Dysthymie: chronische droevigheid
Wat als negatieve ervaringen leiden tot de ontwikkeling van chronische droevigheid? Wat gebeurt er als dit interne ongemak, deze droevigheid en wanhoop, niet opgelost worden en elke dag op ons hart blijven drukken?
We hebben het in zulke gevallen over een stoornis die dysthymie genoemd wordt.
Deze stoornis is net iets anders dan de klassieke vorm van depressie en het is het waard om er wat meer over te leren.
Blijf dus zeker verder lezen om een beter begrip te krijgen van deze stoornis.
Wat is dysthymie of chronische droevigheid?
Dysthymie is een vorm van depressie, maar met belangrijke expressieve en emotionele nuances.
In de vijfde editie van het Amerikaanse handboek voor de psychiatrische diagnostiek ‘Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V)’ benoemd wordt met een andere naam. aanhoudende depressieve stoornis.
We leggen uit wat de meest kenmerkende karakteristieken zijn:
- De patiënt verkeert in een staat van chronische droevigheid en ontmoediging. Er is geen sprake van betere of slechtere periodes en deze negatieve stemming houdt doorgaans meer dan twee jaar aan.
- Het is goed om te weten dat deze stoornis niet afhangt van bepaalde ‘externe factoren’. Dat wil zeggen: het is bij deze vorm van depressie geen vereiste dat de patiënt te maken heeft gekregen met een bepaald verlies of een teleurstelling. Deze stoornis is biologisch bepaald en vrijwel altijd erfelijk. Doorgaans hebben vrouwen er last van.
- De stoornis wordt meestal kenbaar rond het 21ste levensjaar.
- In sommige gevallen kan de stoornis zeer ernstig worden en is de patiënt bijvoorbeeld niet eens meer in staat zichzelf te verzorgen en moet hij/zij dagelijks worden geholpen om te eten en zichzelf aan te kleden.
- Hoewel deze stoornis een erfelijk aspect heeft, kan stress ervoor zorgen dat het gevoel van neerslachtigheid erger wordt. Het is soms zelfs zo erg, dat stress ertoe kan leiden dat de stoornis de ernstige vorm aanneemt zoals we hierboven noemen.
- Naast het gevoel van chronische droevigheid kan de patiënt ook last hebben van een slecht humeur, vermoeidheid, slapeloosheid, eetstoornissen en concentratieproblemen
- Wanneer dysthymie niet vroegtijdig behandeld wordt, kan het leiden tot een zeer ernstige depressie. Deze mentale stoornis is ernstiger dan dysthymie en gaat vaak gepaard met woede, razernij en zelfs zelfmoordpogingen. Dit is zeer gevaarlijk en een goede indicatie van hoe belangrijk het is om dit soort problemen zo vroeg mogelijk aan te pakken.
Hoe kan dyshtymie behandeld worden?
Allereerst is het belangrijk te onthouden dat dysthymie een stoornis is die je je hele leven lang onder controle moet zien te houden.
Is het mogelijk om elke dag te genieten van een goede levenskwaliteit? Natuurlijk. Dit is mogelijk als de patiënt zich aan de volgende richtlijnen houdt:
- Antidepressiva slikken.
- Cognitieve gedragstherapie volgen, vooral het bijwonen van groepstherapieën.
- Regelmatige medische controle ondergaan gedurende het hele leven.
- Een goede sociale en persoonlijk steunkring opzoeken.
Het is vooral belangrijk om niet te vergeten dat dysthymie grotendeels erfelijk bepaald is en daardoor dus genetisch is. Er is vrijwel altijd sprake van een kleine afwijking in de neurotransmitters van serotonine.
Dit houdt in dat medicijnen effectief zullen zijn en dat psychologische therapie ongetwijfeld zal helpen. Deze vormen van behandeling zul je echter je hele leven lang moeten aanhouden.
Je kunt van het dagelijkse leven genieten, gewoon naar je werk gaan en je dromen en doelen bereiken.
Daarnaast moeten mensen die gediagnosticeerd zijn met dysthymie zich bewust zijn van hun probleem en over een grote innerlijke kracht bezitten om te begrijpen wat er gebeurd is.
Dit is een ziekte die moet worden gecontroleerd en behandeld en waarbij het vooral nodig is dat alle mogelijke oorzaken van stress of angst verlicht worden. Stress en angst kunnen namelijk triggers zijn voor ernstigere vormen van dysthymie.
Conclusie
Onthoud daarnaast ook dat als iemand in je familie last heeft van deze stoornis, er een grotere kans bestaat dat je er zelf ook last van zult krijgen.
Onderneem in dat geval dan actie, raadpleeg je dokter en volg zijn/haar advies op.
Tot slot is het ook belangrijk dat je een duidelijk onderscheid kunt maken tussen dysthymie en normale depressie.
