De soorten dysgrafie, oorzaken en behandelingen

Dysgrafie is een aandoening die het vermogen om te schrijven belemmert. Vandaag vertellen we je over de soorten dysgrafie, hun oorzaken en behandelingen.

Dysgrafie is een neurologische aandoening die het vermogen om te schrijven belemmert. Dit omvat de algemene mechanica van schriftelijke transcriptie, d.w.z. handschrift, typen en spelling. Er zijn ook verschillende soorten dysgrafie.

Volgens schattingen heeft 5%-20% van de jonge leerlingen een soort schrijfprobleem, maar de precieze prevalentie van dysgrafie is een mysterie. De meeste kinderen hebben moeite met schrijven, omdat het een vaardigheid is die moet worden geleerd en geoefend.

Als het handschrift van een kind echter erg rommelig is of als hun ideeën ondanks inspanningen ongeorganiseerd lijken, dan kunnen ze de stoornis hebben. Vandaag vertellen we je alles over de soorten dysgrafie en de oorzaken en behandelingen.

Wat zijn de symptomen?

Dysgrafie belemmert het vermogen om te schrijven, maar het verandert ook de samenhang van geschreven woorden. Dit komt doordat, als het kind al zijn aandacht op transcriptie moet richten, het vermogen om concepten en ideeën uit te drukken arbeidsintensiever kan worden.

Het is daarom een aandoening die het moeilijk maakt om het schrijven in het algemeen onder de knie te krijgen. Understood.org (Spaanse link) toont ons enkele van de meestvoorkomende symptomen van dysgrafie. Onder hen vinden we onder andere de volgende moeilijkheden:

• Letters correct vormen.
• Het consequent plaatsen van spaties tussen letters op de pagina.
• Schrijven in een rechte lijn.
• De grootte van de letters in de hele tekst gehomogeniseerd houden.
• Voortdurend wissen van geschreven dingen.
• Complicaties bij het behouden van spellingspatronen: dit omvat onvolledige woorden, spelfouten en plaatsing of afwezigheid van letters.

Naast de problemen die we op papier kunnen waarnemen, spreekt de houding van het kind ook boekdelen over zijn schrijfvaardigheid. Een peuter met dysgrafie zal het potlood op een ongebruikelijke manier vasthouden, vreemde houdingen aannemen tijdens het schrijven of het papier slecht oriënteren.

De soorten dysgrafie

Zoals aangegeven door de Special Needs-website (Engelse link), zijn er verschillende soorten dysgrafie. We vertellen je in de volgende lijst meer over de soorten dysgrafie en wat ze inhouden:

• Dyslectische dysgrafie: de vorming van spontane woorden is onleesbaar, maar gekopieerde zinnen worden meestal begrepen.
• Motorisch: veroorzaakt door een gebrek aan motorische vaardigheden en spierspanning. Zowel gekopieerde als originele zinnen zijn meestal onleesbaar. Patiënten kunnen zinnen vormen, maar het kost veel moeite en toewijding.
• Spatiëring: zoals de naam al doet vermoeden, kan het kind het concept van spatiëring niet begrijpen, dus stellen ze zinnen samen en hebben ze moeite om de regelafstand en marges te behouden. De zinnen zijn echter begrijpelijk en de letters volgen een samenhangende volgorde.
• Fonologisch: bestaat uit problemen bij het schrijven en spellen van complexe nieuwe woorden. Deze kinderen kunnen geen fonemen uit het hoofd leren.
• Lexicaal: een zeer zeldzame vorm van dysgrafie waarbij het individu woorden begrijpt die worden gespeld zoals ze klinken, maar met onregelmatige woorden worstelt. Het komt vaker in het Engels en Frans voor.

Wat is de oorzaak?

Het vinden van de oorzaak van dysgrafie bij kinderen kan een uitdaging zijn. Als het echter op volwassen leeftijd is verkregen, dan kan dit aan hersenbeschadiging, tumoren, beroertes en andere gebeurtenissen te wijten zijn waarbij de hersenen betrokken zijn. Er zijn twee hoofdverdachten voor dysgrafie bij kinderen, die neurologisch en motorisch zijn.

Het eerste geval hoeft niet per se ernstig te zijn, want soms verhinderen bepaalde lichte afwijkingen de juiste volgorde, waardoor het moeilijk voor het kind wordt om schriftelijk te communiceren. Deskundigen hebben verschillende pathologieën met dysgrafie in verband gebracht, zoals Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD).

Psychomotorische of motorische oorzaken kunnen iets kwetsbaarder zijn, aangezien verschillende aangeboren ziekten bijvoorbeeld progressieve spierdystrofie veroorzaken.

Diagnose van de soorten dysgrafie

De ADDitude-website (Engelse link), die in ADHD gespecialiseerd is, onthult dat de diagnose van dysgrafie op een gestandaardiseerde manier door de evaluatie van de specifieke leerstoornis (SLD) wordt gesteld. Om aan de criteria te voldoen, moet een kind aan de volgende 4 pijlers voldoen:

• Vertoont ten minste 6 van de gestandaardiseerde symptomen die het leren gedurende ten minste 6 maanden belemmeren.
• Toont aanzienlijk verminderde academische vaardigheden in vergelijking met leeftijdsgenoten. Dit moet het voor het kind moeilijk maken om op school te presteren.
• De moeilijkheden moeten in de schoolomgeving zijn begonnen, ook al worden ze duidelijker in de thuisomgeving.
• Andere mogelijke ziekten, zoals blindheid, moeten worden uitgesloten.

Behandeling voor de verschillende soorten dysgrafie

Dysgrafie is een aandoening die het kind zijn hele leven zal vergezellen en het is niet te genezen. De aanpak, zowel op school als thuis, is om het oefenen en ontwikkelen van vaardigheden aan te moedigen. De aandoening kan echter niet met medicatie of een operatie worden opgelost.

Alleen omdat het permanent is, wil dus nog niet zeggen dat het niet kan verbeteren. In deze gevallen wordt vaak ergotherapie aanbevolen, waarbij therapeuten het kind zullen helpen om beter te schrijven en effectievere houdingen aan te nemen. De school moet bovendien speciale onderwijscycli aanbieden die op de behoeften van het kind zijn afgestemd.

Een aantal aandachtsstoornissen zijn met dysgrafie in verband gebracht, omdat ze het schrijfproces van een kind en het vermogen om schrijffouten te begrijpen kunnen beïnvloeden.

Tips om het handschrift te verbeteren

Tot slot volgen hier enkele tips die op een kind met dysgrafie kunnen worden toegepast om het hen gemakkelijker te maken. De LDonline.org-website (Engelse link) biedt veel opties:

• Geef het kind een papier met vaste regels, zodat het gemakkelijker een samenhangende schrijfwijze kan volgen.
• Laat hem verschillende soorten pennen en potloden uitproberen totdat ze er een vinden waar ze zich prettig bij voelen.
• Begin het schrijfproces met het kind door ideeën in de vorm van tekeningen en opnames vast te leggen.
• Leer het kind verschillende schrijftechnieken en houdingen. Het kind zal zich aan de techniek aan kunnen passen die voor hem of haar het gemakkelijkst is.
• Verminder de taak van het kopiëren van zinnen, want het is beter om autonomie en oefening aan te moedigen.

Dysgrafie is chronisch, maar het is behandelbaar

Het is een uitdaging om de bijzonderheden van dysgrafie in een paar regels samen te vatten, aangezien het een zeer complexe en gevarieerde klinische entiteit is. Als je dysgrafie hebt of je kind vertoont er tekenen van, dan raden we je aan om de pagina’s die we in dit artikel hebben genoemd te bekijken, vooral wat betreft de thuisbenadering.

Alleen omdat dysgrafie levenslang is, wil dat nog niet zeggen dat het niet kan worden behandeld. Therapie en praktijk zullen daarom de beste bondgenoten voor een kind met dysgrafie zijn. Met geduld en toewijding kan iemand met deze aandoening schriftelijk een zekere mate van autonomie bereiken.