Wat kun je doen als je kind het niet met je eens is?

Als je kind het niet met je eens is, is dat niet omdat het niet van je houdt. Het is eerder een teken dat ze lichamelijk, emotioneel en intellectueel volwassen worden.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Bernardo Peña.

Geschreven door Bernardo Peña

Laatste update: 05 november, 2022

Als je dit artikel leest, heb je je waarschijnlijk al eens afgevraagd: wat moet ik doen als mijn kind het niet met me eens is? Je herinnert je misschien dat je kind, toen het klein was, het over bijna alles met je eens was. Maar naarmate ze opgroeien, worden kinderen lichamelijk, emotioneel en intellectueel volwassen.

Daarom is het volkomen normaal dat er van tijd tot tijd meningsverschillen zijn. Wat moet je dus doen als de eerste meningsverschillen beginnen op te duiken?

Het hangt er helemaal van af waarover jullie het oneens zijn. Het is echter heel belangrijk om te weten wat je moet doen als dit begint te gebeuren, want dit markeert een sleutelmoment in je relatie. Het is een punt waarop je van je kind kunt breken of juist nog hechter kunt worden.

Onze verschillen met onze kinderen worden in de puberteit geaccentueerd

Laten we realistisch zijn. Toen we jong waren, maakten we dezelfde situatie met onze ouders mee. Om verschillende redenen waren we het niet eens met een of ander gedrag, regel of beslissing die ze ter tafel brachten.

Volgens Parra en Oliva (2002) worden conflicten in sociale relaties tijdens de puberteit bij kinderen geaccentueerd. In feite wijzen ze erop dat de oorsprong van het conflict verschillende oorzaken kan hebben.

Eén ervan is het verschil tussen wat ouders van hun kinderen verwachten en het werkelijke gedrag van hun kinderen. Daarnaast kunnen de verschillen te wijten zijn aan kritische cognitieve processen ten opzichte van familienormen of ouderlijke modellen.

Kinderen uiten hun non-conformiteit en communicatie

Zoals je ziet is het uiten van hun non-conformiteit door kinderen niet nieuw in de gezinsdynamiek, en ook niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak. Integendeel, kinderen die beslissingen of standpunten in twijfel trekken, betekent dat ze hun verstandelijke vermogens en hun eigen criteria aan het ontwikkelen zijn. Met andere woorden, ze worden volwassen.

Wat echter rode vlaggen kan doen rinkelen is de manier waarop kinderen hun non-conformiteit externaliseren. In feite is het gebrek aan communicatieve of aanverwante vaardigheden wat meestal conflicten in het gezin veroorzaakt. Dit probleem wordt nog geaccentueerd door het ontbreken van een warme en begripvolle gezinscontext.

Het eerder genoemde artikel wijst erop dat tussen kindertijd en adolescentie de communicatie in het gezin verslechtert en moeilijker wordt. Als we ons afvragen wat we moeten doen als ons kind het niet met ons eens is, moeten we daarom denken aan het verbeteren van de communicatie.

Wat te doen als je kind het niet met je eens is?

Volgens Gloria Elena Franco, schrijfster van het boek La comunicación en la familia (Communicatie in gezinnen), vereist communiceren onbaatzuchtigheid om werkelijk onze belangstelling voor de ander te tonen. Dat wil zeggen dat het belangrijk is om onze gedachten even achter te laten om echt te luisteren en de ander te begrijpen.

Luister goed als je kind het niet met je eens is

In feite is het doel van communicatie bereikt als er een uitwisseling is. Dit houdt in dat je weet hoe de ander denkt, voelt of handelt.

Dus, als je kind zijn of haar gevoelens met je deelt, luister dan naar hem of haar. Bedenk echter ook dat communicatie een wetenschap is die met oefening geleerd en verbeterd wordt.

Vermijd het maken van veelgemaakte fouten in ouder-kind communicatie. Bijvoorbeeld: generaliseren, bekritiseren, schreeuwen, je kind fysiek of psychisch mishandelen, of gewoon geen aandacht aan hem/haar schenken zijn grote fouten.

Luister daarentegen aandachtig naar wat hij/zij zegt tot hij/zij klaar is. Onthoud dat je doel moet zijn te weten wat je kind werkelijk voelt en denkt. Om dit te doen heb je veel geduld nodig en, vooral, zelfbeheersing om je impulsen om hem/haar te veroordelen of te bedreigen te bedwingen.

Vermijd te heftig reageren

Als je te heftig reageert, zal je kind waarschijnlijk besluiten niet meer met je te praten om ruzies te vermijden. Bovendien heb je dan niet meer het morele gezag om ze te leren communiceren of om ze te vragen zich gepast te gedragen.

Als je kind het niet met je eens is en je hebt gewoon het gevoel dat je gaat ontploffen, pauzeer dan het gesprek. Tenzij je kalm bent, zul je de kwestie niet effectief kunnen aanpakken. Het doel is hier echter niet om een confrontatie te vermijden, maar om tijd te kopen zodat je kunt kalmeren.

Kalm zijn stelt je in staat om beter over de situatie na te denken. Sterker nog, even de tijd nemen om af te koelen en na te denken kan je helpen het standpunt van je kind te begrijpen. Bijgevolg zul je het conflict op een meer opbeurende manier onder ogen kunnen zien en zo tot een vreedzame oplossing komen.

Enkele laatste gedachten

Zelfs als er goed gecommuniceerd wordt, zullen ouders en kinderen het soms gewoon niet eens zijn over hun opvattingen. Dat is ook normaal, want je kinderen zijn geen kopie van jou. Ze hebben vrijheid van keuze en denken. Je moet je ervan bewust zijn dat niet alles wat ze zeggen of doen naar jouw zin zal zijn. Daarom is respect fundamenteel in de relatie.

In feite helpt het hebben van een open emotionele houding bij het oplossen van conflicten. Als je op een negatieve en opdringende manier reageert, is het enige wat je bereikt dat je kinderen afstand van je nemen. Als dit gebeurt, zul je ze niet meer kunnen adviseren bij het nemen van beslissingen.

Bedenk dat als je kind het niet met je eens is, dat niet betekent dat het niet van je houdt. In feite is het heel waarschijnlijk dat jullie door goede communicatie, respect en begrip tot enige overeenstemming kunnen komen.