Hoe menorragie te behandelen

Om menorragie te behandelen, moet elk geval afzonderlijk worden bekeken. Niet alle vrouwen reageren op dezelfde manier op dezelfde benaderingen. In dit artikel zullen we enkele beschikbare opties delen.
Hoe menorragie te behandelen

Laatste update: 20 november, 2020

Om te bepalen hoe menorragie te behandelen, proberen gezondheidswerkers eerst de oorzaak van het probleem te achterhalen. Deze aandoening veroorzaakt zware en langdurige menstruatiebloedingen.

Meestal wordt het met abnormale baarmoederbloeding of metrorragie geassocieerd. In dit geval is de exacte naam menometrorragie. Over het algemeen hangt de behandeling van de oorzaak en symptomen af. In dit artikel zullen we deze aandoening en enkele van de mogelijke behandelingen nader bekijken.

Metrorragie en de oorzaken ervan

Kalender voor de menstruatiecyclus

Metrorragie treedt op wanneer de menstruatiebloedingen van een vrouw zwaarder zijn dan normaal. Strikt genomen lijdt een vrouw aan metrorragie als ze meer dan 80 milliliter bloed menstrueert. Dat is de technische limiet om de pathologie vast te stellen.

Er is echter een wetenschappelijk debat (Spaanse link) over de dagen waarin dit moet gebeuren om als langdurig te worden beschouwd. Als algemene regel beschouwen bijna alle wereldwijde diagnostische protocollen dat meer dan een week abnormaal is. Hier zijn de mogelijke oorzaken van de aandoening:

  • Hormonale onbalans. In de menstruatiecyclus spelen veel hormonen een rol. Een onbalans in een van hen is dus voldoende om meer of minder bloedingen te veroorzaken. Over het algemeen kan dit een schildklier-, oestrogeen-, progesteron- of prolactineprobleem zijn.
  • Vleesbomen. De aanwezigheid van vleesbomen in de baarmoeder is de oorzaak van metrorragie. Fibromen zijn goedaardige gladde spiertumoren van de baarmoeder. Ze vervormen het oppervlak van het baarmoederslijmvlies en laten het meer bloeden.
  • Antistolling. Vrouwen met stollingsstoornissen of die antistollingsmiddelen gebruiken (Spaanse link) om een andere aandoening te behandelen, kunnen last hebben van zeer hevig bloedverlies. Zo lopen ze het risico op bloedarmoede door ijzertekort.
  • Perimenopauze. Wanneer een vrouw de overgangsjaren van de menopauze ingaat vóór haar laatste menstruatie, dan is het normaal dat haar cyclus verandert. Dit leidt vervolgens tot veranderingen in de hoeveelheid maandelijkse bloedingen, variërend van stadia van amenorroe tot zware periodes die niet goed stollen. Voor velen is dit het teken van het begin van de menopauze.

Hoe menorragie op een natuurlijke wijze te behandelen

Voordat we ingaan op de medicinale manieren om menorragie te behandelen, moeten we vermelden dat er voor milde gevallen van menorragie natuurlijke alternatieven zijn.

De patiënt moet altijd een gezondheidsdeskundige raadplegen om te zien of ze haar toevlucht tot deze methoden kan nemen. In de meeste gevallen worden ze samen met andere medische therapieën voorgeschreven.

Hydratatie

Menorragie leidt tot uitdroging, omdat de hevige bloeding vochtverlies veroorzaakt. Vrouwen die aan deze aandoening lijden, moeten meer water drinken, vooral op de dagen voor hun menstruatie.

Het is het beste als ze ook isotone dranken drinken. Een isotone drank is een drank die een gelijke concentratie elektrolyten als het bloed bevat. Op deze manier kan de patiënt stille uitdroging door een slechte aanvulling voorkomen.

Dieet voor bloedarmoede

Vervolgens is een andere complicatie die verband houdt met menorragie, bloedarmoede. IJzerverlies als gevolg van het bloeden leidt tot vormen van ijzertekort van verminderde rode bloedcellen, leidend tot:

Veel artsen raden daarom aan om menorragie met een dieet dat rijk is aan ijzer en vitamine C te behandelen (Spaanse link). Beide componenten helpen de verliezen die de bloeding veroorzaakt, te compenseren. Hiervoor zijn citrusvruchten, broccoli, rood vlees en spinazie geweldige opties.

Het is belangrijk dat je strikt medisch toezicht ondergaat als bij jou bloedarmoede is vastgesteld (Spaanse link). Deze aandoening moet gecorrigeerd worden, hetzij met voedsel, hetzij met behulp van supplementen om een normaal hemoglobinegehalte te bereiken.

Medicamenteuze behandelingen voor menorragie

De pil

Zodra je arts de oorzaken van je menorragie heeft beoordeeld, dan zal hij verschillende behandelingsopties overwegen. Vervolgens kan hij anticonceptiemethoden voorschrijven (Spaanse link), omdat ze de menstruatiecyclus kunnen reguleren.

Hij kan ook bepaalde pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven met een speciale werking op het vrouwelijke voortplantingssysteem. Over het algemeen zijn hier een paar manieren om menorragie te behandelen:

  • Anticonceptie. De hormonen die anticonceptiva bevatten, hebben het vermogen om de menstruatiecyclus te reguleren. Dit helpt vrouwen met menorragie, omdat het de hoeveelheid bloed die ze per menstruatie afgeven, vermindert. Het maakt niet uit welk type de patiënt kiest. Desalniettemin hebben experts resultaten met anticonceptiepillen, injecteerbare anticonceptiva en pleisters gezien (Spaanse link).
  • Hormonaal spiraaltje. Hormoon-afgevende intra-uteriene hulpmiddelen zijn een paradigmaverschuiving in deze anticonceptiemethode geweest. Het zijn gewoon typische spiraaltjes die hormonen bevatten die de menstruatiecyclus beïnvloeden (Spaanse link). In specifieke termen hebben experts het ontworpen om vrouwen met onregelmatige menstruatie te helpen.
  • Mefenaminezuur. Deze niet-steroïde ontstekingsremmer heeft geen groot pijnstillend effect. Het bleek echter een uitstekende verlichting voor menstruatiekrampen te zijn. Het kan ook het bloeden verminderen bij vrouwen met pijnlijke menstruatiestoornissen.

Wanneer je je arts moet raadplegen

Over het algemeen zijn de symptomen van menorragie altijd herkenbaar, omdat het zware menstruaties veroorzaakt. Als je eraan lijdt, dan moet je onmiddellijk je arts raadplegen, aangezien het diagnostische proces enige tijd kan duren.

Als het niet wordt behandeld, dan leidt het uiteindelijk tot bloedarmoede en beïnvloedt het de kwaliteit van leven van de patiënt vanwege de pijn of het gebrek aan energie die de aandoening veroorzaakt.

Na zijn toevlucht te hebben genomen tot aanvullende methoden, zal de arts de beste optie voorschrijven om de menstruatiecyclus van de vrouw te reguleren en de bijbehorende complicaties, zoals bloedarmoede, te corrigeren.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Kay, Sophie, and Charlotte Jean Sandhu. Lo esencial en ginecología y obstetricia. Elsevier Health Sciences, 2020.
  • Pérez, Carolina, et al. “Sangrado uterino anormal en mujeres tratadas con anticoagulantes orales en el Hospital de Clínicas.” Anales de la Facultad de Medicina, Universidad de la República, Uruguay 5 (2018): 121-127.
  • Cardero Reyes, Yusimy, Rodolfo Sarmiento González, and Ana Selva Capdesuñer. “Importancia del consumo de hierro y vitamina C para la prevención de anemia ferropénica.” Medisan 13.6 (2009): 0-0.
  • Solano, María Helena, and Irene del Carmen González. “Prevalencia de Ferropenia por Menorragia en una institución educativa del área de la salud en Colombia.” Revista Repertorio de Medicina y Cirugía 24.2 (2015): 137-142.
  • Cristóbal García, Ignacio. “Anticoncepción con métodos reversibles de larga duración.” (2015).
  • Tobón, John Jairo Zuleta. “Anticoncepción:¿ cuál método seleccionar?.” Iatreia 21.3 (2008): ág-280.
  • Toledo, María Josefa, and Elena Elizabet Gomez. “Sistemas intrauterinos liberadores de hormonas en el tratamiento de la menorragia.” Revista de Posgrado de la VIa Cátedra de Medicina 162 (2006): 19-22.
  • Hernandez, Ailyn Garcia, et al. “Calidad de vida relacionada con la salud en pacientes con menorragia.” Revista Cubana de HematologÃa, InmunologÃa y Hemoterapia 32.2 (2016).
  • González, ME Rosa, et al. “Hemorragia uterina.” Panorama actual del medicamento 41.407 (2017): 840-846.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.