Leer alles over een aortadissectie

Volgens onderzoek overlijdt 75% van de patiënten met aortadissectie voordat ze het ziekenhuis bereiken. Zonder behandeling nadert het sterftecijfer 90% in de eerste drie maanden.

Beoordeeld en goedgekeurd door de biotechnoloog Alejandro Duarte.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 23 november, 2022

Aortadissectie is een zeer ernstige vorm van trauma. Het is een aandoening waarbij de binnenwand van de aorta zodanig beschadigd is dat zich bloed tussen de binnen- en buitenwand ophoopt. 

Verkeersongelukken behoren tot de meestvoorkomende oorzaken van deze aandoening, evenals de impact van een val. Over het geheel genomen zijn deze problemen rechtstreeks verantwoordelijk voor 16 tot 40% van de sterfgevallen. Hiermee komen ze op de tweede plaats van doodsoorzaken, direct na hoofdtrauma’s.

Volgens onderzoek overlijdt 75% van de patiënten met aortadissectie nog voordat ze het ziekenhuis bereiken. Zonder behandeling nadert het sterftecijfer in de eerste drie maanden zelfs bijna 90%. De overlevingskansen worden onder andere bepaald door:

• de ernst van de dissectie
• eventuele bijkomende letsels
• de toegepaste behandeling

De classificatie van aortadissectie

Over het algemeen bepalen artsen de juiste behandeling op basis van een indeling in verschillende soorten. Deze klassen zijn:

• Klasse I. Deze vorm van de aandoening worden behandeld met bètablokkers en regelmatig gecontroleerd tot ze zich stabiliseren of verdwijnen.
• Klasse II. Deze moeten onmiddellijk geopereerd worden. Dit omvat ook personen die zijn opgenomen met pseudo-aneurisma’s. Toch vertonen ze nog steeds secundaire tekenen van ernstige dissectie.
• Beperkte intimale scheuren van de aorta. Dit is eigenlijk een tussenliggende groep. In dit geval hangt de behandeling af van andere factoren. Deze omvatten de stabiliteit van de dissectie, de aan- of afwezigheid van secundaire symptomen en andere daarmee samenhangende letsels.

Symptomen van aortadissectie

Ook de symptomen van de patiënt zullen de keuze van de behandeling beïnvloeden. We zullen hier ook de bijbehorende tekenen van ernstige aortadissectie en de stabiliteit van de dissectie benoemen.

Deze omvatten:

• pseudo-coarctatie (een afwijking van de aorta)
• ernstige kneuzingen
• massieve linker hemothorax (bloeding in de pleuraholte)
• de grootte van het pseudo-aneurysma
• betrokkenheid van meer dan 50% van de omtrek van het bloedvat

Helaas verhogen deze factoren de mate van de aortadissectie. Daarom moeten ze moet spoed worden behandeld, terwijl hun afwezigheid een electieve behandeling mogelijk maakt. Een andere factor met dezelfde betekenis is reeds bestaande hypotensie.

Diagnose

De laatste jaren heeft er een revolutie plaatsgevonden als het gaat om zowel het stellen van de diagnose als de behandelingsmogelijkheden.

Dit komt door de ontwikkeling van nieuwe technologieën, maar ook door de introductie van nieuwe endovasculaire ingrepen. Dit zijn ingrepen waarbij men via het bloedvat de dissectie kan bereiken. Hierbij hoeft dus nauwelijks in het lichaam gesneden te worden.

De nieuwe diagnostische technologieën hebben het ook mogelijk gemaakt dat kleine dissecties niet langer onopgemerkt blijven. Bovendien heeft het geleid tot een daling van het sterftecijfer, dat rechtstreeks verband houdt met zowel de keuze van de procedure als het tijdstip van de behandeling.

De natuurlijke evolutie van de aortadissectie hangt af van verschillende variabelen. Hoewel het type dissectie een bepalende factor is, is het niet de enige factor. Deze variabelen bepalen bovendien de noodzaak, het juiste moment en de soort behandeling.

Kortom, er is een revolutie geweest in het stellen van de diagnose van aortadissectie. Deels is dit te danken aan de verbeteringen van de röntgenfoto’s van de borstkas. Nu kunnen artsen een minimale aortadissectie identificeren die voorheen verborgen zou zijn gebleven en niet altijd gepaard ging met een bloeding.

Behandelingen

Er zijn drie manieren waarop artsen deze aandoening behandelen:

• behandeling op basis van medicatie, waaronder bètablokkers, calciumkanaalblokkers en vasodilatoren om de bloeddruk te verlagen, vaak geassocieerd met anticoagulantia
• endovasculaire ingreep
• traditionele operatie

Artsen kunnen de procedure onmiddellijk uitvoeren indien dit noodzakelijk is. Het kan in bepaalde gevallen ook op een (iets) later tijdstip ingepland worden. Wat betreft de endovasculaire herstelmogelijkheden die de laatste jaren zijn ontwikkeld, leiden deze verbeteringen onder meer tot:

• minder tijd in de operatiekamer.
• minder behoefte aan transfusies.
• een korter verblijf in het ziekenhuis in vergelijking met patiënten die een traditionele operatie ondergaan.

Deze gegevens suggereren dat een endovasculaire ingreep een goede optie is. Het is de beste behandeling voor patiënten met een een aortadissectie op een gunstige locatie en zelfs bij kinderen met thoracale aortadissectie.