Slaapstoornissen bij kinderen: tests en behandelingen

Soms zijn slaapstoornissen bij kinderen geworteld in patronen van ongewenst gedrag. Andere keren zijn ze te wijten aan lichamelijke redenen. In alle gevallen moet je een specialist raadplegen om te bepalen wat de beste behandeling is. Lees snel verder!

Slaap is essentieel voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van zowel kinderen als volwassenen. Slaap is bij kinderen echter nog belangrijker. Helaas wordt geschat dat de incidentie van slaapstoornissen bij kinderen rond de 30% ligt.

Studies tonen aan dat de helft van alle kinderen soms of regelmatig moeite heeft met slapen. Vaak worden deze problemen niet gediagnosticeerd als slaapstoornissen bij kinderen. Dat komt omdat ouders het probleem toeschrijven aan een onschuldige oorzaak.

Het is echter waar dat niet goed slapen het gedrag en leervermogen van kinderen beïnvloedt. Dat geldt ook hun concentratie en het vermindert bovendien het geheugen. Niet genoeg slaap kan ook hun motorische vermogens beïnvloeden. Ook kunnen ze hierdoor prikkelbaarder zijn en het kan zelfs hun zelfrespect schaden.

Daarom is het belangrijk om slaapstoornissen bij kinderen zo snel mogelijk te diagnosticeren en te behandelen. Lees dus snel meer over deze problemen en de oplossingen in dit artikel.

Wat zijn slaapstoornissen bij kinderen?

Slaapstoornissen bij kinderen omvatten alle slaapgerelateerde problemen bij kinderen. Hieronder vallen onder andere problemen zoals:

• moeilijk in slaap kunnen vallen.
• moeilijk doorslapen
• overmatig slaperig en vermoeid zijn
• slapen op ongepaste tijden
• iets abnormaals doen tijdens het slapen

Professionals spreken over slaapstoornissen bij kinderen wanneer de volgende problemen zich voordoen:

• Slaapstoornissen die de dagelijkse prestaties van een kind aanzienlijk beïnvloeden.
• Slaapstoornissen die problemen veroorzaken in hun familie en sociale relaties en op school.

Het is normaal dat het gebruikelijke slaappatroon van een kind verandert als zich een ongewone gebeurtenis voordoet. Bijvoorbeeld bij een verlies, een familieconflict en dergelijke. Normaal gesproken herstelt het gewone ritme zich vervolgens snel weer. Als het kind niet terugkeert naar het normale slaappatroon dan is er sprake van een slaapstoornis.

Verschillende slaapstoornissen

De belangrijkste en meestvoorkomende stoornissen worden in 3 hoofdgroepen ingedeeld. Deze groepen zijn dyssomnieën, parasomnieën en andere slaapstoornissen. We geven hieronder de stoornissen per groep weer.

Dyssomnieën:

• narcolepsie
• obstructief slaapapneu syndroom
• periodieke ledematenbewegingsstoornis (PLMD)
• slaapstoornis door omgevingsfactoren
• vertraagd slaapfase syndroom (DSPS)
• limiet-stelling slaapstoornis
• associatiestoornis van het in slaap vallen

Parasomnieën:

• verwarring
• slaapwandelen
• nachtmerries
• ritmische bewegingsstoornis (RMD)
• somniloqui (praten in de slaap)
• nachtmerries

Andere slaapstoornissen:

• bruxisme
• myoclonus (spierspasmes) tijdens de slaap
• primair snurken
• apneu bij kinderen
• wiegendood
• nachtelijke enuresis

De diagnose van slaapstoornissen

Ouders kunnen de aanwezigheid van een slaapstoornis vermoeden wanneer hun kind slaapproblemen heeft of als er bijvoorbeeld sprake is van snurken of een piepende ademhaling terwijl het kind slaapt. Dat geldt ook als hun kind onrustig is tijdens het slapen, in bed plast, of overdag vaak slaperig is.

De informatie die ouders verstrekken is essentieel voor de diagnose, die aanvankelijk alleen op die informatie is gebaseerd. De arts kan echter enkele tests aanvragen om de diagnose te bevestigen. Dit zijn onder andere:

• Polysomnografie. Dit is de meest uitgebreide test om slaapstoornissen bij kinderen te diagnosticeren. Het controleert de hersen-, hart-, ademhalings- en spieractiviteit terwijl een kind slaapt.
• Slaap polygraaf. Dit is een methode die de slaap van het kind in de thuissituatie controleert.
• Continue cardiorespiratoire monitoring. Deze test wordt toegepast op zuigelingen met apneu of periodieke ademhalingsproblemen. Het bewaakt zowel hartslag als de ademhaling.

Artsen kunnen ook om een volledige bloedbeeld vragen in geval van overmatige slaperigheid en prikkelbaarheid. Dit kan de aanwezigheid van onder andere bloedarmoede, parasieten en schildklierproblemen uitsluiten of bevestigen.

Behandeling

De behandeling van deze problemen is altijd afhankelijk van de oorzaak. Het is daarom altijd raadzaam om je kinderarts te raadplegen. De arts kan dan een correcte diagnose stellen en een geschikt behandelplan opstellen.

Het is echter in de eerste plaats raadzaam om voor goede slaapgewoontes van het kind te zorgen. Je moet daarbij weten dat slaapbehoeften variëren afhankelijk van de leeftijd.

• De eerste 3 maanden is het gebruikelijk dat het kind ongeveer 16 uur per dag slaapt.
• Tussen 3 en 12 maanden heeft het kind gemiddeld 15 uur slaap per nacht nodig.
• Van de leeftijd van 1 tot 2 jaar slapen kinderen gemiddeld 14 uur per etmaal.
• Dit zakt vervolgens naar 13 uur als het kind tussen de 2 tot 5 jaar oud is.
• Tussen de leeftijd van 5 en 9 slapen ze gemiddeld nog maar 10 uur.
• Op de leeftijd van 9 tot 14 jaar hebben kinderen gemiddeld 9 uur slaap nodig.
• Bij kinderen van 14 tot 18 jaar is dit nog maar 8 uur.

Vanuit gedragsoogpunt is een van de meest gebruikte behandelingen de Ferber-methode om slaapstoornissen bij kinderen te corrigeren. Het is een zeer effectieve behandeling die wordt toegepast op zuigelingen.

Het bestaat uit het invoeren van een reeks routines om een baby te trainen om in slaap te vallen. Als ouders vermoeden dat het probleem een fysieke oorzaak heeft, moeten ze een specialist raadplegen.