Het gebruik en de effectiviteit van retapamuline

Retapamuline wordt gebruikt voor de kortdurende behandeling van impetigo en kleine wonden en schaafwonden. De sleutel tot de doeltreffendheid van retapamuline is zijn vermogen om de bacteriële eiwitsynthese in het ribosoom te remmen.

Vandaag willen we het hebben over een betrekkelijk nieuw geneesmiddel dat tot de familie van de antibiotica behoort, retapamuline.

Zoals we later zullen zien, wordt het plaatselijk gebruikt voor de behandeling van impetigo (krentenbaard) en secundaire infecties in kleine wondjes of geschaafde huid. In dit artikel zullen we je meer vertellen over het gebruik en de werkzaamheid van dit middel.

Dit geneesmiddel is werkzaam tegen infecties die worden veroorzaakt door de bacteriën S. aureus en S. pyogenes. Je moet retapamuline echter niet gebruiken voor de behandeling van abcessen of huidinfecties die te maken hebben met deze twee methicillineresistente bacteriën. Je mag het ook niet gebruiken bij infecties die secundair zijn aan dermatose.

In klinische studies die hebben plaatsgevonden, is de werkzaamheid van retapamuline niet superieur gebleken aan die van fusidinezuur bij patiënten met impetigo. We zullen hier hieronder echter nader op ingaan.

Op dezelfde manier is bij patiënten met secundaire infecties als gevolg van traumatische verwondingen niet bewezen dat retapamuline doeltreffender is dan oraal cefalexine.

In vergelijking met de geneesmiddelen bij uitstek voor deze indicaties, zoals mupirocine, fusidinezuur en orale cefalexine, biedt behandeling met retapamuline dus geen extra voordelen, niet als het gaat om werkzaamheid, en ook niet als het gaat om veiligheid. Bovendien zijn zelfs de kosten van dit geneesmiddel hoger.

Indicaties voor retapamuline

Zoals gezegd is dit antibioticum werkzaam tegen infecties met S. aureus en S. pyogenes. In het bijzonder is het een topische behandeling van oppervlakkige huidlaesies bij adolescenten, kinderen en baby’s die ouder zijn dan negen maanden.

De infecties die met dit antibioticum kunnen worden behandeld zijn de volgende:

• Krentenbaard is een veelvoorkomende, zeer besmettelijke huidinfectie die vooral zuigelingen en jonge kinderen treft. Het verschijnt meestal als rode zweren op het gezicht, vooral rond de neus en mond, en op de handen en voeten.
• Infecties van kleine wondjes, zweertjes of schaafwondjes.

Wat zijn de doseringen, toedieningsrichtlijnen en het werkingsmechanisme?

Bij het toedienen van deze zalf moet je een dunne laag aanbrengen op de aangetaste plek. Dit moet je tweemaal per dag doen, gedurende vijf opeenvolgende dagen. Daarnaast raden artsen meestal aan om de wond of verwonding af te dekken met een verband of steriel gaasje. Dit bevordert de werking van het antibioticum.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat dit antibioticum strikt voor uitwendig gebruik is. Toediening op een andere manier kan leiden tot gezondheidsproblemen.

Wat het werkingsmechanisme betreft, is de doeltreffendheid van retapamuline te danken aan zijn vermogen om de synthese van bacteriële eiwitten in het ribosoom te remmen. Het heeft geen specifieke kruisresistentie met andere klassen van antibacteriële middelen aangetoond.

Hoe effectief is het geweest?

Klinische proeven tonen aan hoe doeltreffend geneesmiddelen zijn. In dit geval hebben twee proeven plaatsgevonden waarbij de doeltreffendheid van retapamuline werd vergeleken met die van fusidinezuur, cefalexine, en een placebo.

Het doel was de mate van klinische genezing van de infectie te bestuderen. Deskundigen beschouwen klinische genezing als het verdwijnen of verbeteren van de infectie zonder dat er nog een extra antibioticum moet worden toegediend.

Een andere studie toonde een klinische genezingsgraad van 1% retapamuline aan die vergelijkbaar was met die van 2% fusidinezuurzalf. Aan het onderzoek namen 517 patiënten met impetigo deel.

Bijwerkingen

Het gebruik van dit geneesmiddel gaat niet gepaard met veel bijwerkingen. De meestvoorkomende is irritatie op de plaats van aanbrengen. Bovendien zijn zowel de frequentie, de soorten en de ernst van de bijwerkingen bij de pediatrische populatie dezelfde als bij de volwassen populatie.

Zoals we al zeiden, is de belangrijkste bijwerking irritatie. Andere reacties, zoals jeuk en erytheem, kunnen zich echter ook op de behandelde plaats voordoen. Er zijn ook meldingen van enkele gevallen van overgevoeligheidsreacties en angio-oedeem.

Conclusie

Retapamuline is een halfsynthetisch antibioticum dat wordt voorgeschreven voor de behandeling van impetigo en secundaire infecties bij kleine wondjes of schaafwonden.

Hoewel het een veilig geneesmiddel is en plaatselijk kan worden toegediend, is het niet vrij van bijwerkingen. Daarom moet je altijd de instructies van je huisarts opvolgen om misbruik van dit geneesmiddel te voorkomen. Tegelijkertijd moet je nooit zelfmedicatie met dit of enig ander geneesmiddel toedienen.