Hoe reageer je het beste op ontrouw?

Ontrouw slaat diepe wonden en vaak is genezing van die wonden niet mogelijk, ook niet met de tijd. Maar we verdienen allemaal een tweede kans. Hoewel er waarschijnlijk altijd sprake zal zijn van angst, kunnen we toch proberen te verzoenen.

Wanneer het eerste geval van ontrouw zich voordoet, is de onschuld verdwenen. Het vertrouwen in onze partner is gebroken. Veel van de waarden waar onze relatie op was gebouwd, liggen aan diggelen. Hoe zouden we moeten reageren op ontrouw? Wat is de beste optie?

De impact van ontrouw

Vaak doet ontrouw zich voor wanneer je het het minst verwacht. Een bericht in de telefoon van je partner. Een e-mail. Een foto of een onontkoombare aanwijzing dat degene van wie je houdt is vreemdgegaan. Hoe zou je moeten reageren op ontrouw?

Psychologen vertellen ons dat een interessant aspect van de menselijke geest is dat mensen altijd alles willen begrijpen. We gaan altijd op zoek naar een verklaring die ons duidelijk maakt waarom iets heeft moeten gebeuren. Door ons hoofd tollen vaak de volgende verklaringen als reactie op ontrouw:

• Gebrek aan liefde
• Verveling
• Een toevallige ontmoeting
• Een karaktertrek die we nog niet kenden in onze partner
• Onze partner is nog niet volwassen genoeg
• En in de ergste gevallen denken we zelfs dat het onze schuld kan zijn; doordat je je partner niet voldoende aandacht hebt gegeven of niet voldoende tijd met hem/haar hebt doorgebracht.

Een van de duidelijkste aspecten van ontrouw is dat ons gevoel van eigenwaarde en ons zelfvertrouwen een enorme klap te verduren krijgen wanneer onze partner vreemdgaat. We voelen niet alleen woede, verdriet en vijandschap over wat er gebeurd is, maar het is ook vrij normaal dat we ons vernederd voelen.

Hierdoor bestaat de kans dat we na de ontrouw van onze partner in een depressie raken. Dit is natuurlijke niet de beste reactie, maar hoe zouden we dan wel moeten reageren op ontrouw? Welke stap is in dit geval het meest verstandig.

Wat is de meest voorkomende reactie op ontrouw?

De manier waarop mensen reageren op ontrouw van hun partner hangt meestal af van een aantal factoren:

• Hoe lang gaat de partner al vreemd? Was het een plotselinge gebeurtenis? Of was de ontrouw al langere tijd gaande?
• Voelen we onszelf verantwoordelijk? Hebben we onze partner te vaak verwaarloosd?
• Ook hangt de reactie af van de manier waarop je erachter komt dat je partner is vreemdgegaan. Blijft je partner zijn/haar ontrouw ontkennen? Of geeft hij/zij meteen toe en heeft hij/zij er spijt van?
• Onze eigen persoonlijkheid bepaalt ook voor een gedeelte hoe we reageren.

Laten we nu eens kijken naar enkele van de meest gebruikelijke manieren waarop er wordt gereageerd op ontrouw:

Iemand om de schuld op af te schuiven

Dit is een van de meest voorkomende reacties. In onze poging om te begrijpen wat er gebeurd is, zijn we vaak obsessief op zoek naar iemand die we de schuld kunnen geven. We richten al onze minachting ofwel op onze partner, ofwel op de persoon waar hij/zij mee is vreemdgegaan.

Op zoek gaan naar iemand om de schuld te geven helpt ons om stoom af te blazen. Wanneer we klaar zijn ons te richten op de schuldige is er meestal sprake van een breuk of in sommige gevallen vergeving.

Wraak

Vaak gaan mensen bij wie hun parter is vreemdgegaan op zoek naar manieren waarop ze hun partner pijn kunnen doen. Ze kunnen ervoor kiezen om hun partner te verlaten en een einde te maken aan de relatie. Sommige mensen kiezen er ook voor om bij hun partner te blijven.

In beide gevallen gaan sommige mensen op zoek naar wraak door een relatie aan te gaan met iemand anders. Dit in de hoop dat de partner hierdoor dezelfde pijn als hen ervaart, oftewel hetzelfde lijden.

Vergeving

Laat het duidelijk zijn dat vergeving niet altijd betekent dat je je dan ook weer verzoent met je partner. We kunnen de relatie voortzetten, maar vergeven betekent niet dat je het ook vergeten bent. Soms worden we dan gedwongen om de relatie weer opnieuw op te bouwen vanaf een onrustige basis vol wrok en dit is niet altijd makkelijk.

Toch is het mogelijk dat we, ondanks alles, hier toch succesvol in zijn. Als je bereid bent je partner te vergeven omdat er daadwerkelijk sprake is van berouw, dan kun je de situatie accepteren. En dan nog zal het niet makkelijk zijn.

We moeten leren leven met een ‘kleine of grote mate van chronische pijn’.

Een nieuwe fase in de relatie

Dit zal je misschien verbazen, maar er zijn stellen die na het vreemdgaan van één van de partners beginnen aan een nieuw en intens hoofdstuk in hun relatie. Er is sprake van werkelijke verzoening en er breekt een fase aan waarin er emotioneel en seksueel meer intensiteit aanwezig is.

De stellen zijn ertoe in staat om het gevoel van angst om de geliefde te verliezen, de schuldgevoelens van degene die ontrouw is geweest en de lange gesprekken waarin belangrijke aspecten opgehelderd zijn bij elkaar te brengen en hier het beste uit te halen. Het is verrassend, dat weten we, maar het gebeurt wel.

Een permanente breuk

In sommige gevallen is dit onvermijdelijk en dat is natuurlijk geheel begrijpelijk. In een relatie ga je een band aan met iemand en is er een onuitgesproken contract van intimiteit met die persoon. Wanneer een van de partners dan vreemdgaat, wordt dit contract geschonden en voel je je verraden.

Het vreemdgaan van onze partner voelt als een aanval op onze gevoelens, ons zelfvertrouwen en onze persoonlijke balans. Niet iedereen is in staat zijn/haar partner te vergeven. Niet iedereen verdient vergeving. Vaak leidt ontrouw dan ook tot een eind aan de relatie.

Wat is de beste optie na ontrouw?

Er is niet echt een optie die het beste of het slechtste is. De beste optie hangt af van wat ons emotionele balans en rust biedt. Ontrouw slaat diepe wonden en die wonden zijn maar moeilijk te genezen. Ook vergeten is moeilijk.

Zelfs na lange tijd zal ontrouw ons nog parten kunnen spelen. We kunnen een poging doen tot verzoening. De angst zal echter altijd aanwezig zijn. We weten dat vergeving altijd een therapeutische invloed heeft. Toch is het echter niet voor iedereen een optie.

Het belangrijkste is om de relatie op een gezonde manier te beëindigen en dat we er zelf weer helemaal bovenop komen.

Als je er vrijwel zeker van bent dat de ontrouw een eenmalige gebeurtenis was en je denkt te weten dat het nooit meer zal gebeuren, dan zal je heus niet de enige zijn die zijn/haar partner heeft vergeven nadat hij/zij is vreemdgegaan. Iedereen verdient een tweede kans.

Onthoud wel dat je partner goed zijn best moet doen en moet bewijzen dat hij/zij oprechte genegenheid voor je voelt en werkelijk spijt heeft van wat hij/zij heeft gedaan.

Verder gaan met je leven

Vergeef je partner als je zeker weet dat je hiertoe in staat bent en als je denkt dat je de relatie zult voortzetten. Als je zelfvertrouwen echter aan flarden ligt en je voelt dat je hart te diep gebroken is, probeer dan verder te gaan met je leven.

Neem afstand en maak een einde aan de relatie met degene die jou zoveel pijn heeft gedaan. Daarna is het tijd om te herstellen van de gebeurtenis, weer van de grond te komen en de horizon tegemoet zien met hoop.