Hoe kun je bedorven vis herkennen?

Het consumeren van bedorven vis kan een ernstige voedselvergiftiging veroorzaken, dus moeten uiterste voorzorgsmaatregelen genomen worden om de versheid van de vis die je op het punt staat te consumeren te achterhalen.

Er zijn veel methoden om vis te bewaren en te vervoeren, die proberen te garanderen dat hij langer vers blijft. Maar soms komt de vis om de een of andere reden niet in goede staat in je keuken terecht. Daarom is het belangrijk te weten hoe je bedorven vis of vis die niet vers meer is kunt herkennen.

Maar tegenwoordig is het onderscheiden of een stuk vers is of niet wat ingewikkelder door de hedendaagse verkoopstijl: verpakking.

De laatste decennia is gemak een belangrijk punt geworden bij de verkoop van producten. Daarom aarzelen veel mensen niet om vis te kopen die van ingewanden ontdaan, gefileerd en ontdaan van kop. Daardoor is het gemakkelijker onbewust een stuk vis te consumeren dat niet vers is, omdat het meestal verpakt of diepgevroren wordt gekocht.

Vis is een uitstekende bron van eiwitten in ons dieet, of het nu vers of diepvries is. In feite is het heel gunstig voor onze gezondheid, want vis is een van de belangrijkste voedingsmiddelen, dankzij zijn hoge voedingswaarde en gemakkelijke vertering.

Hoe je bedorven vis kunt herkennen

De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO – Spaanse link)) beschouwt zintuiglijke methoden als een van de meest effectieve manieren om bedorven vis te herkennen. Zoals de Voedsel- en Landbouworganisatie uitlegt, gaat het om het meten, analyseren en interpreteren van de eigenschap van voedsel met behulp van je zintuigen voor zicht, reuk, smaak, tast en gehoor.

We moeten dus onze zintuigen gebruiken om bepaalde kenmerken van de vis te bepalen waardoor we kunnen weten of hij zijn kwaliteit voor consumptie verloren heeft.

• Geur. Bedorven vis heeft een vieze, ranzige, en soms zelfs ammoniakachtige geur.
• Aanraking. Bedorven vis heeft een erg zachte huid. Intussen laten de schubben en het vlees gemakkelijk los.
• De ogen. Een vis die niet goed meer is is heeft ingevallen ogen, melkachtig hoornvlies, en grijze pupillen, alsof hij staar heeft.
• De kieuwen. Deze bevinden zich achter de kop. Een bedorven vis heeft kieuwen die gelig of grijs zijn.
• De buik. Dit gebied is het eerste dat door veroudering aangetast wordt. Als de vis niet meer goed is, is de buik gezwollen of slap en ingevallen.

Hoe vis eruit ziet als hij vers is?

Natuurlijk kunnen we ook onze zintuigen gebruiken om de versheid van dit voedsel te bepalen. In dit geval moeten de kenmerken de volgende zijn:

• Geur. Verse vis ruikt naar zeewier en de zee en behoudt al zijn voedingsstoffen.
• Aanraking. Verse vis heeft een heldere kleur en de schubben zijn hard en glanzend.
• De ogen. Als de vis vers is, heeft hij uitpuilende ogen die zwart zijn met een glanzende pupil.
• De kieuwen. Afhankelijk van de soort heeft een vis die vers is roze of rode kieuwen die schoon, glanzend en zonder slijm zijn.
• De buik. Het vlees is taai en niet glibberig.

Tips om onaangename verrassingen bij bedorven vis te voorkomen

Om geen voedsel te verspillen, is het raadzaam de vis te bereiden binnen een paar dagen nadat je hem in de supermarkt of in een viswinkel gekocht hebt. Als dat niet mogelijk is, kan ze ingevroren worden, waardoor de integriteit van het product gegarandeerd blijft.

In feite wijst de FAO er ook op  dat invriezen de houdbaarheid van alle vissoorten verlengt (Spaanse link). Zo kunnen hun eigenschappen behouden blijven en kan het gevaar van voedselvergiftiging vermeden worden. Wel moet rekening gehouden worden met het volgende:

• Het eten van in de diepvries bewaarde vis na een paar weken zonder thuis te zijn geweest, kan enkele risico’s met zich meebrengen.
• Dit komt omdat we niet weten of er tijdens die tijd van afwezigheid van huis stroomstoringen waren met verschillende dienstonderbrekingen.

Er moet echter ook op gewezen worden dat goed ingevroren producten meestal niet langer dan twee dagen houdbaar zijn als ze eenmaal ontdooid zijn.

Anderzijds is opnieuw invriezen nooit aan te bevelen. Als we door stroomuitval in de koelkast of door defecten ontdooide vis ontdekken, kunnen we het product het beste weggooien.

Koelen en invriezen verhinderen alleen de verspreiding van meer bacteriën, maar ze doden ze niet. Dit bevordert de versnelling van het ontbindingsproces. Samenvattend, als er veranderingen in de conserveringstechnieken zijn aangebracht, moet het product weggegooid worden.

De vochtigheidsgraad kan helpen om bedorven vis te ontdekken die ooit bevroren was

Voordat je een vis kookt, moet je de container of de verpakking bekijken waarin het product zit. Kijk of er veel bevroren vloeistof in zit of dat het droog is. Als er vloeistof in het zakje of bakje zit, is dat een teken dat er een temperatuursverandering geweest kan zijn waardoor de vis ontdooid is.

Als het invriesproces optimaal is, is het toch belangrijk om te zorgen dat de vis vers is, ook al is de verpakking droog. Dit kun je doen door de vis te ontdooien, zorgvuldig te onderzoeken en eraan te ruiken. Als het product er normaal en vers uitziet en ruikt, kan het gegeten worden. Anders kun je het beter niet consumeren.

Vis die niet dezelfde dag na aankoop geconsumeerd gaat worden, moet even in gezouten water gelegd worden voor je hem bewaart. Droog het dan goed af en leg ze in de koelkast. Dit helpt om de versheid te bewaren.

Ten slotte kunnen we ook nagaan of de vis vers is of in slechte staat (Spaanse link) op het moment dat we hem eten. In dit geval is het belangrijk de smaak zorgvuldig te beoordelen: verse vis smaakt niet bitter, zuur of ranzig. Onze smaakpapillen kunnen helpen bedorven vis te herkennen. Als alles in orde is, kan het zonder problemen gegeten worden.