Tanorexia: wanneer bruin worden een obsessie wordt
Tanorexia is een dwangmatig verlangen om bruin te worden of te blijven. Mensen dachten lange tijd dat het gewoon excentriek gedrag was. In feite was het niet geclassificeerd als een verslaving of aandoening. Een studie uit 2005 (Engelse link) door een groep dermatologen veranderde deze mening echter.
Tegenwoordig benaderen specialisten tanorexia als een verslaving, omdat het voldoet aan alle criteria. De studie uit 2005 suggereert dat mensen met dit gedrag meestal ook andere verslavingsgedragspatronen vertonen zoals alcoholisme.
Latere studies gingen verder met dezelfde ideeën en specificeerden de mogelijke oorzaken van tanorexia, die we je in dit artikel zullen vertellen. Dit dwangmatige verlangen om te bruinen is dus niet zoals eerder werd aangenomen, een modetrend of esthetische obsessie. Het probleem gaat veel dieper dan dat.
Wat is tanorexia?
Tanorexia wordt gedefinieerd als een verslaving aan bruinen. Degenen die eraan lijden, ervaren een obsessieve behoefte aan een donkerdere huidskleur. Om dit te bereiken, zonnen ze urenlang buiten of brengen ze veel tijd door onder de zonnebank. Ze zijn echter nooit tevreden met hun huidskleur.
Deskundigen zijn het er niet helemaal over eens of het een onafhankelijke psychiatrische stoornis is, of dat het een vorm van een stoornis van de lichaamsbeleving (BDD) is.
Sommige mensen wijzen er ook op dat het als een syndroom moet worden beschouwd, omdat er onderdelen van dit probleem zijn waarvoor onvoldoende wetenschappelijk bewijs is.
Mensen die aan dit probleem lijden houden geen rekening met de gevolgen van de blootstelling van hun huid aan de zon of aan UV-stralen. Ze hebben een obsessieve behoefte om hun huid donkerder te maken en de mogelijke gezondheidsrisico’s kunnen hen niet overtuigen om ermee te stoppen.
Wellicht ben je ook geïnteresseerd in dit artikel:
De schadelijke effecten van de zon op je huid
Symptomen en oorzaken
Volgens studies van Feldman et al. uit 2004 (Engelse link) verhoogt herhaaldelijk zonnen of blootstelling aan UV-stralen het gevoel van ontspanning. Dit komt doordat blootstelling aan UV-straling de afgifte van endorfine en opioïden in het lichaam veroorzaakt.
Endorfines zijn chemische stoffen in de hersenen die pijn verlichten en je een goed gevoel geven. Het lichaam maakt ze op natuurlijke wijze aan, vanuit de hypothalamus en de hypofyse. Dit gebeurt echter alleen onder invloed van emotionele of fysieke stress. Dit omvat bijvoorbeeld situaties van intense inspanning, maar ook bij pijn, opwinding en een orgasme.
Dit gelukkige gevoel leidt tot verslaving. Een persoon met tanorexia ervaart het ontwenningssymptomen als ze niet in de zon kunnen liggen. Het verschil tussen mensen die van bruinen houden en tanorexia is dat de laatstgenoemde de volgende symptomen ervaart:
- Dwangmatig verlangen om te bruinen. Ze voelen zich ook altijd gefrustreerd dat hun huid niet donker genoeg kan worden.
- De overtuiging dat hun huidskleur lichter is dan het in werkelijkheid is.
- Angst door het gevoel dat ze de bruine kleur verliezen die ze al hebben.
- Vroegtijdige huidveroudering.
- Brandwonden door de straling die ze proberen te bedekken met make-up.
- Angstig gedrag.
De effecten van tanorexia
Een normale blootstelling aan de zon heeft positieve effecten op depressies. Bovendien helpt het bij het metaboliseren van vitamine D. Te veel blootstelling aan zonlicht kan echter verschillende gezondheidsproblemen veroorzaken.
Allereerst is er een effect op de huid omdat het huidveroudering versnelt en het droogheid veroorzaakt. Ook kunnen brandwonden en het ontstaan van verschillende vormen van kanker voorkomen.
Overmatige blootstelling aan de zon veroorzaakt bovendien mogelijk oogletsel, immunologische aandoeningen, DNA-schade, de vorming van vrije radicalen en meer.
Vanuit psychologisch oogpunt zorgt verslaving voor een groter gevoel van onzekerheid en een gebrek aan autonomie. Het maakt de angst erger, vermindert de tolerantie voor frustratie en schaadt vaak relaties.
Meer informatie over huidkanker lees je hier:
De ABCDE-test voor huidkanker, wat houdt dit in?
Wat te doen bij tanorexia?
Meestal denken mensen met tanorexia dat ze geen probleem hebben. Ze kunnen hun arts vaak vragen naar zonnebrand of andere gezondheidsproblemen. Ze zullen echter weigeren te geloven dat hun gedrag het probleem heeft veroorzaakt.
In feite lijkt dit probleem sterk op anorexia. Iemand met anorexia kijkt in de spiegel en denkt dat hij dik is, ook al bestaat het lichaam nog slechts uit huid en botten. Met tanorexia denkt iemand dat de huid er licht uitziet, ook al is hij gebruind of zelfs verbrand.
Mensen met deze aandoening moeten met een professional in de geestelijke gezondheidszorg praten om te werken aan de triggers voor dit gedrag. Meestal is er sprake van zelfacceptatieproblemen, maar je kunt deze aandoening behandelen met ondersteuning van professionals.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Azúa Blanco, M., & Muro Baquero, C. (2014). Tanorexia:¿ a quién afecta?¿ Problemas?. Gerokomos, 25(1), 28-31.
- Heckman, Carolyn J., et al. “Psychiatric Symptoms of Young Adult Female Indoor Tanners.” Abstract published in Annals of Behavioral Medicine 43 (2012): S160.
- Behar, Rosa, et al. “Trastorno dismórfico corporal: aspectos clínicos, dimensiones nosológicas y controversias con la anorexia nerviosa.” Revista médica de Chile 144.5 (2016): 626-633.
- Feldman, Steven R., et al. “Ultraviolet exposure is a reinforcing stimulus in frequent indoor tanners.” Journal of the American academy of dermatology 51.1 (2004): 45-51.
