De kenmerken van het herpes-simplexvirus

Een gemeenschappelijke factor bij alle soorten herpes-simplexvirussen is dat ze allemaal tot een infectie kunnen leiden. Bovendien blijven de virussen na het verdwijnen van de huidlaesies in een slapende toestand. Dit betekent dat ze op elk moment in de toekomst opnieuw tot gezondheidsproblemen kunnen leiden.
De kenmerken van het herpes-simplexvirus

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 09 augustus, 2022

Bijna iedereen heeft weleens gehoord over de verschillende soorten van het herpes-simplexvirus, want het is een veelvoorkomende infectie. Het is echter niet echt bekend feit dat er verschillende stammen zijn. Niet alleen dat, maar elke stam heeft verschillende kenmerken en verschillende niveaus van intensiteit.

De meestvoorkomende soorten herpes zijn de varianten 1 en 2 van het herpes-simplexvirus. Schattingen geven aan dat ongeveer de helft van de bevolking ooit herpes simplex type 1 heeft gehad. Het is daarnaast waarschijnlijk dat een derde van de bevolking ook herpes simplex type 2 heeft gehad.

Er is voor geen enkele soort herpes een genezing, maar er zijn behandelingen die de symptomen en de mogelijkheid van besmetting van andere mensen ook verminderen. Hoe dan ook, iemand met herpes kan in de meeste gevallen een volledig normaal leven leiden.

Soorten herpes

Een close-up van een koortslip

Herpes is een infectie die wordt veroorzaakt door virussen die behoren tot de groep herpesviridae. Het belangrijkste kenmerk van dit virus in zijn eenvoudige vorm is het verschijnen van kleine blaasjes, die vocht bevatten. Deze plekjes kunnen pijnlijk zijn. Bovendien kunnen ze breken en vormen ze zweren en korstjes die vaak een litteken achterlaten.

Er zijn minstens vijftig verschillende soorten herpes-simplexvirussen. De gemene deler is dat ze allemaal een infectie kunnen veroorzaken. Ze blijven dan sluimeren en kunnen later weer activeren, waardoor terugkerende infecties ontstaan.

Het woord herpes komt van de Griekse wortel herpein, wat “kronkelen” betekent. Burnet en Budding ontdekten de latentie-eigenschappen in 1950. Bepaalde soorten herpes kunnen problemen veroorzaken die iemands levenskwaliteit aanzienlijk beïnvloeden.

Herpes-simplexvirus type 1 (HSV-1)

Dit soort herpes treft vooral de lippen, de binnenkant van de mond en het gebied eromheen en is bekend onder de naam koortslip. Het komt veel vaker voor bij kinderen.

Bovendien is het de meestvoorkomende soort herpes en wordt het vaak erger door omstandigheden zoals:

  • stress
  • koorts
  • blootstelling aan zonlicht
  • menstruatie

Meestal zijn de tweede recidieven milder dan de eerste.

Herpes-simplexvirus type 2 (HSV-2)

Dit soort herpes bevindt zich op de genitaliën en wordt meestal overgedragen via seksueel contact. De plekjes die hierdoor ontstaan zijn vergelijkbaar met die van orale herpes. Vaak is de eerste fase asymptomatisch en kan daardoor onopgemerkt blijven. De volgende fasen zijn echter meestal zeer pijnlijk.

Als een vrouw tijdens de bevalling actieve HSV 2 heeft, kan ze dit doorgeven aan de baby, wat leidt tot neonatale herpes. Uiteindelijk veroorzaakt dit problemen in het zenuwstelsel, die in sommige gevallen zelfs fataal zijn.

Gordelroos

Dit is een van de soorten herpes die tot ernstiger complicaties kan leiden. Dit virus is verwant aan waterpokken. Het migreert naar de gevoelige zenuwvezels en blijft sluimeren in het ganglion spinale, zenuwcellen die zich buiten het ruggenmerg bevinden.

Meestal is gordelroos zeer pijnlijk en kunnen er symptomen ontstaan die jaren kunnen duren. Als het in het gezicht verschijnt kan het zelfs tot blindheid of aangezichtsverlamming leiden. Onderzoekers denken dat 20% van de bevolking dit soort herpes op een bepaald moment in hun leven kan ervaren.

Epstein-barrvirus

Close-up van herpesblaasjes op de huid

Dit soort herpes is bijna hetzelfde als infectieuze mononucleose (ook bekend als de ziekte van Pfeiffer). Het is meestal sluimerend bij kinderen, maar tijdens de puberteit kan het opleven. Dit virus kan asymptomatische verspreiding veroorzaken, wat betekent dat het virus zich verspreidt zonder onmiddellijk symptomen te vertonen.

Slechts in enkele gevallen geeft het aanleiding tot complicaties zoals hersenontsteking of het syndroom van Guillain Barré. Dit soort herpes is op jonge leeftijd goedaardig.

Cytomegalovirus (CMV)

Dit virus kan gemiddeld tussen 50% en 80% van de mensen besmetten. Het is echter ongewoon dat het zich ontwikkelt als een ziekte. Meestal blijft het slapend aanwezig in de nieren, het hart en de witte bloedcellen.

Normaal gesproken heractiveert het alleen bij mensen met een zwakker immuunsysteem. Het komt bijvoorbeeld vaak voor bij patiënten met AIDS. Het heeft geen specifieke symptomen, en er zijn geen medicijnen die exclusief zijn voor de behandeling.

Humane herpesvirus 6, 7 en 8 (HHV)

Artsen merkten HHV-6 voor het eerst op in 1986, bij patiënten met AIDS. Zij stellen dat dit virus van de herpesfamilie de oorzaak is van de mazelen en ook gerelateerd is aan verschillende neurologische problemen.

Er zijn twee varianten:

  • HHV-6 type A: Dit type komt voor bij jonge kinderen en veroorzaakt geen ernstige symptomen. Tijdens de adolescentie activeert het en ontwikkelt het zich op een vergelijkbare manier als de ziekte van Pfeiffer.
  • HHV-6 type B: Onderzoekers denken dat alle volwassenen type HHV-6B in het lichaam hebben, maar het is voor zover bekend asymptomatisch.

Tot slot resulteert HHV-7 ook in mazelen, terwijl HHV-8 verbonden is met Kaposisarcoom. Al deze soorten van het herpes-simplexvirus komen vooral voor bij mensen met AIDS of bij mensen met een aangetast immuunsysteem.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bonnane, M. M., Clemente, K. R., Balbier, I. G., Azahares, A. D., & Serrano, N. M. (2012). Referentes teóricos sobre algunos tipos de herpes. Revista Información Científica, 73(1).
  • Eagle, K., Kulkarni, A. G., & Brid, N. S. (1995). Herpes Zoster. New England Journal of Medicine. https://doi.org/10.1056/NEJM199506223322505
  • Strumia, R. (2016). Herpes simplex. In Dermatological Cryosurgery and Cryotherapy. https://doi.org/10.1007/978-1-4471-6765-5_81

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.