Symptomen en complicaties van cervixinsufficiëntie
Vandaag gaan we het over de symptomen en complicaties van cervixinsufficiëntie hebben. Cervixinsufficiëntie wordt ook wel zwakte van de baarmoederhals genoemd. Het treedt op wanneer de baarmoederhals tijdens de zwangerschap te vroeg verwijdt, meestal zonder andere symptomen. Dit leidt tot een voortijdige bevalling of een miskraam.
Normaal gesproken verwijdt de baarmoederhals zich pas als de bevalling begint, als reactie op weeën. Als er echter cervixinsufficiëntie is, dan treedt deze verwijding tijdens het tweede trimester van de zwangerschap zonder pijn of weeën op.
Deze afwijking is alleen waarneembaar als een vrouw zwanger is. Anders ziet haar baarmoeder er normaal uit. Als een vrouw tijdens een eerdere zwangerschap zwakte van de baarmoederhals heeft gehad, dan zal dezelfde situatie zich bij andere zwangerschappen waarschijnlijk ook voordoen.
Veelvoorkomende symptomen van cervixinsufficiëntie
Cervixinsufficiëntie veroorzaakt geen symptomen tijdens de vroege zwangerschap. Slechts enkele vrouwen hebben een lichte bloeding tijdens de weken 14 tot 20 van de zwangerschap. Een dergelijke bloeding kan enkele dagen of weken duren. Een aantal vrouwen hebben tijdens het tweede trimester van de zwangerschap ook ongemak, zoals:
- Veranderingen in vaginale afscheiding.
- Een gevoel van druk in het bekken.
- Een pijn in de rug die vreemd aanvoelt.
- Milde buikkrampen.
Wat veroorzaakt het?
De wetenschap heeft de specifieke oorzaak van cervixinsufficiëntie niet vast kunnen stellen. Deskundigen hebben echter enkele van de factoren kunnen identificeren die het risico op cervixinsufficiëntie verhogen. De belangrijkste conclusies luiden als volgt:
- Meerlingzwangerschap. Cervixinsufficiëntie komt vaker voor bij vrouwen die meerdere baby’s tegelijk dragen.
- Bij een vorige bevalling een cervicale scheur hebben gehad.
- Geschiedenis van LEEP. Dit is een elektrochirurgische ingreep die wordt uitgevoerd om baarmoederkanker te voorkomen.
- Aangeboren bindweefselaandoening. Dit omvat verschillende afwijkingen van de baarmoeder die bij de geboorte aanwezig zijn, zoals het Ehlers-Danlos syndroom.
- Aangeboren afwijkingen van de baarmoeder. Deze zijn bij de geboorte aanwezig en betekenen dat de baarmoeder een afwijking heeft.
- Letsel of trauma aan de baarmoederhals.
- Blootstelling aan diethylstilbestrol. Dit is een hormonaal medicijn. Als de moeder van een vrouw dit medicijn heeft genomen toen ze zwanger was, dan verhoogt dit het risico op zwakte van de baarmoederhals.
- Vrouwen die miskramen hebben gehad, vooral als ze zich vóór de vierde maand voordoen, hebben een verhoogd risico op cervixinsufficiëntie.
Misschien ook interessant om te lezen:
Omgaan met postmenopauzale atrofische vaginitis
Diagnose van cervixinsufficiëntie
De diagnose van cervixinsufficiëntie is moeilijk, vooral als het de eerste zwangerschap is. Als de zorgverlener deze afwijking vermoedt, dan kan hij of zij enkele tests en procedures aanvragen om dit te bevestigen. De gebruikelijke diagnostische tests zijn als volgt:
- Transvaginale echografie (Spaanse link). Deze test meet de lengte van de baarmoederhals en stelt vast of er vliezen door de baarmoederhals steken. Als de baarmoederhals minder dan 25 millimeter meet, bevestigt dit cervixinsufficiëntie.
- Bekkenonderzoek. Dit is een visuele en handmatige inspectie om vast te stellen of de vruchtzak en de vliezen van de foetus aanwezig zijn.
- Laboratoriumanalyse. Artsen voeren tests uit wanneer er een vermoeden van infectie bestaat. Om dit te bepalen, nemen ze een monster vruchtwater en analyseren dit onder de microscoop.
Cervixinsufficiëntie: beschikbare behandelingen
Zodra er een bevestiging is van een diagnose van cervixinsufficiëntie, zijn er behandelingen beschikbaar om ernstige gevolgen te voorkomen. Het doel van allemaal is om de bevalling zo lang mogelijk uit te stellen. Enkele van deze parameters zijn als volgt.
Suppletie met progesteron
Een studie uitgevoerd (Engelse link) door verschillende medische centra en universiteiten in Nederland gaf aan dat suppletie met progesteron het risico op vroegtijdige bevalling en miskraam zou verminderen wanneer een vrouw een korte baarmoederhals heeft. Vrouwen kunnen progesteron in de vorm van een injectie of een vaginale zetpil gebruiken.
Cerclage van de baarmoederhals
Cervicale cerclage is een chirurgische ingreep waarbij de baarmoederhals met sterke hechtingen wordt gesloten. Deze cerclage wordt tussen 36 en 38 weken verwijderd wanneer het veilig is om te bevallen. Na 37 weken wordt de zwangerschap als voldragen beschouwd. Soms verwijderen artsen de hechting op het moment van de bevalling.
Arabin pessarium
Dit is een procedure waarbij artsen de baarmoederhals omwikkelen en met een speciaal ontworpen ring sluiten. In dit geval is er geen operatie nodig. Deze techniek wordt als zeer effectief beschouwd als de moeder een ‘V’-vormige baarmoederhals heeft. Onderzoek ontbreekt echter nog.
Bedrust
Bedrust of bekkenrust, is een effectieve methode gebleken om de bevalling uit te stellen. Dergelijke bedrust kan gedeeltelijk of totaal zijn. In een aantal gevallen mag de moeder alleen maar opstaan om te eten en naar het toilet te gaan. Hoewel dit erg ongemakkelijk kan zijn, is het een eenvoudige en beproefde methode.
Risicofactoren en complicaties van cervixinsufficiëntie
De meest voor de hand liggende risicofactor in deze gevallen is cervicaal trauma. Als er een type verwonding of een operatie in het gebied is uitgevoerd, dan neemt de kans op cervixinsufficiëntie toe.
Zoals we al hebben opgemerkt, zijn andere risicofactoren aangeboren problemen, bindweefselaandoeningen en blootstelling aan het medicijn diethylstilbestrol. Veel van de vrouwen met deze aandoening hebben echter geen bekende risicofactoren.
Deskundigen hebben vastgesteld dat Afro-Amerikaanse vrouwen een iets hoger risico lopen om dit probleem te krijgen. Wat betreft complicaties van cervixinsufficiëntie, de meest voor de hand liggende en ernstige zijn vroeggeboorte of de mogelijkheid van een miskraam.
Periodieke prenatale screening is essentieel
Er is geen manier om te weten of een vrouw cervixinsufficiëntie heeft, tenzij ze zwanger is. Dit zorgt voor een grote moeilijkheid voor een vroege diagnose en behandeling van dit probleem.
Het is het beste om continue en efficiënte prenatale zorg te behouden. Alle symptomen, zelfs als ze niet ernstig lijken, moeten aan de arts worden gemeld. Het is ook belangrijk om met je arts te praten als je vragen hebt. Op deze manier wordt de kans op complicaties bij cervixinsufficiëntie verkleind.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Serrano, M. D., Ripollés, T., Martínez-Pérez, M. J., & Picó, S. D. (2004). Utilidad de la ecografía transvaginal en patología no ginecológica. Radiología, 46(3), 167-174.
- Van Os, MA, van der Ven, JA, Kleinrouweler, CE, Pajkrt, E., de Miranda, E., van Wassenaer, A., Porath, M., Bossuyt, PM, Bloemenkamp, KW, Willekes, C., Woiski, M., Oudijk, MA, Bilardo, KM, Sikkema, MJ, Duvekot, JJ, Veersema, D., Laudy, J., Kuiper, P., de Groot, CJ, Mol, BW,… Haak, MC ( 2011). Prevención del parto prematuro con progesterona: costos y efectos de la detección de mujeres de bajo riesgo con un embarazo único para una longitud cervical corta, el estudio Triple P. Embarazo y parto de BMC, 11 , 77. https://doi.org/10.1186/1471-2393-11-77.
- Díaz, F. J. C. (2004). Insuficiencia cervical como causa de perdida gestacional recurrente. Revista de Especialidades Médico-Quirúrgicas, 9(2), 17-22.
