De blessure aan de bovenbeenspier van Eden Hazard
Eden Hazard, een bekende Belgische voetballer, is weer in het nieuws vanwege een blessure in de bovenbeenspier. Deze krachtige grote spier heeft hem weer uit de competitie gehaald. Hij kwam onlangs nog in het nieuws vanwege zijn repetitieve problemen bij training en wedstrijden.
De nieuwe blessure lijkt geen verband met de vorige te houden. De medische geschiedenis van de sporter vertelt echter een ander verhaal. Hij heeft eerder negen blessures opgelopen waardoor hij sinds hij een onderdeel van de Spaanse club Real Madrid werd niet veel heeft kunnen spelen, dus dit is de tiende.
Laten we eens naar de laatste eerdere spier- en gewrichtsaandoeningen kijken. Wat bedoelen ze met Hazard heeft zijn bovenbeenspier geblesseerd? Wat zijn de anatomische gevolgen van deze spier?
Hazards blessure in de bovenbeenspier gebeurde als gevolg van andere problemen
De laatste blessure van Eden Hazard was een spierscheuring van de linker anterior rectus. Dit is een van de onderdelen waaruit de quadriceps bestaat, aan de voorkant van de dij. Er zitten krachtige en georganiseerde vezels in de ruimte tussen de heup en de knieën waarmee iemand kan sporten.
De scheur van de linker anterior rectus is niet bij alle mensen hetzelfde (Spaanse Link). Er is een groter risico voor atleten vanwege de overmatige inspanning die met training en inspannende seizoenen van wedstrijden en competitie gepaard gaat. Er zijn vier graden van ernst van spierscheuren in klinische termen:
- Eerste graad. Niet meer dan 5% van de betreffende spier is hier aangetast en soms is het zelfs onmogelijk om het beschadigde gebied met een echografie te lokaliseren.
- Tweede graad. De vezels scheuren tot 4 centimeter.
- Derde graad. De scheur is groter dan vier centimeter en er is schade in het peesblad, de vezelige laag die het spierweefsel omringt. Er is meestal een hematoom, een verzameling bloed die ruimte inneemt en druk en pijn veroorzaakt.
- Vierde graad. Dit is de meest ernstige vorm van allemaal. Dit komt omdat de scheur volledig is over de gehele breedte van de aangedane spier en het hematoom meestal van aanzienlijke omvang is. Het is invaliderend en vereist een operatie.
We weten niet hoe groot de scheur in de quadriceps van Eden Hazard is. Hij is echter opnieuw geblesseerd geraakt ondanks het volgen van de aangegeven rust- en revalidatietechnieken (Spaanse link). Deze keer is het de bovenbeenspier, die we gaan beschrijven.
Lees ook:
Alles over de verstuiking van de knie
Wat is de bovenbeenspier?
De bovenbeenspier is eigenlijk een onderdeel van een grotere samengestelde spier die we de iliopsoas noemen. Deze massa vezels strekt zich uit tussen het middenrif en de wervelkolom erboven tot het bekken en het dijbeen eronder en is verantwoordelijk voor het buigen van de heup.
We kunnen dus zeggen dat het het beste is om elke sectie afzonderlijk te beschrijven, waarbij we altijd onthouden dat Hazard zijn bovenbeenspier aan de rechterkant heeft geblesseerd:
- Het iliacale gedeelte hecht aan de iliacale top van de heup, raakt het heiligbeen, vult een deel van de interne iliacale fossa en vormt het iliolumbale ligament. Het verlaat dan het bekken via de crurale boog, onder het inguinale ligament en bereikt het dijbeen.
- De bovenbeenspier vindt bovendien zijn oorsprong in de laatste thoracale wervel en de lendenwervels, bevestigd aan de wervelkolom en daalt vervolgens af naar de iliacale fossa, waar het met het gedeelte samenkomt dat we hierboven hebben beschreven.
Het is logisch om bij het analyseren van de grootte rekening met de interacties te houden die de iliopsoas met verschillende andere structuren van het organisme heeft. Het heeft een verbinding met de buikorganen en met een reeks zenuwen en plexi die sensorische informatie doorgeven.
Deze link met het centrale zenuwstelsel leidde tot technieken van benadering en meditatie in de traditionele geneeskunde. Deze hebben tot doel een veronderstelde kanalisering van energie tussen de buikorganen, het nierstelsel en de vitale balans te stimuleren.
Functie van de bovenbeenspier
Natuurlijk zijn dit anekdotische functies (Spaanse link ) die op de superioriteit van de spier voor houding gebaseerd zijn. Strikt genomen is de functie van de bovenbeenspier om onder andere:
- Te activeren wanneer we lopen. Hij helpt ons om op twee benen te lopen, in tegenstelling tot andere dieren.
- Ondersteunen van de normale krommingen van de wervelkolom, vooral degene die naar voren gaat in het lumbale gebied.
- Stabiliseren van het heiligbeen zodat het zijn centrale as niet verliest.
Zouden de laatste blessures van Hazard verband met elkaar kunnen houden?
We zouden de blessure aan de bovenbeenspier van Hazard ook aan overbelasting kunnen toeschrijven. De mogelijkheid van spiervermoeidheid of herhaalde micro-blessures werd bij zijn vorige blessure overwogen, dus het zou niet verwonderlijk zijn dat deze nieuwe blessure dezelfde oorzaken heeft.
In ieder geval deden de blessures zich aan de contralaterale zijden voor. De scheur in de quadriceps gebeurde aan de linkerkant en de blessure in de bovenbeenspier aan de rechterkant. Het neemt dus geen mogelijke link weg. Dit komt omdat het lichaam de neiging heeft om met meer inspanning aan de gezonde kant te compenseren als er een probleem is aan de andere kant.
Een hypothese is dat een verwonding van de linker onderste ledemaat een overbelasting aan de rechterkant zou kunnen veroorzaken om tijdens training en fysieke revalidatie te compenseren. De extra samentrekkingen en overmatige inspanningen zouden zeker een verhoogde gevoeligheid veroorzaken.
Natuurlijk zitten we hier in het rijk van aannames. Het enige duidelijke is dat Eden Hazards blessure aan de bovenbeenspier betekent dat hij niet kan spelen. Nogmaals, rust is de gebruikelijke behandeling, samen met ontstekingsremmende medicijnen en een revalidatieproces met kinesiologie en fysiotherapie. Inmiddels heeft hij alweer minuten gemaakt op het Europees Kampioenschap.
Is deze blessure te voorkomen?
Door een goede training en correcte uitvoering van bewegingen kan men een overbelasting van de bovenbeenspier , zoals die eventueel door de voetballer wordt ervaren, voorkomen. Dit kan ook door het aantal oefeningen te reguleren en de spiervezels een pauze te geven.
Soms zijn er beginnende tekenen die waarschuwen voor wat komen gaat. Er kan een vage pijn in de dij of de lumbale regio zijn (Spaanse link), evenals extreme vermoeidheid in de onderste ledematen bij atleten die niet snel moe worden (Spaanse link). In die gevallen raden professionals het volgende aan wanneer er een specifieke waarschuwing is:
- Verminder de intensiteit van de oefeningen.
- Doe specifieke rekoefeningen voor deze spier, vaker dan normaal.
- Masseer de lenden- en buikstreek, van boven naar beneden, richting de lies.
Er zijn momenten waarop preventie bijna onmogelijk is en er niets anders te doen is dan te rusten en jezelf in de handen van gespecialiseerde professionals te leggen die je kunnen helpen om te herstellen. Het is mogelijk, maar vereist geduld.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Tudela Navarro, Antonio. “Como evitar lesiones en deportes repetitivos de alta competición y nuevas técnicas de entrenamiento repetitivo.” (2016).
- Cabrera Vasquez, Judith Polonia. “Enfoque fisioterapéutico en el desgarro del músculo-esquelético.” (2018).
- Staugaard-Jones, Jo Ann. El psoas: Músculo vital (Color). Paidotribo, 2019.
- Díaz, Fernando Jiménez. “Lesiones musculares en el deporte.(Muscular injuries in sport).” RICYDE. Revista Internacional de Ciencias del Deporte. doi: 10.5232/ricyde 2.3 (2006): 55-67.
- Rubio, Camilo Llorca, et al. “Espasmo del Psoas Iliaco, lesión adaptativa más frecuente en el atleta de alto rendimiento.” Revista Cubana de Medicina del Deporte y la Cultura Física 12.2 (2020).
- Narváez Chicaiza, Joselyn Vanesa. Estudio y análisis de la influencia del psoas en las lumbalgias mecánicas. BS thesis. Quito: UCE, 2019.