De schadelijke gevolgen van het fysiek straffen van kinderen

Lichamelijke straffen beïnvloeden kinderen op een zeer negatieve manier en kunnen een nadelig effect hebben op hun psychische en emotionele groei.
De schadelijke gevolgen van het fysiek straffen van kinderen

Geschreven door Thady Carabaño

Laatste update: 24 augustus, 2022

De gevolgen van het fysiek straffen van kinderen zijn zeer negatief. Wanneer het kind jonger is dan twee jaar oud, dan kan het nog ernstiger zijn. Het fysiek straffen van een kind is bovendien geclassificeerd als kindermishandeling.

Er zijn echter veel moeders en vaders die het normaal vinden om hun kinderen te slaan of anderszins fysiek te straffen. Ze beweren dat het het beste is dat ze op jonge leeftijd leren wat ze wel en niet mogen doen.

Is fysiek straffen kindermishandeling?

Zonder enige twijfel, ja: fysiek straffen is kindermishandeling, zelfs als het een enkele tik is en ouders voorzichtig zijn om te voorkomen dat ze het kind pijn doen.

Het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind heeft vastgesteld dat kinderen en tieners recht hebben op bescherming tegen elke vorm van fysieke straf.

Het maakt niet uit waar je kinderen zijn:

  • thuis
  • bij de kinderopvang
  • op school

Kinderen mogen nooit worden blootgesteld aan enige vorm van mishandeling. Dit geldt zelfs voor criminele detentiecentra waar pubers die de wet hebben overtreden een straf uitzitten.

Hoewel de meeste landen in de wereld de VN-conventie hebben ondertekend, hebben slechts 45 landen wetten gemaakt die het fysiek straffen van kinderen en tieners verbieden.

Waarom geloven sommige ouders in fysieke straffen?

huilende peuter in een ledikant

Ouders die zijn opgevoed met fysieke straffen zijn meestal degenen die er voor pleiten.

  • Ze zullen zeggen dat dit type geweld hen niet heeft getraumatiseerd of hen verhinderde om als volwassenen te slagen en hun doelen in het leven te bereiken.
  • Sommigen zeggen zelfs dat ze het waarderen dat hun ouders ze op deze manier hebben opgevoed.

Je moet ze echter vragen waarom ze de opvoedingsstijl van hun eigen ouders nooit in twijfel hebben getrokken. Dit zou kunnen leiden tot het herbeleven of het herinneren van angst en pijn wat nog niet verwerkt is. Net als veel andere gewoonten en gedragingen, wordt dit soort straffen tegenwoordig als afschuwelijk beschouwd.

Huiselijk geweld is een veelvoorkomend kenmerk van disfunctionele gezinnen. Veel ouders kunnen zich slecht voelen door fysieke straffen bij hun kind te gebruiken, maar ze denken ten onrechte dat het herhalen van hetzelfde patroon van geweld dat zij als kind hebben ervaren, de juiste weg is.

Wat doet het fysiek straffen met een kind?

Een huilende baby kan uitputtend zijn. De dagen na de bevalling zijn eindeloos: slapeloze nachten, zorg gedurende de dag en het voldoen aan alle behoeften van je baby kan ertoe leiden dat iedereen zijn geduld verliest.

Je moet echter eens nadenken over het volgende: denk je echt dat het slaan van een baby ervoor zorgt dat het niet meer huiltHet verwonden van dit kwetsbare lichaam zal de fysieke behoeften van je kind niet verlichten.

Als je fysieke agressie gebruikt, dan resulteert dit in negatief leren bij de baby, wat veel erger is dan wat jezelf is overkomen toen je als een wat ouder kind werd geslagen.

Het fysiek straffen van een baby leert hem:

  • niet te gaan huilen als hij honger heeft, dorst heeft of slaperig is. In plaats daarvan leert hij dat hij niet krijgt wat hij nodig heeft of het risico loopt te worden gestraft als hij daarom vraagt.
  • om zijn verlangens te onderdrukken, inclusief liefdevolle reacties. Je kind wil niet het risico lopen opnieuw geslagen te worden.
  • pijn en stress als normaal te ervaren. Dit verzwakt de natuurlijke motivatie van een baby om de wereld om hem heen te ontdekken.
  • zichzelf niet te vertrouwen, omdat zijn natuurlijke impulsen alleen maar straf uitlokt.

Welke schade kan er worden veroorzaakt door fysieke straffen?

lachende moeder en baby

Overmatige fysieke straffen kunnen ongelooflijk ernstige gevolgen hebben. Een kind in ontwikkeling is heel gevoelig. Ernstige schade kan optreden op het fysiologische en neurologische niveau, naast het emotionele trauma dat we hierboven hebben opgesomd.

Een pak slaag lijkt misschien niet ernstig voor een volwassene, maar het is niet hetzelfde voor een baby. Er kan bijvoorbeeld:

  • Traumatisch letsel ontstaan in de zenuwen.
  • Een ontsteking kan de mobiliteit van een baby beïnvloeden, tijdelijk of blijvend.
  • Een inwendige scheur van een bloedvat is een nog ernstiger gevolg van dit opvoedingsgedrag.

Op de handen van een baby slaan kan botten, spieren of pezen ontwrichten. Schudden is ook erg gevaarlijk, omdat zijn nekspieren niet klaar zijn om het hoofd volledig te ondersteunen. Dit kan de wervels treffen en diverse gevolgen hebben waaronder:

Wat als je wacht tot ze wat ouder zijn?

Fysieke straffen zullen het gedrag van een kind niet corrigeren. In plaats daarvan zullen degenen die fysiek gestraft worden, een regel naleven uit niks anders dan uit angst.

Ze kunnen zich echter bewust worden van de voorwaarden en als de agressieve ouder er niet is, dan gaan ze door met ongehoorzaam gedrag.

De gevolgen kunnen zelfs groter zijn dan dit: als je geweld gebruikt om het gedrag van een kind te corrigeren, dan leert het kind dat geweld de beste strategie is voor het:

  • afdwingen van je visie
  • oplossen van problemen
  •  uiten van frustratie
  • krijgen wat je wilt
  • krijgen van respect
  • hebben van autoriteit

Het kind zal leren dat geweld gerechtvaardigd is. Als ze in een machtspositie verkeren, dan kunnen ze het tegen iemand gebruiken die zwakker of hulpelozer is.

Wanneer je nieuws ziet over seksueel geweld of huiselijk geweld, dan moet je jezelf afvragen of dat iets is dat je voor je kinderen zou willen. Onzekere, angstige, gewelddadige of wraakzuchtige volwassenen werden vaak fysiek gestraft toen ze nog jong waren.

Als je wilt dat hij opgroeit tot gelukkige volwassene, dan is het noodzakelijk dat je geweld elimineert uit de opvoeding van je kind. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Aguirre, E., Montoya, L., & Reyes, J. (2006). Crianza y castigo físico. Diálogos4, 31-48.
  • Delgado, J. B., & Miranda, S. (2007). Actitud crítica hacia el castigo físico en niños víctimas de maltrato infantil. Universitas Psychologica6(2), 309-318.
  • Sauceda-García, J. M., Olivo-Gutiérrez, N. A., Gutiérrez, J., & Maldonado-Durán, J. M. (2006). El castigo físico en la crianza de los hijos. Un estudio comparativo. Boletín Médico del Hospital Infantil de México63(6), 382-388.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.