Hoe schreeuwen tegen kinderen hen pijn doet

Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat schreeuwen tegen kinderen hen emotioneel, cerebraal en fysiek kan kwetsen. Lees hier meer over in het artikel van vandaag.
Hoe schreeuwen tegen kinderen hen pijn doet

Geschreven door Antonella Grandinetti

Laatste update: 09 augustus, 2022

Tegen kinderen schreeuwen is nooit de beste optie bij het opvoeden. Geloof het of niet, maar schreeuwen is ook een vorm van geweld die op de lange termijn schade kan toebrengen aan de persoonlijkheid en de hersenen van je kind.

We zullen je hieronder vertellen waarom het beter is om je kinderen op een respectvolle manier op te voeden en waarom je niet tegen ze moet schreeuwen. Blijf lezen en ontdek hoe je ze discipline bij kunt brengen met liefde en empathie.

Geschreeuw van ouders

Hoe schreeuwen tegen kinderen hen pijn doet

Heb je ooit wel eens teruggekeken op de keren dat je schreeuwde? Dat geschreeuw laat zien dat je de controle kwijt bent. Daarom schreeuw je alleen als je gehoord wilt worden en je gedachten op wilt leggen. Denk je echter echt dat het verheffen van je stem zal helpen om je boodschap over te brengen?

Volgens gegevens gepubliceerd in het boek Outsmarting Anger: 7 Strategies for Defusing Our Most Dangerous Emotion door psychiater Joseph Strand, PhD, wordt het limbisch systeem van het kind geactiveerd wanneer je je stem begint te verheffen. Datzelfde systeem is verantwoordelijk voor de instinctieve ‘vecht-of-vluchtreactie’.

Dus, als je tegen je kinderen schreeuwt doe je in plaats van ze te laten luisteren en op te letten, eigenlijk het tegenovergestelde. Je zorgt ervoor dat ze terug willen schreeuwen, of als dat niet werkt, dat ze willen ontsnappen en zich willen verstoppen.

Bovendien voelt schreeuwen niet goed, niet voor jou en niet voor je kinderen. Laten we eens kijken welke gevolgen schreeuwen heeft voor de hersenen van de kleintjes.

1. Schreeuwen tegen kinderen veroorzaakt veranderingen in hun hersenen

Schreeuwen heeft het tegenovergestelde effect

Een studie uit 2011 concludeerde dat vroege en voortdurende blootstelling aan stress die wordt gegenereerd door schreeuwen, de manier kan veranderen waarop de hersenen de informatie verwerken die ze via taal ontvangen.

Tegen kinderen schreeuwen kan de manier waarop de hersenen van baby’s zich ontwikkelen veranderen. Ze kunnen negatieve informatie en gebeurtenissen uitgebreider en sneller gaan verwerken dan positieve.

2. Tegen kinderen schreeuwen kan depressie en een laag zelfbeeld veroorzaken

Weet jij nog hoe je je voelde toen je moeder, vader of leraar tegen je schreeuwde? Als je tegen kinderen schreeuwt, wek je angst, frustratie en verdriet op. Naast deze voorbijgaande emoties kun je echter ook de psyche van het kind beïnvloeden.

Door je stem te verheffen zodat je kind naar je luistert verzend je een luide en duidelijke boodschap: “ze zijn niet goed genoeg om de dingen correct te doen, precies zoals jij het had gewild.” Dat gebrek aan geduld en tolerantie kan hen het gevoel geven dat ze niet aan je verwachtingen voldoen. Dit zal uiteindelijk hun zelfrespect schaden.

Verder heeft onderzoek gesuggereerd dat verbaal geweld de oorzaak kan zijn van psychologische problemen op volwassen leeftijd. Men brengt schreeuwen ook in verband met depressie en angst. Daarnaast is het ook in verband gebracht met zelfdestructieve acties zoals alcohol- en drugsmisbruik of riskant seksueel gedrag.

3. Emotioneel misbruik kan gedragsproblemen verergeren

Vader is boos op kind

Zoals we in het begin van dit artikel hebben uitgelegd, veroorzaakt schreeuwen tegen kinderen een reactie van hun limbisch systeem. Deze reactie is vechten of vluchten. In veel gevallen zal het probleem alleen maar erger worden als je je stem verheft tegen je kind. Het zal hun opstandigheid en koppigheid zelfs vergroten, wat hen zelfs in gevaar kan brengen.

Onderzoekers ontdekten dat 13-jarige kinderen die stressvolle situaties hadden meegemaakt vanwege het geschreeuw van hun ouders, hun negatieve gedrag op middellange termijn hadden verhoogd. Daarom, als je wilt voorkomen dat de situatie nog ingewikkelder wordt, moet je niet tegen je kinderen schreeuwen.

Schreeuwen leert je kind de verkeerde manier om met dingen om te gaan

Ouders zijn de spiegel waarin hun kinderen kijken. Als we niet weten hoe we onze emoties moeten beheersen, hoe kunnen we dan verwachten dat onze kinderen dat wel doen? Door de controle te verliezen, leren we ze zich net als ons te gedragen. Als we schreeuwen, laten we ze zien dat je zo kunt krijgen wat je wilt.

Waarom probeer je niet te praten in plaats van te schreeuwen? Waarom leer je je kinderen niet om op een positieve manier met hun frustraties om te gaan? Laten we het goede voorbeeld geven, zodat ze later in hun leven zelfverzekerde, empathische en respectvolle volwassenen worden.

5. Schreeuwen kan de lichamelijke gezondheid van kinderen beïnvloeden

Ouders zijn de spiegel waarin kinderen kijken

Zoals je hebt kunnen lezen, hebben sommige onderzoeken geconcludeerd dat de stress die kinderen ervaren als hun ouders tegen hen schreeuwen, kan leiden tot chronische ziekten. Deze ziekten worden veroorzaakt door de endocriene afscheiding die wordt veroorzaakt door stress. Mogelijke fysieke problemen zijn:

Tot slot, als we willen dat onze kinderen gelukkige, emotioneel empathische, veerkrachtige en gezonde volwassenen worden, moeten we eerst leren hoe we met onze eigen emoties om kunnen gaan. Tegen kinderen schreeuwen is niet het antwoord op onze problemen, en het zal onze kinderen ook niet sneller laten leren.

Stop vandaag nog met schreeuwen en probeer een aantal positieve technieken als het gaat om het opvoeden van kinderen. Als je het gevoel hebt dat je op het punt staat te ontploffen, ga dan weg, adem diep in en kalmeer jezelf.

Praat respectvol met je kind op zijn niveau. Onthoud dat jij de spiegel bent waar je kinderen in kijken. De manier waarop ze in de toekomst over zichzelf denken, zal veel met jou te maken hebben.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Devine, L. (2013). Outsmarting Anger: 7 Strategies for Defusing Our Most Dangerous Emotion. John Wiley & Sons. https://books.google.es/books?hl=es&lr=&id=72BcCwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR7&dq=Outsmarting+Anger:+7+Strategies+for+Defusing+Our+Most+Dangerous+Emotion&ots=ikZW2tZU_z&sig=xELqv65P6H_f1Pb_zwoQf23VCC0#v=onepage&q=Outsmarting%20Anger%3A%207%20Strategies%20for%20Defusing%20Our%20Most%20Dangerous%20Emotion&f=false
  • Tomoda, A., Sheu, Y. S., Rabi, K., Suzuki, H., Navalta, C. P., Polcari, A., & Teicher, M. H. (2011). Exposure to parental verbal abuse is associated with increased gray matter volume in superior temporal gyrus. Neuroimage, 54, S280-S286. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2950228/
  • Norman, R. E., Byambaa, M., De, R., Butchart, A., Scott, J., & Vos, T. (2012). The long-term health consequences of child physical abuse, emotional abuse, and neglect: a systematic review and meta-analysis. PLoS Med, 9(11), e1001349. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3507962/
  • Prieto, G. B. (2008). Hacia una educación de calidad. Revista Iberoamericana de Educación, 45(6), 3. http://www.cop.es/colegiados/m-13106/images/Art%C3%ADculoEducaciónCalidad.pdf
  • Miller, G. E., Chen, E., & Parker, K. J. (2011). Psychological stress in childhood and susceptibility to the chronic diseases of aging: moving toward a model of behavioral and biological mechanisms. Psychological bulletin, 137(6), 959. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3202072/

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.