Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose

Omdat veel mensen niets weten over auto-immuunziekten, zullen we in dit artikel de nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose analyseren.
Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose
Maria Marin Garcia

Geschreven en geverifieerd door de verpleegkundige Maria Marin Garcia.

Laatste update: 16 september, 2022

Multiple sclerose is een ernstige, chronische, onvoorspelbare en lichamelijk invaliderende aandoening. Het kan variëren van relatief mild tot ernstig. Daarom is het zo belangrijk om de nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose die momenteel beschikbaar zijn, te bestuderen.

Bij deze aandoening is er namelijk een verandering of gebrek aan regulatie van het immuunsysteem en beïnvloedt het het centrale zenuwstelsel. Met andere woorden, het zorgt ervoor dat het lichaam zijn eigen cellen vernietigt. Het beïnvloedt ook de verbindingen van de hersenen met de rest van het lichaam.

Wat is multiple sclerose?

Multiple sclerose betekent ‘meervoudige verharding of littekenvorming’. Dit betekent dat er een verharding, ontsteking en vernietiging van belangrijke delen van onze cellen is. Bovendien treft het vooral verschillende delen van de hersenen.

In de hersenen is er een gebied dat witte stof wordt genoemd. Dit is opgebouwd uit neuronvezels gewikkeld in myeline. Neuronen zijn hersencellen en myeline verzendt vervolgens berichten vanuit de hersencellen.

Als gevolg hiervan raakt de witte stof ontstoken en als gevolg daarvan raakt de myeline beschadigd. Als gevolg vertraagt of stopt het met verzenden van berichten tussen de hersenen, het ruggenmerg en de rest van het lichaam.

Symptomen van multiple sclerose treden vooral op tussen de leeftijd van 20 en 40 jaar. De diagnose wordt echter vaak laat gesteld omdat er geen specifieke test voor is.

Er zijn risicofactoren voor de ontwikkeling van de ziekte, zoals:

Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose

Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose

De doelen van de behandeling van multiple sclerose zijn voornamelijk om de voortgang te vertragen en de symptomen te beheersen. Daarom zijn de belangrijkste doelen van de behandeling:

  • De betrokkenheid van de hersenen vertragen.
  • De handicap die het veroorzaakt vertragen.
  • Het aantal aanvallen verminderen.
  • Verbetering van de hersen-lichaam verbindingen.
  • Verminderen van pijn.
  • Ondersteuning en psychologische hulp bieden.
  • De kwaliteit van leven verbeteren.

Voordat we naar nieuwe behandelingen kijken, moeten we weten welke basisopties deze invaliderende ziekte die zoveel mensen over de hele wereld treft, verbeteren.

Gelukkig, hoewel het soms niet helpt om de ziekte te laten verdwijnen, zijn er verschillende vormen van behandeling voor multiple sclerose, zoals de volgende.

Symptomatische behandeling

Dit heeft tot doel de kwaliteit van leven te verbeteren en de symptomen van ziekte en handicap te verminderen. Er zijn verschillende symptomatische manieren om multiple sclerose te behandelen. Bijvoorbeeld:

  • Passieve revalidatie: dit wordt uitgevoerd door professionele fysiotherapeuten.
  • Actieve revalidatie: dit wordt door de patiënten zelf uitgevoerd.
  • Injectietherapieën: deze verbeteren specifieke spieren.
  • Farmacologische behandeling: je kunt bijvoorbeeld corticosteroïden gebruiken die vervolgens ontstekingen verminderen.
  • Orthopedische chirurgie: dit verbetert de uitlijning van pezen, botten en spieren die hun mobiliteit hebben verloren.
  • Hersenchirurgie: dit kan helpen bij de behandeling van ontstoken of verharde zenuwvezels.
Fysiotherapie om symptomen van MS te helpen verlichten

Behandelingsopties voor multiple sclerose: acute behandeling

Wanneer er een uitbraak is en de persoon lijdt, wordt een meer uitgebreide en intense symptomatische behandeling gebruikt. Over het algemeen gebeurt het daarom in een relatief korte tijd.

Nieuwe behandelingsopties

Specialisten kunnen ziektemodulerende therapie gebruiken om verder letsel of ziekteprogressie te voorkomen.

Deze therapie is gebaseerd op immunosuppressie of immunomodulerende geneesmiddelen. Deze regelen namelijk de immuunrespons om te voorkomen dat cellen ontstoken raken en/of zichzelf vernietigen. Met andere woorden, het voorkomt dat het lichaam denkt dat zijn eigen cellen invasief zijn.

Het doel van deze therapieën is voornamelijk om ontstekingen onder controle te houden. Ook helpt het om op korte termijn opflakkeringen te verminderen. Het komt allemaal neer op het vertragen van de ziekte, zodat het niet erger wordt.

Voorbeelden van deze medicijnen zijn:

  • Eerste opties: Interferon-beta en Copaxone.
  • De tweede behandelingslijn: Natalizumab en Fingolimod.

Nieuwe behandelingsopties voor multiple sclerose

Soms is de behandeling van multiple sclerose echter niet erg effectief, en dit is voornamelijk te wijten aan de late diagnose van deze ziekte.

Daarom is het belangrijk dat je, voordat je tekenen van invaliditeit ziet, met je arts praat om deze pathologie zo snel mogelijk uit te sluiten. Als het niet is uitgesloten, kun je voorkomen dat het erger wordt door deze nieuwe vormen van behandeling te gebruiken.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • GAEM F. TRATAMIENTOS DE LA ESCLEROSIS MÚLTIPLE [Internet]. [cited 2020 May 10]. Available from: https://fundaciongaem.org/tratamiento-la-esclerosis-multiple/
  • Cohen M, Maillart E, Tourbah A, De Sèze J, Vukusic S, Brassat D, et al. Switching from natalizumab to fingolimod in multiple sclerosis: A French prospective study. JAMA Neurol. 2014;71(4):436–41.
  • Kappos L, Radue EW, Comi G, Montalban X, Butzkueven H, Wiendl H, et al. Switching from natalizumab to fingolimod : A randomized, placebo-controlled study in RRMS. Neurology. 2015 Jul 7;85(1):29–39.
  • Jacobs LD, Beck RW, Simon JH, Kinkel RP, Brownscheidle CM, Murray TJ, et al. Intramuscular interferon beta-1a therapy initiated during a first demyelinating event in multiple sclerosis. N Engl J Med. 2000 Sep 28;343(13):898–904.
  • McGuigan C, Craner M, Guadagno J, Kapoor R, Mazibrada G, Molyneux P, et al. Stratification and monitoring of natalizumabassociated progressive multifocal leukoencephalopathy risk: Recommendations from an expert group. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2016 Feb 1;87(2):117–25.
  • Giovannoni G, Turner B, Gnanapavan S, Offiah C, Schmierer K, Marta M. Is it time to target no evident disease activity (NEDA) in multiple sclerosis? Vol. 4, Multiple Sclerosis and Related Disorders. Elsevier B.V.; 2015. p. 329–33.
  • García Merino A, Ramón Ara Callizo J, Fernández Fernández O, Landete Pascual L, Moral Torres E, Rodríguez-Antigüedad Zarrantz A. Consenso para el tratamiento de la esclerosis múltiple 2016. Sociedad Española de Neurología. Vol. 32, Neurologia. Spanish Society of Neurology; 2017. p. 113–9.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.