Behandeling en symptomen van aboulie

Aboulie wordt gekenmerkt door gevoelens van apathie en gebrek aan motivatie, en spraak die dit aantoont. De patiënt heeft geen zin om iets te doen en dit kan een teken van het begin van een depressie zijn.

Vandaag gaan we het over de behandeling en symptomen van aboulie hebben. “Ik heb niet de energie niet om iets te doen,” “Ik ben niet geïnteresseerd,” “Ik probeer het, maar ik kan het niet.” Dit zijn de meest voorkomende zinnen die patiënten tijdens therapiesessies gebruiken. Waar ze het bij deze symptomen over hebben, staat vaak als aboulie bekend.

Aboulie is een vorm van extreme apathie en manifesteert zich in een gebrek aan interesse, wil en energie om welke activiteit dan ook uit te voeren. Het kan een relatief eenvoudige oorzaak hebben of het gevolg van iets complexers zijn.

Symptomen geassocieerd met aboulie

Er zijn een aantal symptomen die op de aanwezigheid van aboulie kunnen wijzen. Enkele van de symptomen (Engelse link) die op de hierop kunnen wijzen zijn onder andere:

• Gebrek aan motivatie en interesse in het uitvoeren van elk type activiteit, zowel plezierig als meer routinematig, zoals werk of academische activiteiten.
• Verlies van het vermogen om plezier te voelen.
• Erkennen dat er dingen zijn die gedaan moeten worden of op zijn minst moeten worden gestart, maar dit gebeurt niet. Aboulie leidt tot uitstelgedrag.
• Het verlies van interesse manifesteert zich ook op relatieniveau. Er zijn dus communicatieproblemen (geen interactie, monosyllabische antwoorden, geen initiatie of voortzetting van de dialoog). Ook de interesse in seks kan afnemen of verdwijnen.
• Persoonlijke hygiëne kan worden verwaarloosd of helemaal achterwege gelaten worden.
• Emotionele dofheid: onverschilligheid voor of moeite met reageren op de situaties die ze ervaren.
• Langzame bewegingen of motorische remming.

De ernst van het symptoom staat hierbij centraal. De aanwezigheid ervan hoeft op zich geen probleem te zijn, aangezien de meeste mensen soms moeite hebben met motivatie of een gebrek aan energie om activiteiten te starten.

Het wordt een probleem als het symptoom na verloop van tijd aanhoudt. Er moet daarnaast worden opgemerkt dat aboulie vaak bij stemmingsstoornissen voorkomt, zoals een dysthyme stoornis of een depressie.

Wat veroorzaakt aboulie?

Zoals met bijna alle issues of problemen in de psychologie, is er geen enkelvoudige oorsprong. Integendeel, het hangt allemaal af van over welke stoornis we het hebben. In bepaalde gevallen kunnen neuro-endocriene veranderingen een oorzaak zijn, als gevolg van een verhoogde productie van cortisol.

Of op neurologisch niveau verwijzen een aantal onderzoeksresultaten naar structurele of functionele problemen in verschillende delen van de hersenen, zoals laesies in de basale ganglia.

Bij stemmingsstoornissen zoals depressie is het bekend dat veranderingen in de neurotransmitters serotonine, noradrenaline en dopamine de motivatie beïnvloeden (Spaanse link). Als zodanig is het voorschrijven van antidepressiva een behandelingsoptie.

Aboulie kan echter ook samen met psychologische of psychosociale factoren voorkomen, zoals bij langdurige en intense aanwezigheid van stressvolle situaties of traumatische ervaringen.

Hoe wordt aboulie gediagnosticeerd?

Gezien de complexiteit van het fenomeen en de vele mogelijke oorzaken, zou de diagnose van aboulie een grondig onderzoek moeten omvatten dat naar zowel neurobiologische als psychologische factoren kijkt.

Het is belangrijk om verschillende individuele aspecten in overweging te nemen, de levensgeschiedenis van de patiënt en eventuele bijwerkingen die van invloed kunnen zijn, te evalueren (Engelse link). Het is ook belangrijk om te overwegen of sociale factoren de aboulie hebben veroorzaakt of deze verlengen.

Bij een vermoeden van aboulie zijn gesprekken met de patiënt van het grootste belang, maar ook de getuigenis van familieleden kan helpen. Een beter therapeutisch plan kan worden ontworpen als er zoveel mogelijk informatie beschikbaar is.

Beschikbare behandelingen

De behandeling hangt sterk af van de diagnose. Zoals hierboven vermeld, kan aboulie een van de symptomen van verschillende aandoeningen zijn. In het algemeen kan een combinatie van psychotherapie en medicatie worden aanbevolen, indien dit nodig wordt geacht.

Wat betreft het type therapie is cognitieve therapie een van de meest gebruikte. Dit is op het aanpassen van de overtuigingen en gedachten gericht die de patiënt over zichzelf en de huidige situatie kan hebben.

Gedragsactivering een andere veelgebruikte behandeling (Spaanse link). Psycho-educatie is daarnaast ook erg belangrijk, zowel om het probleem beter te begrijpen als om de patiënt de hoofdrol in hun eigen verandering te laten spelen. Dit stelt hen in staat om zelfzorgmaatregelen te nemen en hun kwaliteit van leven beetje bij beetje te verbeteren.

Tips om te voorkomen dat aboulie je leven overneemt

Een van de grootste problemen met aboulie is de vicieuze cirkel die zich vaak ontwikkelt. Als iemand bijvoorbeeld de interesse in hun relaties verliest, dan raken ze ontmoedigd, wat de aboulie verder versterkt. Het nemen van kleine stapjes kan helpen om deze spiraal te doorbreken.

Hulp vragen is voor mensen met aboulie al een uitdaging. Over het algemeen werken apathie, een laag zelfbeeld en emotionele remmingen als obstakels voor verbetering van het probleem bij deze mensen.

1. Vier kleine prestaties

Voor mensen met aboulie is alles, hoe klein het ook lijkt, een moeilijke missie. Iedereen die wil helpen moet proberen om hen daarom geleidelijk bij kleine, realistisch haalbare activiteiten te betrekken.

Vraag ze bijvoorbeeld om overdag een wandeling van 30 minuten te maken. Als ze hierin slagen, erken en vier deze prestatie, wat hen zal motiveren en ondersteunen om in dezelfde richting door te gaan.

2. Introduceer nieuwe gewoonten

Het is ook erg belangrijk om je op goede gewoonten te concentreren, zoals een uitgebalanceerd dieet, lichaamsbeweging en slaaphygiëne. Psychotherapie werkt meestal aan het programmeren van dagelijkse activiteiten als een interventietechniek. Dit betekent dat de patiënt elke keer dat hij erin slaagt iets te voltooien, bevestiging krijgt.

3. Moedig hen aan en begeleid hen bij het uitvoeren van activiteiten

Mensen met aboulie willen aan geen enkele activiteit deelnemen, omdat ze geen motivatie hebben. De mensen om hen heen kunnen hen echter aanmoedigen om voorstellen te accepteren, zelfs als ze het gevoel hebben dat ze geen energie hebben. Op die manier is het gemakkelijker om de situatie aan te pakken en hen te helpen om hun interesse terug te krijgen.

Familie en geliefden kunnen helpen door emotionele steun te bieden, meer sociale interactie aan te moedigen, hen aan te moedigen om te praten en hun emoties en gevoelens te uiten. Als onderdeel van herstel omvatten plannen meestal niet alleen de inzet van therapeut en de patiënt, maar ook van het gezin.

Aboulie kan niet van de ene op de andere dag worden genezen

Aan aboulie werken vereist geduld. De stappen zijn misschien klein, maar het is een enorme prestatie om ze te nemen en in beweging te komen. Het stellen van realistische doelen is de sleutel tot elke behandeling om geen frustratie te veroorzaken.

Het is echter net zo belangrijk om een ondersteunende omgeving te hebben en mensen die de patiënt op weg helpen naar een beter gevoel, aangezien sociale isolatie de aandoening nog verder verergert.