Christina Applegate: vroege symptomen van haar MS die niet op tijd werden herkend
Christina Applegate onthulde aan haar volgers hoe ze het nieuws van haar diagnose multiple sclerose (MS) kreeg en wees er verbaasd op dat ze de eerste symptomen van deze ziekte over het hoofd kon zien. Volgens de actrice kwam het nieuws terwijl ze afgelopen zomer het derde en laatste seizoen van de serie Dead to Me (Netflix) aan het filmen was.
Ik kreeg de diagnose terwijl we aan het werk waren. Ik moest iedereen bellen en zeggen: “Ik heb multiple sclerose, jongens.”
-Christina Applegate aan Variety
Lees verder om meer te weten te komen over de diagnose van de beroemde actrice, en ook over enkele belangrijke dingen waar je rekening mee moet houden bij MS.
Wat waren de symptomen van MS die Christina Applegate miste?
Sinds de actrice bevestigde dat ze de diagnose MS kreeg, zijn er veel media die geïnteresseerd zijn in het leren over haar verhaal. Onlangs gaf de 50-jarige ongepubliceerde details aan de New York Times over de eerste verschijnselen van de ziekte die ze zei te hebben genegeerd.
Specifiek merkte ze op dat ze zich een paar jaar geleden slecht begon te voelen en veranderingen in haar lichaam begon op te merken, tijdens het filmen van het eerste seizoen van Dead to Me. Ze gaf aan dat ze tijdens een dansscène moest worstelen om haar evenwicht te bewaren. Daarna, tijdens het tennissen, merkte ze dat ze te vaak faalde. Ze schreef haar prestaties echter toe aan een gebrek aan inspanning.
Daarnaast merkte ze ook op dat ze tintelingen en gevoelloosheid in haar ledematen ervoer, symptomen die in de loop der jaren begonnen te verergeren. Ze constateerde ook pijn, onduidelijke spraak en beven. In dit verband zei ze dat ze wenste dat ze er meer aandacht aan had besteed.
We denken dat je dit artikel misschien ook leuk vindt om te lezen:
Vroege tekenen van multiple sclerose
Wat is multiple sclerose (MS)?
Volgens onderzoek(Spaanse link) is multiple sclerose (MS) een neurodegeneratieve demyeliniserende ziekte die bij voorkeur voorkomt met een gemiddelde leeftijd tussen 20 en 40 jaar. Er is niet één oorzaak van de ziekte. Aangenomen wordt dat ze het resultaat is van de interactie van verschillende milieu-, biologische, immuun- en genetische factoren.
Het demyeliniserende kenmerk betekent dat neuronen in de loop der jaren hun vettige laag (myeline) verliezen. Dit leidt tot problemen in de overdracht van zenuwimpulsen.
Het treft vooral de hersenen, het ruggenmerg en de oogzenuwen. De oorsprong ervan is onbekend(Engelse link), zoals we al opmerkten. Wel is bekend dat er een aanval is van het immuunsysteem op het centrale zenuwstelsel. Deze progressieve schade aan myeline onderbreekt de signalen van en naar de hersenen.
De symptomen van MS
Het is gedocumenteerd dat elke patiënt met de diagnose MS een andere ervaring heeft en unieke symptomen kan rapporteren. Wetenschappelijke studies (Engelse link) hebben echter de meest voorkomende symptomen vastgesteld:
- Ataxie, vermoeidheid of zwakte.
- Eenzijdige optische neuritis of wazig zien in combinatie met pijn.
- Gedeeltelijke myelitis of veranderd gevoel in gebieden zoals de romp.
- Ophthalmoplegie, duizeligheid, hyperacusis en veranderde gezichtsgevoeligheid.
- Paresthesieën in de ledematen, buikstreek of borstkas.
De eerder genoemde literatuur meldt dat 80% van de patiënten vermoeidheid noemt als een van de aandoeningen die voor hen het meeste ongemak oplevert. Aan de andere kant heeft 53,3 % hoofdpijn als eerste symptoom van de ziekte.
Evenzo zijn er verwijzingen naar 80 tot 96 % van de patiënten met multiple sclerose die naar een urologisch consult werden verwezen wanneer ze urine- of ontlastingsincontinentie of seksuele disfunctie vertoonden. Er zijn echter ook verwante neuropsychiatrische stoornissen gemeld: depressie bij 23,7% en slaapstoornissen bij 67%.
Volgens een analyse (Engelse link) uit 2020 zou depressie een belangrijk prodroom van MS kunnen zijn. Dat wil zeggen, een manifestatie die maanden of zelfs jaren vóór de ontwikkeling van het klassieke ziektebeeld zou optreden.
Bevindingen door medisch onderzoek
De diagnose MS wordt vermoed op grond van de door patiënten aangegeven symptomen, een reeks bevindingen die blijken uit neurologisch onderzoek, en specifieke beelden, zoals MRI-scans.
Enkele van de door een neuroloog waarneembare tekenen zijn verwijde pupillen, veranderde gewaarwordingen, motorische zwakte, ataxie of loopstoornissen, of hyperreflexie. Magnetische Resonantie beeldvorming (MRI) kan laesies laten zien in focale gebieden. Dit treedt op als gevolg van demyelinisatie en ontsteking van de witte stof.
Vind je dit artikel leuk? Misschien vind je het ook leuk om dit artikel te lezen:
Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose
Leren van Christina Applegate: vroege herkenning is cruciaal
MS diagnosticeren is niet eenvoudig. De symptomen ervan kunnen gemakkelijk verward worden met andere ziektebeelden die ook het neurodegeneratieve kenmerk delen. En soms zijn de aanwijzingen zo algemeen dat verdenking onmogelijk lijkt. Toch zijn deskundigen het erover eens (Engelse link) dat een vroege diagnose de levenskwaliteit van patiënten in de toekomst verbetert.
Dit komt doordat behandeling een groter effect kan hebben, waardoor patiënten de achteruitgang van de aandoening kunnen uitstellen. Een multidisciplinaire aanpak kan al vroeg gunstige effecten hebben op de lichamelijke gezondheid, sociale prestaties en de stabiliteit van interpersoonlijke relaties.
Na het delen van haar diagnose en het op de lippen van velen leggen van MS, zei Christina Applegate dat ze zich na het uitkomen van de serie waarin ze de hoofdrol speelde voor Netflix zal terugtrekken van het toneel. Ze zal zich nu concentreren op het onder ogen zien van haar ziekte.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Camargo Rojas Andrea Paola, Gómez López Angélica María, Hernández Leonardo Fabio, Palacios Sánchez Eduardo. Síntomas presentes en la esclerosis múltiple: serie de casos. Acta Neurol Colomb. [Internet]. 2018 June [cited 2022 Nov 18] ; 34( 2 ): 108-114. Available from: http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0120-87482018000200108&lng=en. https://doi.org/10.22379/24224022198.
- Disanto, Giulio, et al. “Prodromal symptoms of multiple sclerosis in primary care.” Annals of neurology 83.6 (2018): 1162-1173.
- Faissner, Simon, et al. “Progressive multiple sclerosis: from pathophysiology to therapeutic strategies.” Nature Reviews Drug Discovery 18.12 (2019): 905-922.
- Marisa P. McGinley, DO; Carolyn H. Goldschmidt, DO; Alexander D. Rae-Grant, MD. Diagnosis and Treatment of Multiple Sclerosis A Review. Clinical Review & Education. JAMA. 2021;325(8):765-779. doi:10.1001/jama.2020.26858
- Tremlett, Helen, and Ruth Ann Marrie. “The multiple sclerosis prodrome: Emerging evidence, challenges, and opportunities.” Multiple Sclerosis Journal 27.1 (2021): 6-12.
