuk van de inhalator
• Adem zo energetisch mogelijk in en druk tegelijkertijd op de onderkant van de container om een spray van de oplossing vrij te geven zodat je deze kunt inhaleren
• Houd je adem een paar seconden in, verwijder dan het mondstuk en laat langzaam de lucht ontsnappen
• Doe tot slot de beschermkap er weer op

De interactie met andere medicijnen

Er zijn aanwijzingen dat gelijktijdige toediening van Ipratropiumbromide met bèta-adrenerge en xanthinederivaten het bronchusverwijdende effect kan versterken. Je kunt dit medicijn daarom vaak samen met andere geneesmiddelen gebruiken die vaak worden gebruikt bij de behandeling van chronische obstructieve longziekte (COPD).

Het risico op acuut glaucoom bij patiënten met een voorgeschiedenis van smalhoekglaucoom kan echter toenemen door gelijktijdige toediening van verneveld Ipratropiumbromide en bèta-2-adrenerge agonisten.

Bijwerkingen van Ipratropiumbromide

Zoals met alle medicijnen kan Ipratropiumbromide tot bijwerkingen leiden. Deze verschijnen echter niet bij iedereen. De meestvoorkomende bijwerkingen zijn bijvoorbeeld:

• Hoofdpijn
• Duizeligheid
• Hoest en keelirritatie
• Misselijkheid
• Droge mond
• Gastro-intestinale motiliteitsstoornissen

Evenzo kunnen andere zeldzame bijwerkingen optreden, zoals:

• Overgevoeligheid
• Ernstige allergische reactie
• Wazig zicht
• Mydriase
• Verhoogd risico op laesies in het oog, rode ogen en pijn

Conclusie

Of het nu gaat om Ipratropiumbromide op zich of geassocieerd met een bèta-adrenerge, Ipratropiumbromide heeft een therapeutisch effect bij de behandeling van bronchospasmen. Dit is vooral het geval bij virale bronchiolitis en bronchopulmonale dysplasie bij zuigelingen en jonge kinderen.