Staphylococcal scalded skin syndroom
Staphylococcal scalded skin syndroom (SSSS) is een huidaandoening die optreedt als reactie op een stafylokokken huidinfectie. Het belangrijkste kenmerk is de vorming van blaren en het daaropvolgende loslaten van de huid.
Dit probleem treft vooral zuigelingen of kinderen jonger dan 6 jaar. Het komt zeer zelden voor dat het staphylococcal scalded skin syndroom bij volwassenen optreedt, tenzij er sprake is van een gebrek van het immuunsysteem of nierfalen.
Wat veroorzaakt het scalded skin syndroom?
Het scalded skin syndroom is het gevolg van een huidinfectie veroorzaakt door bacteriën van de stafylokokkenfamilie. In de meeste gevallen is Staphylococcus aureus de besmettelijke agens.
Deze micro-organismen scheiden een giftige stof af die de huid aantast, waardoor de bovenste laag van de opperhuid loskomt van de rest van de huid. Als gevolg hiervan barsten de blaren en ziet de huid er verbrand uit.
Meestal heeft het individu een aanvankelijke infectieuze focus die onopgemerkt blijft. Zodra het begint, ontwikkelt het syndroom zich snel. Soms gebeurt dit echter enkele dagen na de eerste infectie die er de aanleiding van is geweest.
Dit syndroom is besmettelijk. Stafylokokkeninfecties zijn sinds de jaren zeventig wereldwijd toegenomen. Volgens schattingen is staphylococcus aureus aanwezig bij 30-50% van de volwassenen.
Wat zijn de kenmerkende symptomen?
Hoewel het scalded skin syndroom verschillende karakteristieke symptomen heeft, is het gebruikelijk dat elk kind ze anders ervaart. Meestal is de eerste manifestatie koorts, die gepaard gaat met rood worden van de huid.
Het begint meestal met een geïsoleerde zweer waar een korstje opkomt. Bij pasgeborenen verschijnt de zweer meestal in het luiergebied of in de buurt van de navelstomp. Tegelijkertijd is het bij oudere kinderen bijna altijd in het gezicht. Bij volwassenen kan het echter op elk deel van het lichaam beginnen.
Lees ook eens:
Verschillende soorten huiduitslag en de oorzaken
De zweer evolueert en wordt binnen 24 uur scharlakenrood van kleur. Kort daarna beginnen zich met vloeistof gevulde blaren te vormen. Deze gaan heel gemakkelijk open en geven de huid vervolgens een vochtig en verbrand uiterlijk, alsof er sprake is van een brandwond. Andere veelvoorkomende symptomen zijn bijvoorbeeld:
- Pijn bij aanraking in het getroffen gebied.
- Rillingen.
- Gevoel van zwakte.
- Verlies van vloeistoffen.
- Het teken van Nikolsky. De oppervlakkige lagen van de huid komen los van de diepere lagen, gewoon door ze met lichte druk te wrijven. Binnen twee of drie dagen is het hele huidoppervlak aangetast.
Welke behandeling is er voor dit syndroom?
De diagnose scalded skin syndroom wordt gesteld op basis van het klinische beeld en de detectie van het toxine. Soms is ook een huidbiopsie nodig om de ziekte te bevestigen, die met zijn vroege manifestaties sterk lijkt op roodvonk, erythema multiforme, de ziekte van Kawasaki en andere.
Zodra de arts de diagnose heeft bevestigd, moet de behandeling meestal in het ziekenhuis plaatsvinden. De behandeling van deze ziekte is vergelijkbaar met die van brandwonden en gebeurt meestal op de brandwondenafdeling. Meestal nemen professionals de volgende maatregelen:
- Toediening van stafylokokken-antibiotica. Via orale of intraveneuze toediening, afhankelijk van de toestand van elke patiënt. De functie ervan is om elk type infectie te voorkomen.
- Toediening van intraveneuze vloeistoffen. De patiënt verliest veel lichaamsvloeistoffen via de open huid. Dit vereist daarom maatregelen om mogelijke uitdroging te voorkomen.
- Maatregelen ter bescherming van de huid. Deze omvatten het gebruik van crèmes en zalven om de huidbarrièrefunctie te versterken. Vochtinbrengende crèmes zijn ook nodig.
- Verlichtende maatregelen. Deze hebben te maken met het aanbrengen van koude kompressen op de huid met als doel pijn te verlichten.
De behandeling kan variëren, afhankelijk van de leeftijd van de patiënt, de algemene gezondheidstoestand, de ernst van de aandoening, tolerantie voor medicijnen, verwachtingen of voorkeuren. Meestal begint de huid 10 dagen na aanvang van de behandeling te genezen.
Ook interessant om te lezen:
5 voorwerpen in je huis die bacteriën verzamelen
Hoe ga je om met het scalded skin syndroom?
Als het kind of de volwassene tijdig wordt behandeld, treden er in het algemeen geen complicaties op. Het belangrijkste risico is echter dat er een diepere huidinfectie kan ontstaan: cellulitis. Er is ook bezorgdheid dat de infectieuze toestand kan verergeren en de bloedbaan kan bereiken, waardoor bloedvergiftiging kan ontstaan.
Tegelijkertijd lopen patiënten het risico op uitdroging of een verstoorde elektrolytenbalans. Koorts vereist ook voldoende aandacht, vooral bij zuigelingen. Als het kind of de volwassene echter een vroege diagnose of behandeling krijgt, is het resultaat meestal gunstig. Het scalded skin syndroom kan echter tot de dood leiden als de patiënt niet de juiste behandeling krijgt.
Kortom, in geval van koortsverwekkende blaren en/of de andere symptomen die we hierboven noemden, moet je onmiddellijk een arts raadplegen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Perena, M. J., Perena, M. F., Rodrigo-Royo, M., & Romera, E. (2000). Neuroanatomía del dolor. Rev Soc Esp Dolor, 7(supl II), 5-10.
- Novales, J. (2003). Biopsia de piel. Rev Fac Med UNAM, 46(4), 167-168.
- Ortega Morales, O. M., Guevara, C. E., & Fabiani, R. (2010). Síndrome de la piel escaldada por Staphylococcus aureus. Revista Científica Ciencia Médica, 13(1), 47-47.
