De terugkerende blessures van Rafael Nadal

Als men aan Rafael Nadal denkt, stelt menigeen zich zijn sprints voor om ballen te halen die onmogelijk leken. Na verloop van tijd heeft die fysieke slijtage zijn tol geëist.

De naam Rafael Nadal zal voor altijd in de tennisgeschiedenis gegrift staan om zijn spel, titels, en records. Hij bouwde en bouwt nog steeds aan een indrukwekkende carrière. Waren er niet bepaalde blessures geweest, dan had hij nog meer kunnen winnen dan hij al gedaan heeft.

Het is waar dat blessures vrijwel alle topsporters vergezellen, niet alleen in tennis, maar in bijna alle disciplines. Nadal’s “pech” was echter dat hij te kampen had met steeds terugkerende kwalen, die seizoen na seizoen weer de kop opstaken. Hieronder geven we een overzicht van alle blessures die de tennisser het meest dwarszaten in zijn bijna 20-jarige profcarrière.

Rafael Nadal en de blessures die zijn carrière bemoeilijkten

In zijn 19-jarige carrière tot nu toe had Rafael Nadal last van 21 blessures. En dan zijn kleine pijntjes, waardoor hij zich uit een toernooi moest terugtrekken of helemaal niet kwam opdagen, nog niet meegerekend.

Verscheidene van deze blessures traden op in gebieden of structuren van het lichaam die al eerder waren aangedaan. Dat wil zeggen, het waren steeds terugkerende blessures, zoals we in de volgende lijst zullen zien.

1. Buikproblemen

Rafael Nadal, de grootste Grand Slam toernooi winnaar aller tijden (22 titels), moest zich terugtrekken uit Wimbledon 2022 wegens een scheur in de buikspieren. Hij zou in de halve finale van het Londense evenement spelen, maar dat ging dus helaas niet door.

Een andere blessure had een paar maanden eerder, tijdens de Masters 1000 in Indian Wells, al een nabijgelegen deel van zijn lichaam aangetast. In dat evenement liep hij een stressfractuur op in de linker derde costale boog terwijl hij de halve finale speelde tegen de eveneens Spaanse Carlos Alcaraz.

Jaren eerder, in 2018 en 2019, had de Mallorcaan ook al spierproblemen in het buikgebied gehad. Gezien de herhaling van deze blessure lijkt het duidelijk dat de tennisser het middengebied van zijn lichaam voor een groot deel in beslag neemt om zich te bewegen zoals hij op de baan doet.

2. De knieën, een andere bron van blessures voor Rafael Nadal

De zachte weefsels die in dit gewricht aanwezig zijn, zijn altijd een probleemplek geweest voor Rafael Nadal. Dit is echter niet verwonderlijk als je rekening houdt met de extreme fysieke slijtage die de Spanjaard in elke wedstrijd ondergaat, het resultaat van zijn felheid en vasthoudendheid om geen punt te verliezen. Dit is zijn handelsmerk, maar het komt tegen een hoge prijs.

Sinds 2008 had Rafa te kampen met ontstekingen in de pezen van zijn knieën (tendinitis). Een van de eerste problemen deed zich voor in de knieschijfpees van zijn rechterknie.

Het jaar daarop, in 2009, kostte dezelfde blessure hem het verlies van zijn ongeslagen status op Roland Garros, een toernooi waar hij momenteel de grootste winnaar in de geschiedenis is, met 14 toernooizeges. Hij was dat jaar ook niet in staat om Wimbledon te spelen.

Blessures aan de pezen van zijn knieën volgden elkaar in de volgende jaren op. Zelfs in 2012 liep hij een gescheurde pees op, die een herstel van 7 maanden vergde.

Na een paar jaar van “rust” in dit opzicht, trok hij zich in 2018 weer terug uit een toernooi (de US Open) wegens hevige pijn in de patellapees van zijn rechterknie. Met zoveel jaren van belasting en slijtage is dit probleem al chronisch geworden voor het lichaam van de Spanjaard.

3. Polsblessures

Net als de knieën zijn ook de polsen een zeer veeleisend gebied voor professionele tennissers. Rafael Nadal, met zijn kenmerkende forehand, stelde zijn polsen op de proef in elk van de meer dan 1.200 wedstrijden die hij in zijn carrière als prof speelde.

In 2016 verscheen de eerste blessure die met dit gebied te maken had. Wat er specifiek gebeurde was een disinsertie van de achterste ulnaire peesschede van zijn rechterpols. Hij was hierdoor drie maanden uit het circuit.

Twee jaar later verplaatste het ongemak zich naar de andere pols en manifesteerde zich in de vorm van een ontsteking. Opnieuw moest hij midden in Roland Garros opgeven en geblesseerd meedoen aan de Olympische Spelen van Rio 2016 en de pijn maar gewoon proberen te verdragen met behulp van pijnstillers. Ten slotte haakte hij in 2019 af bij een tentoonstellingstoernooi wegens een recidief.

4. Het syndroom van Müller-Weiss, een van Nadal’s laatste blessures

Dit probleem was begonnen in 2005, aan het begin van zijn carrière. Het syndroom van Müller-Weiss (Spaanse link) is een degeneratieve ziekte die zich manifesteert in een van de botten van de voet. Het veroorzaakt een misvorming van de weefsels die tot pijn en gevoelloosheid in de ledemaat kan leiden.

Veroorzaakt door een vertraging in de ossificatie van het bot dat op de top van de binnenboog aan de achterkant van de voet ligt, kan het syndroom tot andere problemen in de onderste ledematen leiden. Mensen die deze aandoening hebben, passen vaak hun natuurlijke manier van stappen aan om pijn te vermijden.

In Nadal’s geval kwam de blessure met meer intensiteit terug op Roland Garros 2021 (hoewel hij nog kampioen was) en dwong hem praktisch de rest van het seizoen te missen, inclusief de Olympische Spelen en Grand Slams.

Rafael Nadal, een door blessures achtervolgde tennisster

Het grote aantal blessures dat Nadal gedurende zijn hele loopbaan opliep heeft te maken met zijn fysieke vertoon in elke wedstrijd. Vooral toen hij jonger was, maar nu nog steeds, werd de Spanjaard gekenmerkt door zijn durf, uithoudingsvermogen, en mentale kracht. Voor velen is hij op psychologisch vlak de beste atleet aller tijden.

Al die slijtage eiste in de loop der jaren echter zijn tol, en steeds vaker. Hij moest zelfs zijn strategie en slagen aanpassen om agressiever te zijn en kortere punten te spelen.

Over het geheel genomen is het duidelijk dat hij slaagde en bijna alles bereikte wat hij zich ten doel stelde. Nu is een van de laatste doelen van zijn loopbaan te genezen van zijn verwondingen en zijn tenniscarrière te beëindigen zoals hij en de tennissport dat verdienen.