Geldobsessie: wat is het en hoe ermee om te gaan?

Wat kun je doen als iemand een geldobsessie heeft? Ontdek het hier!

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Maria Fatima Seppi Vinuales.

Laatste update: 17 februari, 2023

In het Spaans bestaat de term “crematomanía,” die verwijst naar een geldobsessie. Hoewel het waar is dat geld noodzakelijk is voor veel aspecten van het leven, brengt deze aandoening – net als andere obsessies – gevolgen met zich mee op individueel en sociaal niveau.

De persoon die eraan lijdt doet meestal alles om zijn rijkdom te vergroten. Ze vinden het niet erg om hun familie, vrienden, waardigheid en andere waarden opzij te zetten als dat betekent dat ze meer geld verdienen. Laten we eens nader bekijken wat een geldobsessie inhoudt.

Wat is geldobsessie?

Zoals de naam al aangeeft, houdt geldobsessie in dat voor de persoon de wereld wordt gereduceerd tot een buitensporige en overmatige bezorgdheid over geldzaken.

Zo verliest hij of zij bij het analyseren van een situatie om een beslissing te nemen alle betrokken factoren uit het oog en richt zich alleen op geld. Hoe kun je deze obsessie dan herkennen? Hier zijn de belangrijkste symptomen.

De belangstelling van een persoon wordt gereduceerd tot geldzaken

Gesprekken worden monothematisch: hoeveel iemand verdient, hoe meer inkomen te genereren, enzovoort. Soms kunnen ze verslaafd raken aan werk (Spaanse link), omdat het hun voldoening geeft te weten dat ze daarmee hun kapitaal kunnen vergroten.

Ongemak bij het uitgeven van geld

Plannen die uitgaven met zich meebrengen veroorzaken vaak angst of ongemak. In feite kunnen ze uitnodigingen of bijeenkomsten vermijden om het gespaarde geld niet te hoeven gebruiken.

Slaapstoornissen

Het denken over geld wordt zo obsessief dat het al hun aandacht in beslag neemt. Het kan zelfs leiden tot slaapstoornissen. De persoon kan niet stoppen met denken over hoe meer geld te verdienen of hoe te voorkomen dat hij het geld dat hij al heeft uitgeeft.

Hun verlangen naar meer kent geen grenzen

Hoeveel geld ze ook hebben, het is nooit genoeg. Daardoor blijft de lijder vaak klem zitten tussen zijn gevoelens van ontevredenheid en frustratie.

Zelfverwaarlozing

Ze besteden zoveel zorg aan hun uitgaven dat ze zichzelf vaak verwaarlozen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet investeren in activiteiten die hen plezier geven, omdat ze die beginnen te zien als “uitgaven.” In feite kunnen ze hun persoonlijke uiterlijk verwaarlozen (ze dragen versleten kleren of kleren in precaire staat om uitgaven te vermijden), en ze kopen zelfs geen medicijnen, onder andere.

Een verlies van waarden

Geobsedeerd zijn door geld kan ertoe leiden dat mensen hun waarden verliezen, zich gewetenloos gedragen en zelfs betrokken raken bij illegale activiteiten.

Sociale moeilijkheden

Deze mensen kunnen zich wantrouwig voelen tegenover mensen, en geloven dat die een relatie willen aangaan voor geld of dat die hen kwaad willen doen. Ze kunnen ook afgunst ervaren als ze waarnemen dat iemand meer kapitaal heeft dan zij.

Dit is geen erkende stoornis

Het is belangrijk op te merken dat geldobsessie niet erkend wordt als een pathologie of stoornis in diagnostische handboeken. Dit betekent echter niet dat het geen probleem kan worden.

In die zin moet iemand, om te weten of de relatie met geld functioneel of disfunctioneel is, beoordelen wie wie “domineert.” Ze kunnen dit doen door zichzelf een eenvoudige vraag te stellen: Doe ik met mijn geld wat ik wil , of doet mijn geld met mij wat het wil ?

Hoe om te gaan met een geldobsessie?

Wanneer een geldobsessie andere gebieden van het leven begint te beïnvloeden, zoals familie, relaties, werk of vriendschappen, is het raadzaam om op te letten. Hier volgen enkele aanbevelingen om met dit probleem om te gaan.

Evalueer je overtuigingen rond de waardering van geld

Allereerst is het belangrijk om te weten welke overtuigingen een rol spelen bij deze overmatige waardering van geld. Iemand die bijvoorbeeld erg gehecht is aan geld kan in zijn of haar leven een situatie van economische ontbering hebben meegemaakt, zodat hij of zij nu probeert om niet terug te keren naar die omstandigheid.

In dit geval is het belangrijk om vast te stellen dat het eindresultaat uiteindelijk circulair is, omdat hij of zij terugkeert naar hetzelfde punt. Er zijn behoeften en tekorten, want hij of zij wil het geld niet uitgeven. Daarom zal er gewerkt moeten worden aan een meer flexibele manier van denken.

Stel de rol of functie van geld in je leven ter discussie

Waar is geld eigenlijk voor? Wat kan ik ermee verkrijgen? Met andere woorden, begin met jezelf af te vragen wat het doel is van rijkdom. Doe je dit om:

• erkenning te verkrijgen?
• aandacht te trekken?
• macht te hebben?
• een band met iemand op te bouwen?

Misschien zit je geest vast in het starre idee dat geld de enige manier is om zijn doelen te bereiken en dat er geen andere mogelijke alternatieven zijn. In verband hiermee zou iemand die probeert te behagen door geld, zich moeten richten op het werken aan andere sociale vaardigheden.

Ga in therapie

Therapie kan veel helpen. Via cognitieve therapie is het bijvoorbeeld mogelijk om irrationele overtuigingen te identificeren. Ook helpt het gedachten te vergemakkelijken die betrekking hebben op het waarderen van andere aspecten.

Dit is een obsessie die door de maatschappij wordt bevorderd

Als we het over obsessies hebben, is het nodig om dit probleem uit het individuele niveau te halen. Een obsessie met het lichaam, met gezonde voeding, met winkelen, het hebben van de nieuwste mobiele telefoon en, in het algemeen, met geld. Ze worden vaak bevorderd door onze kapitalistische, consumentistische maatschappij.

Zowel op het niveau van de massamedia als in individuele commentaren wordt het feit dat iemand veel geld heeft voortdurend versterkt. Zo zien we dat sommige mensen meer geïnteresseerd zijn in consumptievoorwerpen dan in ervaring. Het kan ook zijn in het werken of steeds meer hebben, in plaats van te genieten of te rusten.

Ongetwijfeld heeft dit gevolgen voor onze gezondheid in het algemeen, vooral voor onze geestelijke gezondheid. Bovendien valideren en “meten” deze mensen anderen op basis van hun koopkracht. Daardoor slagen ze er niet in om echt contact te maken met degenen die voor hen staan, naast het verslechteren van hun interpersoonlijke relaties.