Symptomen van calciumtekort en de behandeling

Hypocalciëmie wordt gediagnosticeerd wanneer er een tekort aan calcium in het bloed is. Vandaag vertellen we je over de diagnose en beschikbare behandelingen.
Symptomen van calciumtekort en de behandeling

Geschreven door Raquel Lemos Rodríguez

Laatste update: 24 augustus, 2022

Vandaag willen we je graag meer vertellen over de symptomen van een calciumtekort, ook wel hypocalciëmie genoemd en de beschikbare behandelingen voor deze aandoening.

Als je calciumgehalte in het bloed te laag is, dan kun je symptomen van deze aandoening hebben, maar vaker verloopt dit symptoomloos. Hypocalciëmie is een redelijk vaak voorkomend probleem, met name op latere leeftijd. Het goede nieuws is dat je het kunt behandelen.

Calcium is een van de essentiële mineralen die je lichaam nodig heeft om in optimale vorm te zijn. Dit mineraal heeft twee zeer belangrijke functies op intracellulair en extracellulair gebied, zoals verschillende onderzoeken aantonen.

  • Op intracellulair niveau is het betrokken bij verschillende enzymatische reacties en is het belangrijk voor de overdracht van zenuwsignalen.
  • Daarnaast is het op extracellulair niveau belangrijk voor endocriene secretie, coagulatie en neuromusculaire plaque.

Het kennen van deze twee gebieden is erg belangrijk, omdat veel van de mogelijke symptomen van calciumtekort daarmee worden geassocieerd. Hieronder zullen we enkele belangrijke vragen met betrekking tot deze ziekte beantwoorden.

Symptomen van calciumtekort

Bot met calciumtekort

Een van de belangrijkste weefsels die door een calciumtekort worden beïnvloed is het botweefsel. Dit komt, omdat calcium essentieel is voor de structuur en sterkte van het bot.

Een calciumtekort verschijnt meestal wanneer er een tekort aan vitamine D is. Soms is dit het gevolg van chronische nierziekte of een ernstig bloedprobleem zoals leukemie. Het kan ook voorkomen bij een tekort aan blootstelling aan de zon of door een onvolwaardig dieet.

In al deze gevallen en nog veel meer zijn de botten, darmen en nieren de belangrijkste weefsels die door dit calciumtekort in het bloed beginnen af te takelen. Laten we enkele van de symptomen van deze ziekte nader bekijken.

  • Verhoogde prikkelbaarheid van de neuromusculaire plaque. Dit omvat pijnlijke spierkrampen, hoewel ze vooral de spieren van de ledematen beïnvloeden. Dit is wat bekend staat als tetanie.
  • Vermoeidheid en zwakte. Patiënten zijn veel vermoeider dan normaal. Dit kan te wijten zijn aan diarree en plotseling gewichtsverlies, een ander mogelijk gevolg van het hebben van deze aandoening.
  • Psychose en angst. Deze twee symptomen komen vrij vaak voor bij ernstige tekorten. Patiënten kunnen een verandering in hun realiteitszin beginnen te vertonen, gevolgd door meerdere aanvallen van angst.
  • Paresthesie: naast spasmen kunnen mensen tintelingen, gevoelloosheid en branderigheid in verschillende delen van het lichaam voelen. Soms merken ze ook een scherpe pijn op.

Dit zijn slechts enkele van de symptomen die met een calciumtekort gepaard kunnen gaan. Er zijn echter vele anderen, zoals onder andere aritmieën of arteriële hypotensie. Deze symptomen kunnen echter allemaal ook door andere aandoeningen worden veroorzaakt.

Als je symptomen mogelijk op een calciumtekort wijzen, zoek dan medisch advies zodat je een betrouwbare diagnose kunt krijgen. Daarna kun je zo snel mogelijk met je behandeling beginnen.

Behandelingen voor een calciumtekort

Laborant heeft een buisje bloed vast

Via verschillende bloedonderzoeken probeert het medische team een diagnose te stellen en vervolgens een passende behandeling voor het calciumtekort op te stellen.

Een bloedtest is vereist om iemand met symptomen van een calciumtekort goed te diagnosticeren. Op deze manier zal de arts ontdekken of ze met de behandeling moeten beginnen en welke behandeling noodzakelijk is. Bovendien kunnen ze het type calciumtekort vaststellen waarmee ze te maken hebben.

Acute hypocalciëmie

De symptomen van dit type hypocalciëmie zijn vrij ernstig en daarom moet de behandeling onmiddellijk gestart worden. De meest voorkomende is intraveneuze toediening van calciumgluconaat, een mineraal.

Merk op dat de behandeling die iemand ontvangt te allen tijde moet worden gecontroleerd en opgevolgd. Dit komt omdat, hoewel noodzakelijk, de behandeling tot hartritmestoornissen kan leiden.

Chronische hypocalciëmie

Dit tweede type calciumtekort verschilt van het vorige. In dit geval heeft de patiënt ernstige, regelmatige problemen bij het stabiliseren en in evenwicht brengen van zijn calciumgehalte in het bloed. De patiënt heeft ook al langere tijd met deze aandoening te maken.

Een van de meest voorkomende behandelingen bestaat uit orale inname van calcium en vitamine D supplementen.

Om deze reden heeft iemand die lijdt aan symptomen van chronische hypocalciëmie regelmatige controles van de arts nodig. Deze follow-ups kunnen wekelijks na de diagnose plaatsvinden. Vervolgens worden ze teruggebracht tot één keer per maand en vervolgens één keer per drie maanden.

Het is heel belangrijk dat iemand die een behandeling voor hypocalciëmie ondergaat, alle controle-afspraken nakomt, volgens de instructies van de arts. Dit soort calciumtekort is niet zo ernstig als het vorige, maar de patiënt moet wel worden in de gaten gehouden worden om het calciumniveau stabiel te houden.

Er is geen risico op aritmieën, maar er kunnen wel nierstenen ontstaan. De manier om ze zoveel mogelijk te vermijden is de hoeveel zout die de patiënt inneemt te beperken.

We hopen dat dit artikel je in staat heeft gesteld om de symptomen van een calciumtekort te herkennen en dat je nu op de hoogte bent van de behandelingen ervan. De aandoening komt vrij vaak voor, hoewel maar weinig mensen hiervan op de hoogte zijn.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.