Wat zijn de types van algemene anesthesie?
Algemene anesthesie is een soort farmaceutisch product dat artsen in een operatiekamer gebruiken om anesthesie te induceren. Deze toestand wordt gekenmerkt door een progressieve en gecontroleerde depressie van de functies van het centrale zenuwstelsel.
Wanneer mensen verschillende soorten algemene anesthesie hebben gekregen, verliezen ze het bewustzijn. Bovendien reageren ze niet op pijnlijke stimulerende middelen. Afhankelijk van het effect dat de artsen willen bereiken, gebruiken ze verschillende soorten algemene verdoving. Ze bereiken echter meestal vergelijkbare resultaten.
Denk bijvoorbeeld aan de volgende gevolgen:
- ongevoeligheid voor pijn
- verlies van reflexen
- compleet geheugenverlies over alles wat er tijdens de operatie is gebeurd
- skeletspierontspanning
- verlies van bewustzijn
Over het algemeen zijn al deze effecten afkomstig uit verschillende gebieden van het centrale zenuwstelsel. Om ze allemaal met slechts één medicijn te verkrijgen, zouden artsen zeer hoge concentraties nodig hebben. Daarom gebruiken ze combinaties. Dit voorkomt onomkeerbare problemen met vitale delen van de hersenen.
Kenmerken van algemene anesthesie
Er is veel vooruitgang geboekt in de anesthesiologie. Wetenschappers weten echter nog steeds niet precies welke structuren worden aangetast en op welke moleculen deze geneesmiddelen inwerken. Toch weten ze dat ze sedatie en hypnose veroorzaken. Dit gebeurt doordat ze verschillende processen en paden diepgaand wijzigen.
Over het algemeen zijn er enkele wetenschappelijke hypothesen over hoe ze werken, namelijk:
- Algemene anesthesie levert een ongespecificeerde actie op de eigenschappen van het neuronale membraan.
- De Meyer en Overton-lipidetheorie stelt dat deze geneesmiddelen inwerken op lipidedoelen (Spaanse link) of vetten. De werkzaamheid hangt dus af van hun oplosbaarheid in vetten.
- Het zijn medicijnen die ook inwerken op eiwitreceptoren of ionenkanalen.
- Spanningsafhankelijke kanalen en ligand-afhankelijke ionenkanalen zijn ook betrokken bij de werking.
Artsen moeten ze drie factoren beoordelen als ze algemene anesthesie toedienen, namelijk de volgende:
- hoe snel je de anesthesie krijgt
- de duur van een bepaalde dosis
- de potentie, de diepgang en de intensiteit van de anesthesie
Dampvormige anesthetica
Dit soort middel bestaat uit een stof die bij inademing via de luchtwegen algemene verdoving veroorzaakt. Bovendien zijn het geen irriterende medicijnen. Ook worden ze meestal gebruikt om de anesthesie te handhaven, samen met intraveneuze inductoren.
De potentie van dampvormige anesthetica is dus eigenlijk afhankelijk van de gedeeltelijke druk of spanning die het verdovingsmiddel in de hersenen bereikt. Over het algemeen wordt de gedeeltelijke druk in het bloed geschat.
Enkele voorbeelden van deze dampvormige anesthetica zijn onder andere:
- stikstofprotoxide
- halothaan
- isofluraan
- desfluraan
- sevofluraan
Deze worden allemaal geabsorbeerd en breken door de slijmvliezen tot ze de hersenen bereiken. Dan ontstaat deze absorptie of diffusie normaal gesproken in drie fasen:
- Longinhalatiefase. De minder oplosbare soorten zullen een snelle inductiesnelheid hebben. De meer oplosbare soorten zorgen dan weer voor een langzamere verdoving.
- Verspreiding in de weefsels.
- Eliminatie.
Intraveneuze anesthetica
Aan de andere kant zijn er algemene verdovingen die artsen via de aderen toedienen. Hier is het doel om de anesthesie te induceren en te onderhouden tijdens de operatie. Dit zijn stoffen met onder andere de volgende eigenschappen:
- hypnotisch
- pijnstillend
- anxiolytisch
- spierontspannend
Intraveneuze anesthesie vergemakkelijkt de snelle inductie van de anesthesie. Het is echter niet zo makkelijk onder controle te houden als de algemene dampvormige anesthesie. Deskundigen in de gezondheidszorg gebruiken de minimale infusiesnelheid (MIR) om de vereisten voor klinische anesthesie te berekenen.
Over het algemeen zijn enkele voorbeelden van intraveneuze algemene verdoving:
- natriumthiopentaliteit
- propofol
- etomidate
- ketamine
Over het geheel genomen kunnen al deze medicijnen een reeks bijwerkingen veroorzaken. Deze omvatten onder andere:
- ademhalingsdepressie
- apneu
- spierstijfheid
- wazig zicht
- stemmingswisselingen
Kijk hier ook eens naar:
Hoe verminder je de zwellingen na verwijdering van je verstandskiezen?
Algemene anesthesie als medische procedure
Over het geheel genomen is algemene verdoving een delicaat proces. Daarom moeten alleen getrainde deskundigen het uitvoeren. Ze moeten heel voorzichtig zijn met het medicijn dat ze gebruiken en de dosis die ze toedienen. Misbruik kan namelijk leiden tot ernstige schade voor de patiënt.
Tegenwoordig hebben we een grote verscheidenheid aan algemene anesthesie. Zo kunnen artsen de bijwerkingen en risico’s verminderen die ze vaak met zich meebrengen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Penna S. A, Gutiérrez R. R. Neurociencia y anestesia. Rev médica Clín Las Condes. 2017;28(5):650–60.
- Deile M, Damm M, Heller AR. Inhaled anesthetics. Anaesthesist. 2013 Jun;62(6):493-504.
- Gilsanz F, Guasch E, Brogly N. Mecanismos de acción de los anestésicos en el sistema nervioso central. Anales de la Real Academia de Doctores de España. 2021;6(2):261-318.
- Bharioke A, Munz M, Brignall A, Kosche G et al. General anesthesia globally synchronizes activity selectively in layer 5 cortical pyramidal neurons. Neuron. 2022 Jun 15;110(12):2024-2040.e10.
- Senhadji L, Wodey E, Claude E. Monitoring approaches in general anesthesia: a survey. Crit Rev Biomed Eng. 2002;30(1-3):85-97.
- Brown EN, Pavone KJ, Naranjo M. Multimodal General Anesthesia: Theory and Practice. Anesth Analg. 2018 Nov;127(5):1246-1258.
