Deze 6 acteurs gingen in therapie nadat ze controversiële personages speelden

Het spelen van bepaalde personages kan een zware tol eisen van de gezondheid en het welzijn van de acteur. Om deze reden moeten sommige acteurs therapie zoeken.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Maria Fatima Seppi Vinuales.

Laatste update: 03 januari, 2025

Hallucinaties, uitputting, stress, slapeloosheid… Meer dan eens, na lange dagen filmen en veel fysieke en mentale eisen, ervaren acteurs deze nawerkingen op hun gezondheid wanneer ze bepaalde personages spelen. Hoewel velen anders denken, is het geen gemakkelijke baan. Daarom besluiten veel acteurs therapie te zoeken voor hulp. Hieronder kun je iets meer te weten komen over het onderwerp.

6 acteurs die in therapie gingen na hun optredens

Het is duidelijk dat het doel van acteren is om een personage uit te beelden en hun eigenschappen aan te nemen om hun essentie over te brengen. Om dit te bereiken, bereiden acteurs zich voor en bestuderen ze de rol die ze moeten belichamen grondig. Dit – wat soms met succes lukt in de film of serie – heeft bepaalde gevolgen in het echte leven. Waarom?

In sommige gevallen is dat omdat er griezelige personages zijn met duistere en gewetenloze persoonlijkheden. In andere gevallen besluiten de acteurs hun levensgewoonten te veranderen (honger lijden, zich afzonderen, enz.) om te begrijpen hoe dat personage zich voelt en leeft.

Het is ook niet gemakkelijk, omdat iemand anders worden voor zo’n lange tijd ertoe kan leiden dat de acteur vergeet wie hij of zij is. Acteren kan opwindend zijn, maar achter de lichten en backstage heeft het ook zijn eigen moeilijkheden.

Hier zijn enkele acteurs die in therapie zijn gegaan nadat ze bepaalde personages hadden gespeeld.

1. Heath Ledger in The Dark Knight

In elk van zijn versies kan de interpretatie van de beroemde Joker controversieel zijn voor acteurs. Voor velen was Ledgers vertolking de beste aller tijden.

Zijn succes kwam niet zomaar: hij zonderde zich een tijd af en had moeite met slapen. In een interview vertelde de acteur dat hij zichzelf een maand lang opsloot in een hotel om verschillende stemmen voor de schurk te oefenen. Juist daarom besloot hij na zijn optreden in therapie te gaan.

2. Anne Hathaway in Les Miserables

Na het spelen van Fantine in de musical, zei Anne Hathaway dat ze eindigde met fysieke (gewichtsverlies) en mentale (stress en vermoeidheid) problemen. Hoewel haar rol haar erkenning opleverde bij de Oscaruitreiking, liet de actrice in verschillende interviews weten dat ze zich niet gelukkig kon voelen over de staat waarin ze verkeerde.

3. Adrien Brody in The Pianist

Zijn rol in deze film, als een Joodse pianist die zich verstopt om te overleven na de nazi-invasie, leverde hem de Oscar voor Beste Acteur op. De artiest bekende echter dat hij 27 jaar oud was en verschillende veranderingen onderging die hem plotseling in de volwassenheid katapulteerden.

Hij onderging wat ontberingen en lijden om zijn personage te begrijpen, die in een moeilijke tijd leefde. Brody ging op een extreem dieet om af te vallen en leefde ook in afzondering om zijn rol beter te karakteriseren. Dit resulteerde in een depressie waardoor hij in therapie ging.

4. Jane Fonda in Grace and Frankie

Dit is een ander geval dan de anderen, want hier gaat het bij Jane Fonda niet om de vertolking van een sinister personage, maar om een persoonlijke situatie. Voor de actrice betekende de terugkeer naar het witte doek na enkele jaren afwezigheid een uitdaging die angst veroorzaakte. Soms werken de interne druk, de eisen en de wens om goed te presteren als stressfactoren, die enig ongemak veroorzaken.

5. Bob Hoskins in Who Framed Roger Rabbit?

De Britse acteur speelde detective Eddie Valiant, maar moest een tijdje wegblijven van acteren en in therapie gaan omdat hij hallucinaties begon te krijgen. Tijdens het filmen moest hij omgaan met tekenfilms, waardoor hij lange tijd het gevoel had dat hij deze personages overal zag. Hij zei zelfs dat ze aan hem verschenen als hij met andere mensen praatte.

6. Bill Skarsgard in It

Wie heeft er geen angst gevoeld nadat hij de enge Pennywise uit het riool had zien komen? Nou, zelfs de acteur die hem speelde heeft last gehad van nachtmerries!

In het geval van Skarsgard zei hij dat hij na het filmen last had van echte nachtmerries. Aan de andere kant zei hij ook dat hij zich tijdens het filmen erg eenzaam voelde, omdat tijdens de pauzes niemand naar hem toe kwam om met hem te praten omdat hij er zo eng uitzag.

Hoewel hij niet diep inging op de vraag of hij wel of niet in therapie ging na zijn optreden, zei hij wel dat hij tijdens de voorbereiding van zijn rol veel bestudeerde en informeerde over de psychologie van het personage, om te proberen zijn duistere gedachten te begrijpen. Hierdoor had hij soms het gevoel dat de clown in zichzelf leefde.

Geen enkele baan in de schijnwerpers is perfect

Na het kennen van enkele gevallen van acteurs die in therapie gingen nadat ze bepaalde rollen hadden uitgebeeld, kan worden opgemerkt dat elke baan, onder omstandigheden van stress en druk, ernstige gevolgen heeft voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van mensen.

Het werk en de professionele omgeving van acteurs helpen de identiteit te vormen van degenen die er werken, omdat ze door te “doen” ook “zijn” – dat wil zeggen, ze stellen hun eigen stijl samen en stoppen er veel van zichzelf in. Soms loopt het werkleven van een acteur uit op een vervaging van zijn intieme leven en wordt zelfs dit leven aangetast.

Over het algemeen denken veel mensen bij acteren aan luxe, comfort, limousines, privéfeestjes en alle glitter die ze zien in roddelbladen en kranten. Maar misschien is dat slechts het zichtbare deel van de ijsberg. Maar er zijn onder andere ook lange dagen filmen en stunts.

Burnout (Spaanse link) is een van de gevolgen van stress en vermoeidheid. De gevolgen zijn niet alleen lichamelijk (hoofdpijn, oorsuizen, extreme vermoeidheid, etc.), maar ook psychisch (verlies van plezier, slaapproblemen, angst, paniekaanvallen, humeurigheid en prikkelbaarheid, niet lekker in je vel zitten, etc.).

In die zin is het belangrijk om een balans te vinden en te zorgen voor de beste omstandigheden om aan onze verplichtingen te voldoen: rust, het inlassen van micromomenten van ontspanning tijdens de werkdag, goede voeding of lichaamsbeweging.

Wat tot slot uit deze situatie gered kan worden, is de zichtbaarheid van geestelijke gezondheid door publieke figuren. Op deze manier is het gemakkelijker om te beseffen dat elke persoon, zelfs degenen van wie wordt gedacht dat ze hun leven hebben opgelost, hulp nodig kunnen hebben en dat het cruciaal is om er op tijd om te vragen.