Symptomen van degeneratieve schijfziekte
Degeneratieve schijfziekte is niet echt een ziekte, maar een term die wordt gebruikt om de normale veranderingen te beschrijven die plaatsvinden in de tussenwervelschijven naarmate we ouder worden. De tussenwervelschijven werken als schokdempers voor de wervelkolom, waardoor deze kan buigen en roteren.
Wanneer degeneratieve schijfziekte optreedt, worden de doorgangsopeningen in de ruggenmergzenuwen smaller en dempen ze de impact niet, vooral tijdens het rennen of springen. Verder komt het meestal voor in de lumbale en cervicale schijven.
Wat veroorzaakt degeneratieve schijfziekte?
Naarmate je ouder wordt, verslechteren je tussenwervelschijven, wat bij sommige mensen kan leiden tot degeneratieve schijfaandoeningen. Enkele van de veranderingen als gevolg van leeftijd zijn:
- Verlies van vloeistof in de schijven: hierdoor verliezen de schijven hun vermogen om als schokdemper te dienen. Ook vermindert het ook de dikte van de schijf en de afstand tussen de wervels.
- Scheuren in de buitenste laag van de tussenwervelschijf: hierdoor komt het gelatineachtige materiaal van de schijf naar buiten, waarna de schijf scheurt.
Symptomen van degeneratieve schijfziekte
Deze aandoening kan nek- of rugpijn veroorzaken, afhankelijk van de locatie van de beschadigde schijven. Als de aangetaste schijf zich echter in de nek bevindt, kan dit nekpijn of armpijn veroorzaken. Als de aangetaste schijf zich in de rug bevindt, kun je ondertussen pijn in je rug, billen of benen ervaren.
Bewegingen zoals buigen, strekken of draaien maken de pijn vaak erger. De pijn kan ook optreden na een blessure, zelfs na het uitvoeren van een normale beweging, zoals buigen om een voorwerp op te tillen. In andere gevallen kun je tintelingen en gevoelloosheid in een been of arm voelen.
Degeneratie van de tussenwervelschijven is eigenlijk een natuurlijk onderdeel van veroudering en na verloop van tijd zal iedereen veranderingen aan de tussenwervelschijven ervaren, afhankelijk van de mate van slijtage. Niet iedereen zal echter symptomen ontwikkelen. Degeneratieve schijfziekte of discopathie sterk variëren in aard en ernst.
Diagnose van degeneratieve schijfziekte
Artsen stellen een diagnose van deze ziekte door middel van lichamelijk onderzoek en vragen over symptomen, verwondingen, ziekten, gewoonten en activiteiten die je doet. Bij het lichamelijk onderzoek beoordeelt de arts het bewegingsbereik van het getroffen gebied en of je pijn voelt bij het bewegen.
De specialist zal ook zoeken naar gevoelige gebieden en andere veranderingen die verband houden met de zenuwen, zoals tintelingen, gevoelloosheid of zwakte in het getroffen gebied. Bovendien controleren ze op andere aandoeningen, zoals fracturen, tumoren en infecties.
Je arts zal tomografie gebruiken als er sprake is van:
- Vermoedelijke zenuwbeschadiging
- Symptomen na een blessure
- Andere aandoeningen die de wervelkolom kunnen beïnvloeden
Ook interessant om te lezen:
Oefeningen om te vermijden met een hernia
Hoe behandel je het?
Om pijn te verlichten kun je koude of warmte toepassen, afhankelijk van wat beter voelt in het getroffen gebied. Daarnaast zal je arts niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen voorschrijven (Spaanse link), zoals ibuprofen of naproxen. Indien nodig kan je arts krachtigere medicijnen aanbevelen.
Je kunt een farmacologische behandeling aanvullen met fysiotherapie en oefeningen om je rug te versterken en te strekken. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn.
Bij een operatie wordt meestal de beschadigde schijf verwijderd. In sommige gevallen hechten ze het bot echter permanent vast om het ruggenmerg te beschermen. Als het probleem een hernia, artrose of spinale stenose is, zijn er hoogstwaarschijnlijk andere behandelingen nodig.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
-
Cano-Gómez, C., Rodríguez De La Rúa, J., García-Guerrero, G., Juliá-Bueno, J., & Marante-Fuertes, J. (2008). Fisiopatología de la degeneración y del dolor de la columna lumbar TEMA DE ACTUALIZACIÓN. Rev. esp. cir. ortop. traumatol. (Ed. impr.).
-
Wybier, M. (2015). Diagnóstico por imagen de la patología lumbar degenerativa. EMC – Aparato Locomotor. https://doi.org/10.1016/s1286-935x(15)71133-0
-
Comuñas, F. (2000). Dolor radicular. Revista Sociedad Española Del Dolor Supl. II.